Catullus Poems-69-116

Poem 69

Noli admirari, quare tibi femina nulla,

Rufe, velit tenerum supposuisse femur,

non si illam rarae labefactes munere vestis

aut perluciduli deliciis lapidis.

Laedit te quaedam mala fabula, qua tibi fertur

valle sub alarum trux habitare caper.

Hunc metuunt omnes, neque mirum: nam mala valde est

bestia, nec quicum bella puella cubet.

Quare aut crudelem nasorum interfice pestem,

aut admirari desine cur fugiunt.

Poem 70

NVLLI se dicit mulier mea nubere malle quam mihi, non si se Iuppiter ipse petat. dicit: sed mulier cupido quod dicit amanti, in uento et rapida scribere oportet aqua.

Poem 71

SI cui iure bono sacer alarum obstitit hircus, aut si quem merito tarda podagra secat. aemulus iste tuus, qui uestrem exercet amorem, mirifice est a te nactus utrumque malum. nam quotiens futuit, totiens ulciscitur ambos: illam affligit odore, ipse perit podagra.

Poem 72

DICEBAS quondam solum te nosse Catullum, Lesbia, nec prae me uelle tenere Iouem. dilexi tum te non tantum ut uulgus amicam, sed pater ut gnatos diligit et generos. nunc te cognoui: quare etsi impensius uror, multo mi tamen es uilior et leuior. qui potis est, inquis? quod amantem iniuria talis cogit amare magis, sed bene uelle minus.

Poem 73

Desine de quoquam quicquam bene velle mereri

aut aliquem fieri posse putare pium.

Omnia sunt ingrata, nihil fecisse benigne

prodest, immo etiam taedet obestque magis;

ut mihi, quem nemo gravius nec acerbius urget,

quam modo qui me unum atque unicum amicum habuit.

Poem 74

GELLIVS audierat patruum obiurgare solere, si quis delicias diceret aut faceret. hoc ne ipsi accideret, patrui perdepsuit ipsam uxorem, et patruum reddidit Arpocratem. quod uoluit fecit: nam, quamuis irrumet ipsum nunc patruum, uerbum non faciet patruus.

Poem 75

HVC est mens deducta tua mea, Lesbia, culpa atque ita se officio perdidit ipsa suo, ut iam nec bene uelle queat tibi, si optima fias, nec desistere amare, omnia si facias.

Poem 76

SIQVA recordanti benefacta priora uoluptas

    est homini, cum se cogitat esse pium,

nec sanctam uiolasse fidem, nec foedere nullo

    diuum ad fallendos numine abusum homines,

multa parata manent in longa aetate, Catulle,

    ex hoc ingrato gaudia amore tibi.

nam quaecumque homines bene cuiquam aut dicere possunt

    aut facere, haec a te dictaque factaque sunt.

omnia quae ingratae perierunt credita menti.

    quare iam te cur amplius excrucies?

quin tu animo offirmas atque istinc teque reducis,

    et dis inuitis desinis esse miser?

difficile est longum subito deponere amorem,

    difficile est, uerum hoc qua lubet efficias:

una salus haec est. hoc est tibi peruincendum,

    hoc facias, siue id non pote siue pote.

o di, si uestrum est misereri, aut si quibus umquam

    extremam iam ipsa in morte tulistis opem,

me miserum aspicite et, si uitam puriter egi,

    eripite hanc pestem perniciemque mihi,

quae mihi subrepens imos ut torpor in artus

    expulit ex omni pectore laetitias.

non iam illud quaero, contra me ut diligat illa,

    aut, quod non potis est, esse pudica uelit:

ipse ualere opto et taetrum hunc deponere morbum.

    o di, reddite mi hoc pro pietate mea. 

Poem 77

RVFE mihi frustra ac nequiquam credite amice

    (frustra? immo magno cum pretio atque malo),

sicine subrepsti mi, atque intestina perurens

    ei misero eripuisti omnia nostra bona?

eripuisti, heu heu nostrae crudele uenenum

    uitae, heu heu nostrae pestis amicitiae. 

Poem 78

GALLVS habet fratres, quorum est lepidissima coniunx

    alterius, lepidus filius alterius.

Gallus homo est bellus: nam dulces iungit amores,

    cum puero ut bello bella puella cubet.

Gallus homo est stultus, nec se uidet esse maritum,

    qui patruus patrui monstret adulterium. 

Poem 78b

• * * * * * *

sed nunc id doleo, quod purae pura puellae

    suauia comminxit spurca saliua tua.

uerum id non impune feres: nam te omnia saecla

    noscent et, qui sis, fama loquetur anus. 

Poem 79

LESBIVS est pulcer. quid ni? quem Lesbia malit quam te cum tota gente, Catulle, tua. sed tamen hic pulcer uendat cum gente Catullum, si tria natorum suauia reppererit.

Poem 80

QVID dicam, Gelli, quare rosea ista labella

    hiberna fiant candidiora niue,

mane domo cum exis et cum te octaua quiete

    e molli longo suscitat hora die?

nescio quid certe est: an uere fama susurrat

    grandia te medii tenta uorare uiri?

sic certe est: clamant Victoris rupta miselli

    ilia, et emulso labra notata sero. 

Poem 81

NEMONE in tanto potuit populo esse, Iuuenti,

    bellus homo, quem tu diligere inciperes.

praeterquam iste tuus moribunda ab sede Pisauri

    hospes inaurata palladior statua,

qui tibi nunc cordi est, quem tu praeponere nobis

    audes, et nescis quod facinus facias? 

Poem 82

QVINTI, si tibi uis oculos debere Catullum

    aut aliud si quid carius est oculis,

eripere ei noli, multo quod carius illi

    est oculis seu quid carius est oculis. 

Poem 83

Lesbia mi praesente viro mala plurima dicit:

haec illi fatuo maxima laetitia est.

Mule, nihil sentis? Si nostri oblita taceret,

sana esset: nunc quod gannit et obloquitur,

non solum meminit, sed, quae multo acrior est res,

irata est. Hoc est, uritur et loquitur.

Poem 84

Chommoda dicebat, si quando commoda vellet

dicere, et insidias Arrius hinsidias,

et tum mirifice sperabat se esse locutum,

cum quantum poterat dixerat hinsidias.

Credo, sic mater, sic liber avunculus eius,

sic maternus avus dixerat atque avia.

Hoc misso in Syriam requierant omnibus aures:

audibant eadem haec leniter et leviter,

nec sibi postilla metuebant talia verba,

cum subito affertur nuntius horribilis,

Ionios fluctus, postquam illuc Arrius isset,

iam non Ionios esse sed Hionios.

Poem 85

ODI et amo. quare id faciam, fortasse requiris.

    nescio, sed fieri sentio et excrucior.

Poem 86

Quintia formosa est multis. Mihi candida, longa,

recta est: haec ego sic singula confiteor.

Totum illud formosa nego: nam nulla venustas,

nulla in tam magno est corpore mica salis.

Lesbia formosa est, quae cum pulcerrima tota est,

tum omnibus una omnis surripuit Veneres.

Poem 87

NVLLA potest mulier tantum se dicere amatam

    uere, quantum a me Lesbia amata mea est.

nulla fides ullo fuit umquam foedere tanta,

    quanta in amore tuo ex parte reperta mea est.

Poem 88

QVID facit is, Gelli, qui cum matre atque sorore prurit, et abiectis peruigilat tunicis? quid facit is, patruum qui non sinit esse maritum? ecquid scis quantum suscipiat sceleris? suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethys nec genitor Nympharum abluit Oceanus: nam nihil est quicquam sceleris, quo prodeat ultra, non si demisso se ipse uoret capite.

Poem 89

GELLIVS est tenuis: quid ni? cui tam bona mater

    tamque ualens uiuat tamque uenusta soror

tamque bonus patruus tamque omnia plena puellis

    cognatis, quare is desinat esse macer?

qui ut nihil attingat, nisi quod fas tangere non est,

    quantumuis quare sit macer inuenies.

Poem 90

NASCATVR magus ex Gelli matrisque nefando

    coniugio et discat Persicum aruspicium:

nam magus ex matre et gnato gignatur oportet,

    si uera est Persarum impia religio,

gratus ut accepto ueneretur carmine diuos

    omentum in flamma pingue liquefaciens.

Poem 91

NON ideo, Gelli, sperabam te mihi fidum

    in misero hoc nostro, hoc perdito amore fore,

quod te cognossem bene constantemue putarem

    aut posse a turpi mentem inhibere probro;

sed neque quod matrem nec germanam esse uidebam

    hanc tibi, cuius me magnus edebat amor.

et quamuis tecum multo coniungerer usu,

    non satis id causae credideram esse tibi.

tu satis id duxti: tantum tibi gaudium in omni

    culpa est, in quacumque est aliquid sceleris.

Poem 92

LESBIA mi dicit semper male nec tacet umquam

    de me: Lesbia me dispeream nisi amat.

quo signo? quia sunt totidem mea: deprecor illam

    assidue, uerum dispeream nisi amo.

Poem 93

Nil nimium studeo, Caesar, tibi velle placere,

nec scire utrum sis albus an ater homo.

Poem 94

MENTVLA moechatur. Moechatur mentula? Certe.

    Hoc est quod dicunt: ipsa olera olla legit.

Poem 95

ZMYRNA mei Cinnae nonam post denique messem

    quam coepta est nonamque edita post hiemem,

milia cum interea quingenta Hortensius uno

    * * * * * * * * 

Zmyrna cauas Satrachi penitus mittetur ad undas,

    Zmyrnam cana diu saecula peruoluent.

at Volusi annales Paduam morientur ad ipsam

    et laxas scombris saepe dabunt tunicas.

PARVA mei mihi sint cordi monimenta ...,

    at populus tumido gaudeat Antimacho.

Poem 96

Si quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris

accidere a nostro, Calve, dolore potest,

quo desiderio veteres renovamus amores

atque olim missas flemus amicitias,

certe non tanto mors immatura dolori est

Quintiliae, quantum gaudet amore tuo.

Poem 97

NON (ita me di ament) quicquam referre putaui,

    utrumne os an culum olfacerem Aemilio.

nilo mundius hoc, nihiloque immundius illud,

    uerum etiam culus mundior et melior:

nam sine dentibus est. hic dentis sesquipedalis,

    gingiuas uero ploxeni habet ueteris,

praeterea rictum qualem diffissus in aestu

    meientis mulae cunnus habere solet.

hic futuit multas et se facit esse uenustum,

    et non pistrino traditur atque asino?

quem siqua attingit, non illam posse putemus

    aegroti culum lingere carnificis?

Poem 98

IN te, si in quemquam, dici pote, putide Victi,

    id quod uerbosis dicitur et fatuis.

ista cum lingua, si usus ueniat tibi, possis

    culos et crepidas lingere carpatinas.

si nos omnino uis omnes perdere, Victi,

    hiscas: omnino quod cupis efficies.

Poem 99

SVRRIPVI tibi, dum ludis, mellite Iuuenti,

    suauiolum dulci dulcius ambrosia.

uerum id non impune tuli: namque amplius horam

    suffixum in summa me memini esse cruce,

dum tibi me purgo nec possum fletibus ullis

    tantillum uestrae demere saeuitiae.

nam simul id factum est, multis diluta labella

    guttis abstersisti omnibus articulis,

ne quicquam nostro contractum ex ore maneret,

    tamquam commictae spurca saliua lupae.

praeterea infesto miserum me tradere amori

    non cessasti omnique excruciare modo,

ut mi ex ambrosia mutatum iam foret illud

    suauiolum tristi tristius elleboro.

quam quoniam poenam misero proponis amori,

    numquam iam posthac basia surripiam.

Poem 100

CAELIVS Aufillenum et Quintius Aufillenam

    flos Veronensum depereunt iuuenum,

hic fratrem, ille sororem. hoc est, quod dicitur, illud

    fraternum uere dulce sodalicium.

cui faueam potius? Caeli, tibi: nam tua nobis

    perspecta ex igni est unica amicitia,

cum uesana meas torreret flamma medullas.

    sis felix, Caeli, sis in amore potens.

Poem 101

Multas per gentes et multa per aequora vectus

advenio has miseras, frater, ad inferias,

ut te postremo donarem munere mortis

et mutam nequiquam alloquerer cinerem,

quandoquidem fortuna mihi tete abstulit ipsum,

heu miser indigne frater adempte mihi.

Nunc tamen interea haec, prisco quae more parentum

tradita sunt tristi munere ad inferias,

accipe fraterno multum manantia fletu,

atque in perpetuum, frater, ave atque vale.

Poem 102

SI quicquam tacito commissum est fido ab amico,

    cuius sit penitus nota fides animi,

meque esse inuenies illorum iure sacratum,

    Corneli, et factum me esse puta Arpocratem.

Poem 103

AVT sodes mihi redde decem sestertia, Silo,

    deinde esto quamuis saeuus et indomitus:

aut, si te nummi delectant, desine quaeso

    leno esse atque idem saeuus et indomitus.

Poem 104

CREDIS me potuisse meae maledicere uitae,

    ambobus mihi quae carior est oculis?

non potui, nec, si possem, tam perdite amarem:

    sed tu cum Tappone omnia monstra facis.

Poem 105

MENTVLA conatur Pipleium scandere montem:

    Musae furcillis praecipitem eiciunt.

Poem 106

CVM puero bello praeconem qui uidet esse,

    quid credat, nisi se uendere discupere?

Poem 107

SI quicquam cupido optantique optigit umquam

    insperanti, hoc est gratum animo proprie.

quare hoc est gratum nobis quoque carius auro

    quod te restituis, Lesbia, mi cupido.

restituis cupido atque insperanti, ipsa refers te

    nobis. o lucem candidiore nota!

quis me uno uiuit felicior aut magis hac est

    optandus uita dicere quis poterit?

Poem 108

SI, Comini, populi arbitrio tua cana senectus

    spurcata impuris moribus intereat,

non equidem dubito quin primum inimica bonorum

    lingua exsecta auido sit data uulturio,

effossos oculos uoret atro gutture coruus,

    intestina canes, cetera membra lupi.

Poem 109

Iucundum, mea vita, mihi proponis amorem

hunc nostrum inter nos perpetuumque fore.

Di magni, facite ut vere promittere possit,

atque id sincere dicat et ex animo,

ut liceat nobis tota perducere vita

aeternum hoc sanctae foedus amicitiae.

Poem 110

AVFILENA, bonae semper laudantur amicae:

    accipiunt pretium, quae facere instituunt.

tu, quod promisti, mihi quod mentita inimica es,

    quod nec das et fers saepe, facis facinus.

aut facere ingenuae est, aut non promisse pudicae,

    Aufillena, fuit: sed data corripere

fraudando officiis, plus quam meretricis auarae

    quae sese toto corpore prostituit.

Poem 111

AVFILENA, uiro contentam uiuere solo,

    nuptarum laus ex laudibus eximiis:

sed cuiuis quamuis potius succumbere par est,

    quam matrem fratres efficere ex patruo…

Poem 112

MVLTVS homo es, Naso, neque tecum multus homo

    te scindat: Naso, multus es et pathicus.

Poem 113

CONSVLE Pompeio primum duo, Cinna, solebant

    Maeciliam: facto consule nunc iterum

manserunt duo, sed creuerunt milia in unum

    singula. fecundum semen adulterio.

Poem 114

FIRMANVS saltu non falso Mentula diues

    fertur, qui tot res in se habet egregias,

aucupium omne genus, piscis, prata, arua ferasque.

    nequiquam: fructus sumptibus exsuperat.

quare concedo sit diues, dum omnia desint.

    saltum laudemus, dum modo ipse egeat.

Poem 115

MENTVLA habet instar triginta iugera prati,

    quadraginta arui: cetera sunt maria.

cur non diuitiis Croesum superare potis sit,

    uno qui in saltu tot bona possideat,

prata arua ingentes siluas saltusque paludesque

    usque ad Hyperboreos et mare ad Oceanum?

omnia magna haec sunt, tamen ipsest maximus ultro,

    non homo, sed uero mentula magna minax.

Poem 116

SAEPE tibi studioso animo uenante requirens

    carmina uti possem mittere Battiadae,

qui te lenirem nobis, neu conarere

    tela infesta mittere in usque caput,

hunc uideo mihi nunc frustra sumptum esse laborem,

    Gelli, nec nostras hic ualuisse preces.

contra nos tela ista tua euitabimus amitha

    at fixus nostris tu dabis supplicium.