Catullus Poems-1-60: Difference between revisions

From Dickinson College Wiki
Jump to navigationJump to search
Stadap8 (talk | contribs)
Francese (talk | contribs)
 
(225 intermediate revisions by 8 users not shown)
Line 1: Line 1:
[[Catullus|Go back to list of Catullus' poems]]
==Poem 1==
[[Cat1Vocab|Vocabulary for Poem 1]]


= Poem 1 =
Cui dono lepidum novum libellum
Put an introductory note here.
== Cui dono lepidum novum libellum ==


lepidus -a -um: fine, elegant
arida modo pumice expolitum?


== arida modo pumice expolitum? ==
Corneli, tibi: namque tu solebas
jksjdf
s
djf
asjdf
a
sd


meas esse aliquid putare nugas.


[http://blog.dickinson.edu/?cat=815]
Iam tum, cum ausus es unus Italorum
[http://blog.dickinson.edu/?cat=815]


[[Media:Test.mp3]]
omne aevum tribus explicare cartis


== Corneli, tibi: namque tu solebas ==
doctis, Iuppiter, et laboriosis!
== meas esse aliquid putare nugas. ==


''commentary''
Quare habe tibi quidquid hoc libelli


'''first line'''
qualecumque, quod, o patrona virgo,
\
blah


blah
plus uno maneat perenne saeclo.


== Iam tum, cum ausus es unus Italorum '''could a few tabs be inserted here, then a line # (5)?'''==
==Poem 2==
[[Cat2Vocab|Vocabulary for Poem 2]]


== omne aevum tribus explicare cartis ==
Passer, deliciae meae puellae,
== Doctis, Iuppiter, et laboriosis! ==
== Quare habe tibi quidquid hoc libelli— ==
== qualecumque, quod, o patrona virgo, ==
== plus uno maneat perenne saeclo! ==


= Poem 2 =
quicum ludere, quem in sinu tenere,
== Passer, deliciae meae puellae, ==
== quicum ludere, quem in sinu tenere, ==
== cui primum digitum dare appetenti ==
== et acris solet incitare morsus, ==
Is passer the subject of solet?  I've got the sense, but I'm not sure how exactly to put it all together.  Can we possibly go over how pronouns work?


'''Actually puella is the subject, translate 'she is accustomed . . .''''
cui primum digitum dare appetenti


What case are acris and morsus? (I am thinking they must be genitive plural, but can't see how that makes sense...)
et acris solet incitare morsus,


'''both are accusative plural, objects of incitare. acris would be acres in prose; this is a poetic accusative plural form in the third declension. He does this again just below . . . tristis [=tristes]. . . curas. That final i is long.'''
cum desiderio meo nitenti


== cum desiderio meo nitenti ==
carum nescio quid lubet iocari
== carum nescio quid lubet iocari ==
== et solaciolum sui doloris, ==
== credo ut tum gravis acquiescat ardor: ==
== tecum ludere sicut ipsa possem ==
== et tristis animi levare curas! ==


= Poem 3 =
et solaciolum sui doloris,
== Lugete, o Veneres Cupidinesque, ==
== et quantum est hominum venustiorum: ==
== passer mortuus est meae puellae, ==
== passer, deliciae meae puellae, ==
== quem plus illa oculis suis amabat. ==
== nam mellitus erat suamque norat ==
== ipsam tam bene quam puella matrem, ==
== nec sese a gremio illius movebat, ==
== sed circumsiliens modo huc modo illuc ==
== ad solam dominam usque pipiabat. ==
== qui nunc it per iter tenebricosum ==
== illuc, unde negant redire quemquam. ==
== at vobis male sit, malae tenebrae ==
== Orci, quae omnia bella devoratis: ==
== tam bellum mihi passerem abstulistis ==
== o factum male! o miselle passer! ==
== tua nunc opera meae puellae ==
== flendo turgiduli rubent ocelli. ==


= Poem 4 =
credo ut tum gravis acquiescat ardor:
== Phaselus ille, quem videtis, hospites, ==


phaselus- named after a Greek word used for bean pod; built for speed; Catullus either boat the bark to build the phaselus or built it himself (Garrison Student's Catullus III Edition)
tecum ludere sicut ipsa possem


hospites- vocative ("guests"); typical Greek epigram address to a passing stranger (Garrison Student's Catullus III edition)
et tristis animi levare curas!


== ait fuisse navium celerrimus, ==
...


celerrimus- because "celerrimus is in an indirect statement, the proper case should be accusative (celerrimum); indirect statements usually take an accusative subject, but Catullus used a rare form that took the gender of phaselus
tam gratum est mihi quam ferunt puellae


== neque ullius natantis impetum trabis ==
pernici aureolum fuisse malum,
== nequisse praeterire, sive palmulis ==
== opus foret volare sive linteo. ==
== Et hoc negat minacis hadriatici ==
== negare litus insulasve Cycladas ==
== Rhodumque nobilem horridamque Thraciam ==
== Propontida trucemve Ponticum sinum, ==
== ubi iste post phaselus antea fuit ==
== comata silva; nam Cyrotio in iugo ==
== loquente saepe sibilum edidit coma. ==
== Amastri Pontica et Cytore buxifer, ==
== tibi haec fuisse et esse cognitissima ==
== ait phaselus, ultima ex origine ==
== tuo stetisse dicit in cacumine, ==
== tuo imbuisse palmulas in aequore, ==
== et inde tot per impotentia freta ==
== erum tulisse, laeva sive dextera ==
== vocaret aura, sive utrumque Iuppiter ==
== simul secundus incidisset in pedem; ==
== neque ulla vota litoralibus deis ==
== sibi esse facta, cum veniret a mari ==
== novissimo hunc ad usque limpidum lacum. ==
== Sed haec prius fuere; nunc recondita ==
== senet quiete seque dedicat tibi, ==
== gemelle Castor et gemelle Castoris. ==


= Poem 5 =
quod zonam soluit diu ligatam.


[[Image:497px-Gustav Klimt 017.jpg]]
==Poem 3==
[[Cat3Vocab|Vocabulary for Poem 3]]


===Introduction===
Lugete, o Veneres Cupidinesque,


In poem 5, passion is in the air between Catullus and Lesbia. Instead of listening to the snide comments of old strict men, Catullus encourages Lesbia to celebrate the love they have for each other and to  cherish the life they have together. Since death brings a perpetual sleep, Catullus remarks how life is too brief to waste on rumors.  Catullus declares that he and Lesbia shower each other with numerous kisses, so everyone, including the envious old men, will loose count.
et quantum est hominum venustiorum:


The poem is in hendecasyllabic metre, and is one of Catullus' first poems about his beloved Lesbia.
passer mortuus est meae puellae,


[[Image:6439a.jpg]]
passer, deliciae meae puellae,


===Translation===
quem plus illa oculis suis amabat-


Lesbia, Let us live and let us love
nam mellitus erat suamque norat


and let us not give a damn for all the mutterings of those
ipsam tam bene quam puella matrem,


more critical old men!
nec sese a gremio illius movebat,


The sun each day rises and sets:
sed circumsiliens modo huc modo illuc


For us mortals, the short day of life falls once and for all.  
ad solam dominam usque pipiabat.


We must sleep through an eternal night
qui nunc it per iter tenebricosum


Give me a thousand kisses, and then a hundred
illuc, unde negant redire quemquam.


then a thousand others, then a second hundred
At vobis male sit, malae tenebrae


then a further thousand, then a hundred.
Orci, quae omnia bella devoratis:


Then once we've counted up many thousands,
tam bellum mihi passerem abstulistis.


let's muddle all the totals, so that we don't know the number,
O factum male! o miselle passer!


nor can any bad person envy us
Tua nunc opera meae puellae


Even if he knows the sum of kisses
flendo turgiduli rubent ocelli.


==Poem 4==
[[Cat4Vocab|Vocabulary for Poem 4]]


[[Image:561px-Kiss Briseis Painter Louvre G278.jpg]]
Phaselus ille, quem videtis, hospites,


== Vivamus mea Lesbia, atque amemus, ==
ait fuisse navium celerrimus,


neque ullius natantis impetum trabis


Vivamus...Amemus: emphatic present subjective: Let us live...let us love! (Quinn,1973)
nequisse praeterire, sive palmulis


== rumoresque senum severiorum ==
opus foret volare sive linteo.


''severiorum'': 'more critical than some' (Quinn, 1973)
Et hoc negat minacis Hadriatici


''rumoresque'': not 'gossip' but rather 'muttering' (Thomson, 1997).
negare litus insulasve Cycladas


''Senex, senis'', m: old man
Rhodumque nobilem horridamque Thraciam


== omnes unius aestimemus assis! ==
Propontida trucemve Ponticum sinum


''as, assis'', m: a copper coin of negligible value; like a penny
(ubi iste post phaselus antea fuit


comata silua - nam Cytorio in iugo


Lines 1-3 employ language of the account book. ''Assis'' and ''aestimemus'' represent value (Thomson, 1997).
loquente saepe sibilum edidit coma).


Amastri Pontica et Cytore buxifer,


Lines 2-3: Literal translation: 'and may we appraise all the rumors of rather strict old men at one penny!' By appraising the mutterings of old men with a penny, Quinn (1972) suggests how Catullus and Lesbia choose to ignore the rumors.
tibi haec fuisse et esse cognitissima


== soles occidere et redire possunt: ==
ait phaselus, ultima ex origine


''Sol, solis'', m: the sun
tuo stetisse dicit in cacumine,


''Soles'':= ' the sun each day' (Quinn, 1973)
tuo imbuisse palmulas in aequore;


== nobis cum semel occidit brevis lux, ==
et inde tot per impotentia freta


''Semel'': Colloquial reinforced by cum= 'once and for all' (Quinn, 1973)
erum tulisse, laeva sive dextera


''nobis'': dative of agent
vocaret aura, sive utrumque Iuppiter


''nobis'' with ''dormienda'' and ''occidit'': 'for us mortals' (Quinn, 1973)
simul secundus incidisset in pedem;


The brief light of the sun is a symbol of human life (Quinn, 1973)
neque ulla vota litoralibus deis


''lux, lucis'', f: light
sibi esse facta, cum veniret a mari


== nox est perpetua una dormienda. ==
novissimo hunc ad usque limpidum lacum.


Dormienda: gerundive with esse
sed haec prius fuere; nunc recondita


''Dormienda with nox est'': passive periphrastic construction
senet quiete seque dedicat tibi,


Dormio, ire, ivi, itum: sleep
gemelle Castor et gemelle Castoris.


== da mi basia mille, deinde centum, ==
==Poem 5==
[[Cat5Vocab|Vocabulary for Poem 5]]


''Da'': present singular imperative of dare
Vivamus mea Lesbia, atque amemus,


''Mille, pl. milia:'' a thousand
rumoresque senum severiorum


== dein mille altera, dein secunda centum, ==
omnes unius aestimemus assis!


''alter, era, erum'': a second, one or the other
Soles occidere et redire possunt;


[[Image:408px-DickseeRomeoandJuliet.jpg]]
nobis cum semel occidit brevis lux,


== deinde usque altera mille, deinde centum. ==
nox est perpetua una dormienda.
== dein, cum milia multa fecerimus, ==


''Fecerimus'': Future perfect indicative from ''facere''
Da mi basia mille, deinde centum;


The strong repetition in lines 7- 10 may symbolically relate to a sexual climax
dein mille altera, dein secunda centum;


== conturbabimus illa, ne sciamus, ==
deinde usque altera mille, deinde centum.


''Conturbabimus'' goes with'' illa'' not ''sciamus''
Dein, cum milia multa fecerimus,


''Conturbabimus'': future indicative; symbolizes the flurry of surrendering to passion (Quinn, 1973).
conturbabimus illa, ne sciamus,


== aut ne quis malus inuidere possit, ==
aut ne quis malus invidere possit,


''Invideo, ere, idi, isum'': to look at with ill will or envy
cum tantum sciat esse basiorum.


''quis malus'' refers back to ''senum''
==Poem 6==
[[Cat6Vocab|Vocabulary for Poem 6]]


Flavi, delicias tuas Catullo,


ni sint illepidae atque inelegantes,


[[Image:Herculaneum fresco 001.jpg]]
velles dicere nec tacere posses.


== cum tantum sciat esse basiorum. ==
Verum nescio quid febriculosi


''Sciat'': Temporal; present subjective by attraction (Quinn, 1973).
scorti diligis: hoc pudet fateri.


''tantum...basiorum'': 'the sum of' (Thomson, 1997).
Nam te non viduas iacere noctes


''cum tantum sciat esse basiorum'': Concessive Clause
nequiquam tacitum cubile clamat


When a ''cum'' clause is followed by ''tamen'', it makes cum mean 'although.'
sertis ac Syrio fragrans olivo,


= Poem 6 =
pulvinusque peraeque et hic et ille
== Flavi, delicias tuas Catullo, ==
== ni sint illepidae atque inelegantes, ==
== velles dicere nec tacere posses. ==
== Verum nescio quid febriculosi ==
== scorti diligis: hoc pudet fateri. ==
== Nam te non viduas iacere noctes ==
== nequiquam tacitum cubile clamat ==
== sertis ac Syrio fragrans olivo, ==
== pulvinusque peraeque et hic et ille ==
== attritus, tremulique quassa lecti ==
== argutatio inambulatioque. ==
== Nam ibi stat. Pudet nihil tacere. ==
== Cur? Non tam latera ecfututa pandas, ==
== ni tu quid facias ineptiarum. ==
== Quare, quidquid habes boni malique, ==
== dic nobis. Volo te ac tuos amores ==
== ad caelum lepido vocare versu. ==


= Poem 7 =
attritus, tremulique quassa lecti
== Quaeris, quot mihi basiationes ==
== tuae, Lesbia, sint satis superque. ==
== quam magnus numerus Libyssae harenae ==
== lasarpiciferis iacet Cyrenis ==
== oraclum Iovis inter aestuosi ==
== et Batti veteris sacrum sepulcrum; ==
== aut quam sidera multa, cum tacet nox, ==
== furtivos hominum vident amores: ==
== tam te basia multa basiare ==
== vesano satis et super Catullo est, ==
== quae nec pernumerare curiosi ==
== possint nec mala fascinare lingua. ==


= Poem 8 =
argutatio inambulatioque.
== Miser Catulle, desinas ineptire, ==
== et quod vides perisse perditum ducas. ==
== Fulsere quondam candidi tibi soles, ==
== cum ventitabas quo puella ducebat ==
== amata nobis quantum amabitur nulla. ==
== Ibi illa multa cum iocosa fiebant, ==
== quae tu volebas nec puella nolebat, ==
== fulsere vere candidi tibi soles. ==
== Nunc iam illa non vult: tu quoque impotens noli, ==
== nec quae fugit sectare, nec miser vive, ==
== sed obstinata mente perfer, obdura. ==
== Vale puella, iam Catullus obdurat, ==
== nec te requiret nec rogabit invitam. ==
== At tu dolebis, cum rogaberis nulla. ==
== Scelesta, uae te, quae tibi manet uita? ==
== Quis nunc te adibit? cui videberis bella? ==
== Quem nunc amabis? Cuius esse diceris? ==
== Quem basiabis? Cui labella mordebis? ==
== At tu, Catulle, destinatus obdura. ==


= Poem 9 =
nam nil stupra valet, nihil tacere.
== Verani, omnibus e meis amicis ==
== antistans mihi millibus trecentis, ==
== venistine domum ad tuos penates ==
== fratresque unanimos anumque matrem? ==
== Venisti. O mihi nuntii beati! ==
== Visam te incolumem audiamque Hiberum ==
== narrantem loca, facta, nationes, ==
== ut mos est tuus applicansque collum ==
== iucundum os oculosque suaviabor? ==
== O quantum est hominum beatiorum, ==
== quid me laetius est beatiusve? ==


= Poem 10 =
Cur? Non tam latera ecfututa pandas,
== Varus me meus ad suos amores ==
== visum duxerat e foro otiosum, ==
== scortillum, ut mihi tum repente visum est, ==
== non sane illepidum neque invenustum. ==
== Huc ut venimus, incidere nobis ==
== sermones varii: in quibus, quid esset ==
== iam Bithynia; quo modo se haberet; ==
== et quonum mihi profuisset aere. ==
== Respondi id quod erat, nihil neque ipsis ==
== nec praetoribus esse nec cohorti, ==
== cur quisquam caput unctius referret, ==
== praesertim quibus esset irrumator ==
== praetor, nec faceret pili cohortem. ==
== " At certe tamen" inquit " quod illic ==
== natum dicitur esse, comparasti ==
== ad lecticam homines." Ego, ut puellae ==
== unum me facerem beatiorem, ==
== " non" inquam " mihi tam fuit maligne, ==
== ut, provincia quod mala incidisset, ==
== non possem octo homines parare rectos." ==
== At mi nullus erat nec hic neque illic, ==
== fractum qui veteris pedem grabati ==
== in collo sibi collocare posset. ==
== Hic illa, ut decuit cinae diorem, ==
== " quaeso" inquit " mihi, mi Catulle, paulum ==
== istos commoda, nam volo ad Serapim ==
== deferri." " Mane," inquii puellae, ==
== " istud quod modo dixeram me habere, ==
== fugit me ratio: meus sodalis ==
== Cinna est Gaius - is sibi paravit; ==
== verum utrum illius an mei, quid ad me? ==
== Utor tam bene quam mihi pararim. ==
== Sed tu insulsa male et molesta vivis, ==
== per quam non licet esse neglegentem!" ==


= Poem 11 =
ni tu quid facias ineptiarum.
== Furi et Aureli comites Catulli, ==
== sive in extremos penetrabit Indos, ==
== litus ut longe resonante Eoa ==
== tunditur unda, ==
== sive in Hyrcanos Arabesue molles, ==
== seu Sagas sagittiferosue Parthos, ==
== sive quae septemgeminus colorat ==
== aequora Nilus, ==
== sive trans altas gradietur Alpes, ==
== Caesaris visens monimenta magni, ==
== Gallicum Rhenum horribile aequor ulti- ==
== mosque Britannos, ==
== omnia haec, quaecumque feret voluntas ==
== caelitum, temptare simul parati, ==
== pauca nuntiate meae puellae ==
== non bona dicta. ==
== cum suis vivat valeatque moechis, ==
== quos simul complexa tenet trecentos, ==
== nullum amans vere, sed identidem omnium ==
== ilia rumpens; ==
== nec meum respectet, ut ante, amorem, ==
== qui illius culpa cecidit uelut prati ==
== ultimi flos, praetereunte postquam ==
== tactus aratro est. ==


= Poem 12 =
Quare, quidquid habes boni malique,
A poem of wit, this hendecasyllabic poem tells of an encounter between Catullus and Asinius Marrucine, who stole an important napkin from Catullus. Catullus is not so concerned with the price of the object as he is with the sentimental value of the napkin since it was a gift to him from his friends Fabullus and Veranius, abroad in Spain. After insulting Asinius for his lack of moral behavior, Catullus offers a choice: either return the napkin or Catullus will continue to write insulting poems about Asinius, soiling the reputation of Asinius. The poem tends to change tone throughout, first with contempt towards Asinius for his poor manners, then to complimentary, praising Pollio, Fabullus and Veranius.


'''Translation'''
dic nobis. Volo te ac tuos amores


Asinius Marrucines, you do not use your left hand
ad caelum lepido vocare versu.


well, at dinner parties:
==Poem 7==
[[Cat7Vocab|Vocabulary for Poem 7]]


you steal napkins of the careless.
Quaeris, quot mihi basiationes


Do you think this is clever? You're out of it, silly fool;
tuae, Lesbia, sint satis superque.


this thing is as dirty and unattractive as you like.
Quam magnus numerus Libyssae harenae


You don't believe me? Believe your brother Pollio
lasarpiciferis iacet Cyrenis


who would like your thefts to be exchanged
oraclum Iouis inter aestuosi


even for a large sum of money; for the boy is
et Batti veteris sacrum sepulcrum;


filled of wit and cleverness.
aut quam sidera multa, cum tacet nox,


Therefore either expect 300 insulting poems
furtivos hominum vident amores:


or return the napkin to me,
tam te basia multa basiare


which does not move me by a price
vesano satis et super Catullo est,


but it is a keepsake from my friend.
quae nec pernumerare curiosi


For Fabullus and Veranius sent me napkins
possint nec mala fascinare lingua.


from Saetabis out of Spain as a gift;
==Poem 8==
[[Cat8Vocab|Vocabulary for Poem 8]]


it is essential that I love these as I love
Miser Catulle, desinas ineptire,


my little Veranius and Fabullus.
et quod vides perisse perditum ducas.
== Marrucine Asini, manu sinistra ==
Asinius' cognomen is Marrucinus, yet word order does not matter except for metrical reasons (Quinn)


sinistra - refers to a hand which does dirty work
Fulsere quondam candidi tibi soles,


== non belle uteris: in ioco atque vino ==
cum ventitabas quo puella ducebat
in ioco atque vino - literally in joke and wine, colloquially 'at dinner parties' (Quinn)


== tollis lintea neglegentiorum. ==
amata nobis quantum amabitur nulla;
tollis is a polite euphemism for 'steal' meaning 'lift'
lintea - these are linen handkerchiefs carried and used for wiping the face or at meal's for wiping the hands (Fordyce). The Romans ate with their hands and continued until forks were introduced in the 15th century (Garrison).
neglegentiorum is in the plural and as so indicates that Asinius may be a habitual thief (Quinn).
== Hoc salsum esse putas? Fugit te, inepte: ==
salsum - 'clever' (Garrison)
Fugit te - the subject is not expressed and here it means 'you're out of it'


== quamvis sordida res et invenusta est. ==
ibi illa multa cum iocosa fiebant
quamvis sordida - 'as tacky as you like'


invenusta - 'uncool' This was a popular word for Catullus and his friends. The term occurs in Catullus three times (Garrison)
quae tu volebas nec puella nolebat,


== Non credis mihi? Crede Pollioni ==
fulsere vere candidi tibi soles.
Pollioni - most scholars agree this is Gaius Asinius Pollio, a friend of Virgil and Horace, and an orator and historian born in 76 B.C.


== fratri, qui tua furta vel talento ==
Nunc iam illa non volt: tu quoque, impotens, noli,
talento - abl. of price; a talent is a large sum of Greek money


== mutari velit - est enim leporum ==
nec quae fugit sectare, nec miser vive,
mutari velit - potential subjunctive; Pollio would like to pay off his brother's theft, but unfortunately can not (Quinn)


== differtus puer ac facetiarum. ==
sed obstinata mente perfer, obdura.
starting with est in line 8, this is describing Pollio, who happened to have a witty sense of humor (Quinn)


== Quare aut hendecasyllabos trecentos ==
Vale, puella! Iam Catullus obdurat,
This happens to be a hendecasyllabic poem, which further stresses the matter that if Catullus does not receive his napkin back, he will write more insulting poems about Asinius


== exspecta, aut mihi linteum remitte, ==
nec te requiret, nec rogabit invitam.
== quod me no movet aestimatione, ==
quod - relative pronoun


== verum est mnemosynum mei sodalis. ==
At tu dolebis, cum rogaberis nulla.
mei sodalis - translated as plural but written in singular because the plural form does not fit the lyric meter


mnemosynum - Greek word only used here in Latin (Garrison)
Scelesta, vae te! Quae tibi manet vita?


== Nam sudaria Saetaba ex Hiberis ==
Quis nunc te adibit? Cui videberis bella?
Saetaba - from Saetabis (modern-day Jativa) in Tarraconensis, Spain. Saetaba is the center of the Spanish linen industry and produced the finest flax in Europe. Here Hiberis is not in reference to the Ebro River (Hiberus) but Spain (Fordyce).


== miserunt mihi muneri Fabullus ==
Quem nunc amabis? Cuius esse diceris?
miserunt - this tense suggests that Fabullus and Veranius are still abroad (Quinn)


muneri - dative of purpose 'as a gift'
Quem basiabis? Cui labella mordebis?


== Et Veranius; haec amem necesse est ==
At tu, Catulle, destinatus obdura.
amem: subjunctive ut clause with an implied 'ut'


== ut Veraniolum meum et Fabullum. ==
==Poem 9==
[[Cat9Vocab|Vocabulary for Poem 9]]


= Poem 13 =
Verani, omnibus e meis amicis
Catullus opens the poem as an invitation poem to his friend Fabullus, but it doesn’t take long to pick up on the parody. He completely inverts the rolls that host and guest take is dinner parties. Instead of announcing the menu he will be serving, he demands a list of things Fabullus most bring in order to dine well. However, in return to make up for the poor meal Catullus promises to give Fabullus ''meros amores'' in the form of an ''unguentum''. In true Catullus fashion, he finds a way to indirectly praise his lover, Lesbia. The poem is written in hendecasyllabics meter and is in the subgenre invitation poems.
== Cenabis bene, mi Fabulle, apud me ==
You will dine well, my Fabullus, at the house of mine


''Cenabis''- future tense denotes an invitation (Edmunds).
antistans mihi milibus trecentis,


== paucis, si tibi di favent, diebus, ==
venistine domum ad tuos penates
in a few days, if the gods give favor to you-


''paucis...diebus'': hyperbaton emphasizes the vagueness of the invitation
fratresque unanimos anumque matrem?


== si tecum attuleris bonam atque magnam ==
Venisti. O mihi nuntii beati!
if you will have brought with you a good and big


''si tecum attuleris''... sets off a long of a future more vivid conditional clause
Visam te incolumem audiamque Hiberum


== cenam, non sine candida puella ==
narrantem loca, facta, nationes,
dinner, not without a beautiful girl


''candida''- Lit.: fair-skinned, which was an advantageous trait for women to have, implies beauty, wit, and charm (Garrison).
ut mos est tuus, applicansque collum


''non sine''-litotes affirms the importance of a charming date (Garrison).
iucundum os oculosque suaviabor.


== et vino et sale et omnibus cachinnis. ==
O quantum est hominum beatiorum,
and wine and wit and all your laughter;


''sale''- means salt and wit (Garrison)
quid me laetius est beatiusve?


== Haec si, inquam, attuleris, venuste noster, ==
==Poem 10==
if you will have brought these things, I say, our charming one,
[[Cat10Vocab|Vocabulary for Poem 10]]


''inquam'': I say
Varus me meus ad suos amores


''venuste noster'' implies that the dinner party is for urbane people (Bernstein)
visum duxerat e foro otiosum:


== cenabis bene; nam tui Catulli ==
scortillum (ut mihi tum repente visum est)
you will dine well; for your purse of Catullus


== plenus sacculus est aranearum. ==
non sane illepidum neque invenustum;
is full of cobwebs.


''aranea, -ae,'' f.: cobweb
huc ut venimus, incidere nobis


== Sed contra accipies meros amores, ==
sermones varii, in quibus, quid esset
But in return you will receive pure love,


''meros amores''- pure love;
iam Bithynia, quo modo se haberet,


''merum, meri'', n.: is undiluted wine. At Roman dinner parties the host was charged with controlling the strength of the wine my mixing it with water. Merum means pure or undiluted.
et quonam mihi profuisset aere.


== seu quid suavius elegantiusve est: ==
Respondi id quod erat: nihil neque ipsis
or if what is more pleasant or more elegant:


== nam unguentum dabo, quod meae puellae ==
nec praetoribus esse nec cohorti,
for I will give to you a perfume, which


''unguentum, -i'', n.: a fragrant ointment, perfume; because the ''unguentum'' is supplied by ''Venere Cupidinesque'' it has inherent erotic qualities. Most likely its a metaphor for Lesbia's beauty (Edmunds).
cur quisquam caput unctius referret:


== donarunt Veneres Cupidinesque; ==
praesertim quibus esset irrumator
Venuses and Cupidsgave to my girl,


''donarunt''- syncope; full form donaverunt
praetor, nec faceret pili cohortem.


== quod tu cum olfacies, deos rogabis ==
"At certe tamen," inquiunt "quod illic
which when you smell, you will ask the gods,


== totum ut te faciant, Fabulle, nasum. ==
natum dicitur esse, comparasti
that they make you, Fabullus, a whole nose.


''ut te faciant''-jussive
ad lecticam homines." Ego (ut puellae


''totum...nasum''- hyperbaton; emphasizes the desire to be a nose (Bernstein)
unum me facerem beatiorem)


= Poem 14 =
"Non" inquam "mihi tam fuit maligne,
== Ni te plus oculis meis amarem, ==
== iucundissime Calve, munere isto ==
== odissem te odio Vatiniano: ==
== nam quid feci ego quidve sum locutus, ==
== cur me tot male perderes poetis? ==
== Isti di mala multa dent clienti, ==
== qui tantum tibi misit impiorum. ==
== Quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertum ==
== munus dat tibi Sulla litterator, ==
== non est mi male, sed bene ac beate, ==
== quod non dispereunt tui labores. ==
== Di magni, horribilem et sacrum libellum! ==
== Quem tu scilicet ad tuum Catullum ==
== misti, continuo ut die periret, ==
== Saturnalibus, optimo dierum! ==
== Non non hoc tibi, false, sic abibit. ==
== Nam si luxerit ad librariorum ==
== curram scrinia, Caesios, Aquinos, ==
== Suffenum, omnia colligam venena. ==
== Ac te his suppliciis remunerabor. ==
== Vos hinc interea valete abite ==
== illuc, unde malum pedem attulistis, ==
== saecli incommoda, pessimi poetae. ==


= Poem 15 =
ut, provincia quod mala incidisset,
== Commendo tibi me ac meos amores, ==
== Aureli. Veniam peto pudentem, ==
== ut, si quicquam animo tuo cupisti, ==
== quod castum expeteres et integellum, ==
== conserves puerum mihi pudice, ==
== non dico a populo -- nihil veremur ==
== istos, qui in platea modo huc modo illuc ==
== in re praetereunt sua occupati -- ==
== verum a te metuo tuoque pene ==
== infesto pueris bonis malisque. ==
== Quem tu qua lubet, ut lubet moveto ==
== quantum vis, ubi erit foris paratum: ==
== hunc unum excipio, ut puto, pudenter. ==
== Quod si te mala mens furorque vecors. ==
== In tantam impulerit, sceleste, culpam, ==
== ut nostrum insidiis caput lacessas. ==
== A tum te miserum malique fati! ==
== Quem attractis pedibus patente porta ==
== percurrent raphanique mugilesque. ==


= Poem 16 =
non possem octo homines parare rectos."
== Pedicabo ego vos et irrumabo, ==
== Aureli pathice et cinaede Furi, ==
== qui me ex versiculis meis putastis, ==
== quod sunt molliculi, parum pudicum. ==


Is pudicum just a syncopated pudicorum (gen, masculine, pl)?
(At mi nullus erat nec hic neque illic


'''no, just accusative singular, agreeing with ''me'' in the previous line'''
fractum qui veteris pedem grabati


== Nam castum esse decet pium poetam ==
in collo sibi collocare posset.)
== ipsum, versiculos nihil necesse est; ==
== qui tum denique habent salem ac leporem, ==
== si sunt molliculi ac parum pudici, ==
== et quod pruriat incitare possunt, ==
== non dico pueris, sed his pilosis ==
== qui duros nequeunt movere lumbos. ==
== Vos, quod milia multa basiorum ==
== legistis, male me marem putatis? ==
== Pedicabo ego vos et irrumabo. ==


= Poem 17 =
Hic illa, ut decuit cinaediorem,
== O Colonia, quae cupis ponte ludere longo, ==
== et salire paratum habes, sed vereris inepta ==
== crura ponticuli axulis stantis in redivivis, ==
== ne supinus eat cavaque in palude recumbat: ==
== sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat, ==
== in quo vel Salisubsali sacra suscipiantur, ==
== munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus. ==
== Quendam municipem meum de tuo volo ponte ==
== ire praecipitem in lutum per caputque pedesque, ==
== verum totius ut lacus putidaeque paludis ==
== lividissima maximeque est profunda vorago. ==
== Insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar ==
== bimuli tremula patris dormientis in ulna. ==
== cui cum sit viridissimo nupta flore puella ==
== et puella tenellulo delicatior haedo, ==
== adseruanda nigerrimis diligentius vuis, ==
== ludere hanc sinit ut lubet, nec pili facit uni, ==
== nec se sublevat ex sua parte, sed velut alnus ==
== in fossa Liguri iacet suppernata securi, ==
== tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam; ==
== talis iste meus stupor nil videt, nihil audit, ==
== ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit. ==
== Nunc eum volo de tuo ponte mittere pronum, ==
== si pote stolidum repente excitare veternum, ==
== et supinum animum in gravi derelinquere caeno, ==
== ferream ut soleam tenaci in voragine mula. ==


= Poem 18 =
"Quaeso," inquit "mihi, mi Catulle, paulum
= Poem 19 =
= Poem 20 =
= Poem 21 =
== Aureli, pater esuritionum, ==
== non harum modo, sed quot aut fuerunt ==
== aut sunt aut aliis erunt in annis, ==
== pedicare cupis meos amores. ==
== Nec clam: nam simul es, iocaris una, ==
== haerens ad latus omnia experiris. ==
== Frustra: nam insidias mihi instruentemtangam ==
== te prior irrumatione. ==
== Atque id si faceres satur, tacerem: ==
== nunc ipsum id doleo, quod esurire ==
== me me puer et sitire discet. ==
== Quare desine, dum licet pudico, ==
== ne finem facias, sed irrumatus. ==


= Poem 22 =
istos commoda: nam volo ad Serapim
== Suffenus iste, Vare, quem probe nostri, ==
== homo est venustus et dicax et urbanus, ==
== idemque longe plurimos facit versus. ==
== Puto esse ego illi milia aut decem aut plura ==
== perscripta, nec sic ut fit in palimpsesto ==
== relata: cartae regiae, novi libri, ==
== novi umbilici, lora rubra, membranae, ==
== derecta plumbo et pumice omnia aequata. ==
== Haec cum legas tu, bellus ille et urbanus ==
== suffenus unus caprimulgus aut fossor ==
== rursus videtur: tantum abhorret ac mutat. ==
== Hoc quid putemus esse? Qui modo scurra ==
== aut si quid hac re scitius videbatur, ==
== idem infaceto est infacetior rure, ==
== simul poemata attigit, neque idem umquam ==
== aeque est beatus ac poema cum scribit: ==
== tam gaudet in se tamque se ipse miratur. ==
== Nimirum idem omnes fallimur, neque est quisquam ==
== quem non in aliqua re videre Suffenum ==
== possis. Suus cuique attributus est error; ==
== sed non videmus manticae quod tergo est. ==


= Poem 23 =
deferri." "Mane," inquii puellae,
== Furi, cui neque servus est neque arca ==
== nec cimex neque araneus neque ignis, ==
== verum est et pater et noverca, quorum ==
== dentes vel silicem comesse possunt, ==
== est pulcre tibi cum tuo parente ==
== et cum coniuge lignea parentis. ==
== Nec mirum: bene nam valetis omnes, ==
== pulcre concoquitis, nihil timetis, ==
== non incendia, non graves ruinas, ==
== non facta impia, non dolos veneni, ==
== non casus alios periculorum. ==
== Atque corpora sicciora cornu ==
== aut siquid magis aridum est habetis ==
== sole et frigore et esuritione. ==
== Quare non tibi sit bene ac beate? ==
== A te sudor abest, abest saliva, ==
== mucusque et mala pituita nasi. ==
== Hanc ad munditiem adde mundiorem, ==
== quod culus tibi purior salillo est, ==
== nec toto decies cacas in anno; ==
== atque id durius est faba et lapillis. ==
== Quod tu si manibus teras fricesque, ==
== non umquam digitum inquinare posses ==
== haec tu commoda tam beata, Furi, ==
== noli spernere nec putare parui, ==
== et sestertia quae soles precari ==
== centum desine: nam sat es beatus. ==


= Poem 24 =
"istud quod modo dixeram me habere ...
== O qui flosculus es Iuventiorum, ==
== non horum modo, sed quot aut fuerunt ==
== aut posthac aliis erunt in annis, ==
== mallem divitias Midae dedisses ==
== isti, cui neque servus est neque arca, ==
== quam sic te sineres ab illo amari. ==
== ' Qui? Non est homo bellus?' inquies. Est: ==
== sed bello huic neque seruus est neque arca. ==
== Hoc tu quam lubet abice elevaque: ==
== nec servum tamen ille habet neque arcam. ==


= Poem 25 =
fugit me ratio: meus sodalis-
== Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo ==
== vel anseris medullula vel imula oricilla ==
== vel pene languido senis situque araneoso, ==
== idemque, Thalle, turbida rapacior procella, ==
== cum diva mulier aries ostendit oscitantes, ==
== remitte pallium mihi meum, quod involasti, ==
== sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos, ==
== inepte, quae palam soles habere tamquam avita. ==
== Quae nunc tuis ab unguibus reglutina et remitte, ==
== ne laneum latusculum manusque mollicellas ==
== inusta turpiter tibi flagella conscribillent, ==
== et insolenter aestues, velut minuta magno ==
== deprensa navis in mari, vesaniente vento. ==


= Poem 26 =
Cinna est Gaius - is sibi paravit.
== Furi, villula vestra non ad Austriflatus ==
== opposita est neque ad Favoni ==
== nec saevi Boreae aut Apheliotae, ==
== verum ad milia quindecim et ducentos. ==
== O ventum horribilem atque pestilentem! ==


= Poem 27 =
Verum, utrum illius an mei, quid ad me?
== Minister vetuli puer Falerni, ==
== inger mi calices amariores, ==
== ut lex Postumiae iubet magistrae ==
== ebrioso acino ebriosioris. ==
== at vos quo lubet hinc abite, lymphae, ==
== vini pernicies, et ad severos ==
== migrate. hic merus est Thyonianus. ==


= Poem 28 =
Utor tam bene quam mihi pararim.
== Pisonis comites, cohors inanis, ==
== aptis sarcinulis et expeditis, ==
== Verani optime tuque mi Fabulle, ==
== quid rerum geritis? Satisne cum isto ==
== vappa frigoraque et famem tulistis? ==
== Ecquidnam in tabulis patet lucelli ==
== expensum, ut mihi, qui meum secutus ==
== praetorem refero datum lucello? ==
== O Memmi, bene me ac diu supinum ==
== tota ista trabe lentus irrumasti. ==
== Sed, quantum video, pari fuistis ==
== casu: nam nihilo minore verpa ==
== farti estis. Pete nobiles amicos! ==
== At vobis mala multa di deaeque ==
== dent, opprobria Romuli Remique. ==


= Poem 29 =
Sed tu insulsa male et molesta vivis,
== Quis hoc potest videre, quis potest pati, ==
== nisi impudicus et vorax et aleo, ==
== Mamurram habere quod Comata Gallia ==
== habebat uncti et ultima Britannia? ==
== cinaede Romule haec videbis et feres? ==
== et ille nunc superbus et superfluens ==
== perambulabit omnium cubilia, ==
== ut albulus columbus aut Adoneus? ==
== cinaede Romule, haec videbis et feres? ==
== es impudicus et vorax et aleo. ==
== eone nomine, imperator unice, ==
== fuisti in ultima occidentis insula, ==
== ut ista vestra diffututa mentula ==
== ducenties comesset aut trecenties? ==
== quid est alid sinistra liberalitas? ==
== parum expatrauit an parum elluatus est? ==
== paterna prima lancinata sunt bona, ==
== secunda praeda Pontica, inde tertia ==
== Hibera, quam scit amnis aurifer Tagus: ==
== nunc Galliae timetur et Britanniae. ==
== quid hunc malum fouetis? aut quid hic potest ==
== nisi uncta devorare patrimonia? ==
== eone nomine urbis opulentissime ==
== socer generque, perdidistis omnia? ==


= Poem 30 =
per quam non licet esse neglegentem!"
== Alfene immemor atque unanimis false sodalibus, ==
== iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi? ==
== iam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide? ==
== nec facta impia fallacum hominum caelicolis placent. ==
== quae tu neglegis ac me miserum deseris in malis. ==
== eheu quid faciant, dic, homines cuiue habeant fidem? ==
== certe tute iubebas animam tradere, inique, me ==
== inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent. ==
== idem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaque ==
== uentos irrita ferre ac nebulas aereas sinis. ==
== si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit Fides, ==
== quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui. ==


= Poem 31 =
==Poem 11==
== Paene insularum, Sirmio, Insularumque ==
[[Cat11Vocab|Vocabulary for Poem 11]]
== ocelle, quascumque in liquentibus stagnis ==
== marique vasto fert uterque neptunus, ==
== quam te libenter quamque laetus inviso, ==
== vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos ==
== liquisse campos et videre te in tuto. ==
== O quid solutis est beatius curis, ==
== cum mens onus reponit, ac peregrino ==
== labore fessi venimus larem ad nostrum, ==
== desideratoque acquiescimus lecto? ==
== Hoc est quod unum est pro laboribus tantis. ==
== Salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude ==
== gaudente; vosque, o Lydiae lacus undae, ==
== ridete quidquid est dome cachinnorum. ==


= Poem 32 =
Furi et Aureli comites Catulli,
== Amabo, mea dulcis Ipsitilla, ==
== meae deliciae, mei lepores, ==
== iube ad te veniam meridiatum. ==
== Et si iusseris, illud adivuato, ==
== ne quis liminis obseret tabellam, ==
== neu tibi lubeat foras abire, ==
== sed domi maneas paresque nobis ==
== novem continuas fututiones. ==
== Verum si quid ages, statim iubeto: ==
== nam pransus iaceo et satur supinus ==
== pertundo tunicamque palliumque. ==


= Poem 33 =
sive in extremos penetrabit Indos,
== O furum optime balneariorum ==
== Vibenni pater et cinaede fili ==
== ( nam dextra pater inquinatiore, ==
== culo filius est voraciore), ==
== cur non exilium malasque in oras ==
== itis? Quandoquidem patris rapinae ==
== notae sunt populo, et natis pilosas, ==
== fili, non potes asse venditare. ==


= Poem 34 =
litus ut longe resonante Eoӓ
===Introduction to Catullus 34===


Poem 34 is an uncharacteristic work of Catullus. Instead of celebrating emotion or his love for Lesbia he chooses to write in the form of a hymn. While it is contested among scholars whether this hymn was meant for actual performance, Catullus still maintains the traditional structure of a hymn.  A traditional hymn contains an introduction, invocation, celebration, and prayer. In this hymn/poem Catullus celebrates the Roman Goddess Diana. Through the voices of pure and chaste young boys and girls everything from Diana's origin, affiliations, and powers are celebrated. The hymn closes with the traditional prayer for the preservation of the Roman races. The meter is six separate stanzas of three glyconics with a pherecratean following. (Garrison)
:tunditur unda,


====Translation Catullus 34====


We are the chaste boys and girls
sive in Hyrcanos Arabasve molles,


Under the tulage of Diana:
seu Sagas sagittiferosve Parthos,


Let us chaste boys and girls
sive quae septemgeminus colorat


Sing about Diana
:aequora Nilus,


O daughter of Latona, great daughter


Of greatest Jupiter,
sive trans altas gradietur Alpes,


Whose mother bore you
Caesaris visens monimenta magni,


Under a Delian olive tree.
Gallicum Rhenum, horribile aequor ulti-


So that you might be mistress of the mountains
:mosque Britannos,


And of the vital woods


And hidden glades
omnia haec, quaecumque feret voluntas


And sounding river:
caelitum, temptare simul parati,


You have been called Lucina
pauca nuntiate meae puellae


Juno by women in the pain of childbirth,
:non bona dicta:


You have been called powerful Trivia


And Luna by your borrowed light;
cum suis vivat valeatque moechis,


You Goddess, by your monthly course
quos simul complexa tenet trecentos,


Mark the journey of a year,
nullum amans vere, sed identidem omnium


You fill up the rustic houses of
:ilia rumpens;


Farmers with good crops.


May you be holy by whatever name
nec meum respectet, ut ante, amorem,


Pleases you, And as you have been
qui illius culpa cecidit velut prati


Accustomed before, preserve the nation
ultimi flos, praetereunte postquam


Of Romulus with good power.
:tactus aratro est.


== Dianae sumus in fide ==
==Poem 12==
[[Cat12Vocab|Vocabulary for Poem 12]]


Lines 1-4 serve as an introduction. According to Garrison the introduction of a hymn, "identifies the performers and the object of their praise," which in this case are the young, pure boys and girls praising the Goddess Diana.
Marrucine Asini, manu sinistra


''Dianae:'' The Goddess Diana is the is the Roman equivalent of Artemis.  In Roman mythology she is most commonly associated with the moon, fertility, and the woodlands as can be seen in this poem.
non belle uteris, in ioco atque vino:


''In fide:'' under the tutelage of. (Garrison)
tollis lintea neglegentiorum.


[[Image:diana1.gif]]
Hoc salsum esse putas? Fugit te, inepte:


''Diana Bathing'', Antoine Watteau
quamvis sordida res et invenusta est.


== puellae et pueri integri: ==
Non credis mihi? Crede Pollioni


''Integri:'' from, ''integrus, integra, integrum'' is traditionally defined as unmarried; however, an alternate definition is ‘having both parents alive’ which was a requirement from some religious ceremonies in the Roman religious tradition. (Quinn, 192).
fratri, qui tua furta vel talento


== Dianam pueri integri ==
mutari velit; est enim leporum


''Dianam:''accusative, translated "we sing about Diana."
differtus puer ac facetiarum.


== puellaeque cenamus. ==
Quare aut hendecasyllabos trecentos


== O latonia, maximi ==
exspecta, aut mihi linteum remitte,


Lines 5-12 serve as an invocation. According to Garrison a traditional hymn requires that the name and origin of the divine subject be addressed.
quod non me movet aestimatione,


''Latonis:'' daughter of Latona. Latona is the Roman adaptation of the Greek Titan Leto. Leto is described to be "gentle to men and to the deathless gods." The original Greek myth is that Artemis and Apollo were the twin children of Zeus and Leto.  Leto is one of the very few Titans to have a substantial cult following. This is due primarily to the immense following of her children Artemis and Apollo.
uerum est mnemosynum mei sodalis.


[[Image:leto.jpg]]
Nam sudaria Saetaba ex Hiberis


Leto, late 6th century BC
miserunt mihi muneri Fabullus


British Museum, London.
et Veranius; haec amem necesse est


== magna progenies Iovis, ==
ut Veraniolum meum et Fabullum.


''Jovis:''Jupiter is the Roman equivalent of the Greek Zeus. He was known as the most powerful of all the god as well as closely affiliated with the sky. Jupiter was the father of Romulus and Remus and the patron saint of Rome. (Oxford Classical Dictionary)
==Poem 13==
[[Cat13Vocab|Vocabulary for Poem 13]]


Cenabis  bene, mi Fabulle, apud me


[[Image:jupiter.jpg]]
paucis, si tibi di favent, diebus -


''Jupiter et Thétis'' by Jean Ingres, 1811.
si tecum attuleris bonam atque magnam


== quam mater prope Delliam ==
cenam, non sine candida puella


''quam:'' introduces a relative clause.
et vino et sale et omnibus cachinnis;


[[Image:delos.jpg]]
haec si, inquam, attuleris, venuste noster,
The Island of Delos


== deposivit oliviam, ==
cenabis bene; nam tui Catulli


''deposivit:'' deposuit from, depono, deponere, deposui/depoosivi,depositum = to lay down (in birth), (Thomson)
plenus sacculus est aranearum.


== monitum domina ut fores ==
Sed contra accipies meros amores,


In lines 13-20 all of the places referenced would be common locations associated with the Greek Goddess Artemis and the Roman equivalent Diana. (Thomson)
seu quid suavius elegantiusve est:


''ut:'' the beginning of a purpose clause, "so that"
nam unguentum dabo, quod meae puellae


[[Image:latin.jpg]]
donarunt Veneres Cupidinesque;


== silvarumque virentium ==
quod tu cum olfacies, deos rogabis,
== saltuumque reconditorum ==


''saltuum:'' Saltus, saltus (m.) = a wild rough woodland. (Fordyce)
totum ut te faciant, Fabulle, nasum.


== amniumque sonantum: ==
==Poem 14==
[[Cat14Vocab|Vocabulary for Poem 14]]


''sonatum:'' sonatium for metrical purposes.
Ni te plus oculis meis amarem,


== tu Lucina dolentibus ==
iucundissime Calve, munere isto
== Iunodicta puerperis, ==


Though Lunina and Juno are not commonly associated, in this passage Catullus is merging the two mythological figures and naming Diana, "Lucina Juno." There is much contention among scholars as to why Diana is referred to as "Lucina Juno" in this passage.(Quinn)
odissem te odio Vatiniano:


''dolentibus...puerperis:'' dative of agent. (Quinn)
nam quid feci ego quidve sum locutus,


== tu potens Trivia et notho es ==
cur me tot male perderes poetis?


''Trivia:'' Trivia, also known as Hectate, is the goddess of the crossroads who is commonly associated with Diana.
Isti di mala multa dent clienti,
[[Image:hecate1.jpg]]


== dicta lumine Luna; ==
qui tantum tibi misit impiorum.


''dicta:'' a more formal version of diceris. (Foredyce)
Quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertum


''nothon...lumine:'' instrumental ablative.
munus dat tibi Sulla litterator,


"borrowed light" associates Diana with the moon.
non est mi male, sed bene ac beate,


== tu cursu, dea, menstruo ==
quod non dispereunt tui labores.
== metiens iter annum, ==
== rustica agricolae bonis ==


''agricolae:'' dative
Di magni, horribilem et sacrum libellum!


== tecta frugibus exples. ==
Quem tu scilicet ad tuum Catullum


''tecta:'' tectum, i (n) = house
misti, continuo ut die periret,


== Sis quocumque tibi placet ==
Saturnalibus, optimo dierum!


Lines 21-24 serve as a prayer to preserve and protect the Roman race. In this poem Catullus maintains the ritual tradition of addressing the Goddess by all of her names. This tradition ensures that the multi-functioning deities of the roman tradition will address the specific problem of the individual who is praying. This final passage is described by Fordyce as “an escape clause.” This clause ensures that all the other names for Diana which the speaker omits are addressed and his prayers are heard and fulfilled. The escape clause attempts to prevent any inaccuracy which the poet could incur in addressing the god or goddess.  
Non non hoc tibi, salse, sic abibit.


''Sis:'' jussive.
Nam, si luxerit, ad librariorum


== sancta nomine, Romulique, ==
curram scrinia, Caesios, Aquinos,
== anitque ut solita es, bona ==


''antique:'' adverb
Suffenum, omnia colligam venena,


== sospites ope gentem. ==
ac te his suppliciis remunerabor.


''sospites:'' subjunctive jussive form of sospito, sospitare, sospitavi, sospitatus = to preserve.
Vos hinc interea valete abite


= Poem 35 =
illuc, unde malum pedem attulistis,
== Poete tenero, meo sodali, ==
== velim Caecilio, papyre, dicas ==
== Veronam veniat, Novi relinquens ==
== Comi moenia Lariumque litus: ==
== nam quasdam volo cogitationes ==
== amici accipiat sui meique. ==
== Quare, si sapiet, viam vorabit, ==
== quamvis candida milies puella ==
== euntum revocet, manusque collo ==
== ambas iniciens roget morari. ==
== Quae nunc, si mihi vera nuntiantur, ==
== illum deperit impotente amore: ==
== nam quo tempore legit incohatum ==
== Dindymi dominam, ex eo misellae ==
== ignes interiorem edunt medullam. ==
== Ignosco tibi, Sapphica puella ==
== musa doctior: est enim venuste ==
== Magna Caecilio incohata mater. ==


= Poem 36 =
saecli incommoda, pessimi poetae.
== Annales Volusi, cacata carta, ==
== votum solvite pro mea puella. ==
== Nam sanctae Veneri Cupidinque ==
== vovit, si sibi restitutus essem ==
== dessemque truces vibrare iambos, ==
== electissima pessimi poetae ==
== scripta tardipedi deo daturam ==
== infelicibus ustulanda lignis. ==
== Et hoc pessima se puella vidit ==
== iocose lepide vovere divis. ==
== Nunc o caeruleo creata ponto, ==
== quae sanctum Idalium Uriosque apertos ==
== quaeque Ancona Cnidumque harundinosam ==
== colis quaeque Amanthunta quaeque Golgos ==
== quaeque Durrachium Hadriae tabernum, ==
== acceptum face redditumque votum, ==
== si non illepidum neque invenustum est. ==
== At vos interea venite in ignem, ==
== pleni ruris et infacetiarum ==
== annales Volusi, cacata carta. ==


= Poem 37 =
==Poem 14b==
== Salax taberna vosque contubernales, ==
[[Cat14bVocab|Vocabulary for Poem 14b]]
== a pilleatis nona fratribus pila, ==
== solis putatis esse mentulas vobis, ==
== solis licere, quidquid est puellarum, ==
== confutuere et putare ceteros hircos? ==
== an, continenter quod sedetis insulsi ==
== centum an ducenti, non putatis ausurum ==
== me una ducentos irrumare sessores? ==
== atqui putate: namque totius vobis ==
== frontem tabernae sopionibus scribam. ==
== puella nam mi, quae meo sinu fugit, ==
== amata tantum quantum amabitur nulla, ==
== pro qua mihi sunt magna bella pugnata, ==
== consedit istic. hanc boni beatique ==
== omnes amatis, et quidem, quod indignum est, ==
== omnes pusilli et semitarii moechi; ==
== tu praeter omnes une de capillatis, ==
== cuniculosae Celtiberiae fili, ==
== Egnati. opaca quem bonum facit barba ==
== et dens Hibera defricatus urina. ==


= Poem 38 =
Si qui forte mearum ineptiarum
== Malest, Cornifici, tuo Catullo ==
== malest, me hercule, et laboriose, ==
== et magis magis in dies et horas. ==
== Quem tu, quod minimum facillimumque est, ==
== qua solatus es allocutione? ==
== Irascor tibi. Sic meos amores? ==
== Paulum quid lubet allocutionis, ==
== maestius lacrimis Simonideis. ==


= Poem 39 =
lectores eritis manusque vestras
== Egnatius, quod candidos habet dentes, ==
== renidet usque quaque. Si ad rei ventum est ==
== subsellium, cum orator excitat fletum, ==
== renidet ille; si ad pii rogum fili ==
== lugetur, orba cum flet unicum mater, ==
== renidet ille. Quidquid est, ubicumque est, ==
== quodcumque agit, renidet: hunc habet morbum, ==
== neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum. ==
== Quare monendum est te mihi, bone Egnati. ==
== Si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs ==
== aut pinguis Vmber aut obesus Etruscus ==
== aut Lanuvinus ater atque dentatus ==
== aut Transpadanus, ut meos quoque attingam, ==
== aut quilubet, qui puriter lavit dentes, ==
== tamen renidere usque quaque te nollem: ==
== nam risu inepto res ineptior nulla est. ==
== Nunc Celtiber es: Celtiberia in terra, ==
== quod quisque minxit, hoc sibi solet mane ==
== dentem atque russam defricare gingivam, ==
== ut quo iste vester expolitior dens est, ==
== hoc te amplius bibisse praedicet loti. ==


= Poem 40 =
non horrebitis admovere nobis...
== Quaenam te mala mens, miselle Ravide, ==
== agit praecipitem in meos iambos? ==
== Quis deus tibi non bene advocatus ==
== vecordem parat excitare rixam? ==
== An ut pervenias in ora vulgi? ==
== Quid vis? Qualubet esse notus optas? ==
== Eris, quandoquidem meos amores ==
== cum longa voluisti amare poena. ==


= Poem 41 =
==Poem 15==
== Ameana puella defututa ==
[[Cat15Vocab|Vocabulary for Poem 15]]
== tota milia me decem poposcit, ==
== ista turpiculo puella naso, ==
== decoctoris amica Formiani. ==
== Propinqui, quibus est puella curae, ==
== amicos medicosque convocate: ==
== non est sana puella, nec rogare ==
== qualis sit solet aes imaginosum. ==


= Poem 42 =
Commendo tibi me ac meos amores,
===Introduction to Catullus 42===
Catullus 42 expresses the poet’s anger at a woman who refuses to return his writing tablets to him. In order to get the tablets back, Catullus blends his own habit of writing invective poems with the Roman custom of flagitatio, in which a crowd is paid to publicly harass a person, embarrassing him with scandalous vulgarities and insults until they give in to whatever the demands may be (Fraenkel 49). Historically, the critical approaches to 42 have reflected contemporary social norms, with some critics reading the vulgarity of the abuse as “a wry critique of flagitatio as a judicial institution” (Selden qtd in Wray 116), while more recent critics find it less difficult to believe that Catullus simply meant what he said (Wray 118). Failing to embarrass her into returning the tablets, Catullus tries a different tactic: flattering her. [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:13, 28 April 2008 (EDT)


===Translation===
Aureli. Veniam peto pudentem,
Come to me, poems, as many as you are


all of you, from all directions, all of you, as many as you are.
ut, si quicquam animo tuo cupisti,


The disgusting slut thinks I’m a joke,
quod castum expeteres et integellum,


and says that she will not return your tablets to me,
conserves puerum mihi pudice,


how do you like that?
non dico a populo - nihil veremur


Let us harass her and shout our demands.
istos, qui in platea modo huc modo illuc


Who is she, you ask? She, whom you see now,
in re praetereunt sua occupati -


strutting indecently, like a vulgar actress,
verum a te metuo tuoque pene


laughing annoyingly like an ugly dog showing its teeth.
infesto pueris bonis malisque.


Surround her, and shout our demands:
Quem tu qua lubet, ut lubet, moueto


“Foul slut, give back the tablets!
quantum vis, ubi erit foris paratum:


Give them back, you foul slut!”
hunc unum excipio, ut puto, pudenter.


You don’t care?  Oh, you mud, you whorehouse,
quod si te mala mens furorque vecors


or if there’s anything that could be more depraved, that’s what you are.
in tantam impulerit, sceleste, culpam,


But we must not, however, let it go at this.
ut nostrum insidiis caput lacessas,


So if nothing else is possible,
a tum te miserum malique fati!


let us wring a blush from her brazen dog’s face.
Quem attractis pedibus patente porta


Shout out again in a louder voice:
percurrent raphanique mugilesque.


“Foul slut, give back the tablets!
==Poem 16==
[[Cat16Vocab|Vocabulary for Poem 16]]


Give them back, you foul slut!”
Pedicabo ego vos et irrumabo,


But we’re getting nowhere, she is not moved at all.
Aureli pathice et cinaede Furi,


Your method and your mode must be changed,  
qui me ex versiculis meis putastis,


if you’re going to make any further progress:
quod sunt molliculi, parum pudicum.


“Fine and chaste girl, pretty please, return the tablets!”
Nam castum esse decet pium poetam


[http://wiki.dickinson.edu/images/4/4d/Catullus_42.mp3 Listen to a recording of Catullus 42]
ipsum, versiculos nihil necesse est;


-Read by Tristan Deveney
qui tum denique habent salem ac leporem,


[[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:13, 28 April 2008 (EDT)
si sunt molliculi ac parum pudici,


== Adeste, hendecasyllabi, quot estis ==
et quod pruriat incitare possunt,
The choice of hendecasyllabics is deliberate, since they are "the proper metre for abuse" (Fordyce ad 42 line 1) which Catullus also uses against the napkin thief in 12. [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== omnes undique, quotquot estis omnes. ==
non dico pueris, sed his pilosis
The repetition of omnes in this line "emphasizes the idea of all the hendecasyllables in the world" (Fordyce ad 42 line 2) and creates the image of a massive crowd in uproar, which Catullus is now unleashing.[[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== Iocum me putat esse moecha turpis, ==
qui duros nequeunt movere lumbos.
The exact identity of the "moecha turpis" is never provided, but the target was probably not Lesbia (Lenchantin qtd in Quinn ad 42 line 3). Quinn argues that it may have been Ameana of poems 41 and 43 (he describes her in his notes on 41 as " ‘the girlfriend of the bankrupt from Formiae’ that is, Mamurra" ). Fraenkel argues that we should resist this impulse to try to figure out who the woman is: "I try never to ask a question when I see that the poet is determined not to answer it" (49), implying that the strength of the poem lies in the vague nature of its target. [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== et negat mihi vestra reddituram ==
Vos, quod milia multa basiorum
There is disagreement among critics about whether the vestra should be nostra instead, depending on whether the tablets belong to the poems themselves or to Catullus and the poems.  Fraenkel believes it should be vestra, since "it is required by the legal or quasi-legal fiction on which the whole poem is based. The poems are themselves considered the legitimate owners of the codicilli" and therefore have a reason to be indignant(46). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== pugillaria, si pati potestis. ==
legistis, male me marem putatis?
Pugillaria, pugillarium n. pl. – writing tablets. Fordyce has a thorough description of what these tablets were like: “Pugillaria, called codicilli below and tabellae in 50 were wax-coated wooden tablets, with a rim to prevent rubbing, hinged together in pairs or sets by straps at the side, and used for writing which was not meant to be permanent” (ad 42 line 5). He also describes how they were used to send messages back and forth, with the answer to be written on the tablets by the recipient: this might have been the reason why the unnamed woman had them in the first place, even though it is never clearly explained in the poem itself. Fordyce speculates that Catullus might have been using them to send her a note proposing a romantic encounter (he notes that just such a use of pugillaria is found in Ovid). Her failure to reply or to return the tablets would then be a rejection of the poet’s advances (ad 42 line 5).


Commentators vary slightly about the idiom of the second half of this line. Fordyce says that si pati potestis is "a current formula of indignation" something similar to "si dis placet, 'just imagine, if you please'" (ad 42 line 5). I prefer the more natural English translation by Quinn, of "how do you like that?"(ad 42 line 5).  [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
Pedicabo ego vos et irrumabo.


== Persequamur eam et reflagitemus. ==
==Poem 17==
Reflagito [1] – demand repeatedly in a loud voice.
[[Cat17Vocab|Vocabulary for Poem 17]]
Persequor, persequi, persecutus - harass.


Both verbs here are jussive subjunctives.
O Colonia, quae cupis ponte ludere longo,


Fraenkel describes flagitatio as a way for an offended person to “take the law into their own hands […] He gathers a boisterous crowd either in front of the housedoor of his adversary or in the market square or some other public place. The crowd is instructed to shout against the guilty man demanding that he should do what so far he has been unwilling to do. The shouting, in the most unflattering language, is performed in consise, roughly rhythmical phrases […] If the man happens to be indoors, his attackers will shout against the house-front; otherwise, they must waylay him in the street or the market square, surround him, deafen his ears with their incriminations and, in doing so, attract the curiosity of the neighbours and any passer-by. The fear of defamation—a formidable threat in a relatively small community—is more likely than not to induce the offender to yield to the accuser’s demand” (49). He also notes that, “To prevent his escape, his pursuers have to surround him, circumsistere. That is what the crowd of Catullus’ hendecasyllabic most efficiently achieves” (50). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
et salire paratum habes, sed vereris inepta


== Quae sit, quaeritis? Illa, quam videtis ==
crura ponticuli axulis stantis in redivivis,
videtis – the sense here is "here she comes!" according to Quinn (ad 42 line 7). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== turpe incedere, mimice ac moleste ==
ne supinus eat cavaque in palude recumbat:
Incedo, incedere, incessi – strut


Thompson notes that "Gait was regarded as a clue to the character" (Thompson ad 42 line 8). 
sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat,


Turpe is used adverbially (Fordyce ad 42 line 8)
in quo vel Salisubsali sacra suscipiantur,


Mimice is also adverbial. According to Fordyce, it refers to “a vulgar comedienne [...] The mimus (the same word is used for the entertainment and the actor in it) was a popular farce originally imported from Magna Graecia and largely consisted of extempore impersonation and gesticulation [...] women, who were excluded from ‘regular’ drama, acted in the mime” (ad 42 line 8). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus.


== ridentem catuli ore Gallicani. ==
Quendam municipem meum de tuo volo ponte
The image here is of a snarling, ugly dog showing its teeth (Quinn ad 42 line 9), even though the woman is supposed to be laughing--she is not only stripped of charm and beauty (which, if we believe the argument that Catullus was originally trying to set up a romantic encounter, would otherwise have been the focus of one of his poems), but reduced to a sub-human animal. [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== Circumsistite eam, et reflagitate, ==
ire praecipitem in lutum per caputque pedesque,
== " moecha putida, redde codicillos, ==
== redde putida moecha, codicillos!" ==
Fraenkel: “The word-order of the first line, moecha putida, redde, is reversed in the second line, redde, putida moecha. We may call this a stylistic device of popular eloquence. It serves in a simple yet effective manner to express strong emotion” (48). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
== Non assis facis? O lutum, lupanar, ==
Assis facis: made of a penny’s (negligible) value; that is, she doesn’t care.
Quinn clarifies that these two lines are "an aside flung at the girl" (ad 42 lines 13-14) [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== aut si perditius potes quid esse. ==
verum totius ut lacus putidaeque paludis
perditior, perditius - more ruined or more corrupt (Quinn ad 42 line 14). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== Sed non est tamen hoc satis putandum. ==
lividissima maximeque est profunda vorago.
non est tamen hoc : Fordyce translates this line as "what we have been doing is not enough after all (tamen)" (ad 42 line 15),
while Quinn describes the sense of the line as being closer to " ‘we must not let it go at this’ – i.e. give in” (ad 42 line 15). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== Quod si non aliud potest ruborem ==
Insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar
== ferreo canis exprimamus ore. ==
ferreus, a, um - made of iron. Fordyce describes the meaning here as "a picturesque alternative for os durum; we use another metal and say ‘brazen’" (Fordyce ad 42 line 17).


exprimo, exprimere, expressi, expressm - Fordyce translates this as "‘let us wring a blush’"(ad 42 line 17) while
bimuli tremula patris dormientis in ulna.
Quinn writes " ‘force upon’ – The word implies effort; it is also the word used of sculptors, etc., moulding the features of a portrait" (ad 42 line 17).


Fraenkel: “quod si non aliud potest, ruborem / ferreo canis exprimamus ore. If we want to recite these lines properly, the soft backsound of the English R will not do; we have to round our tongue and produce unashamedly a series of rolling and sustained Italian R’s. It is this sound above all that here suggests the ugliness of the dog. To the Roman ear the snarling of a dog was disagreeable; at an early stage they called R the ‘littera canina’” (48). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
Cui cum sit viridissimo nupta flore puella


== Conclamate iterum altiore uoce. ==
(et puella tenellulo delicatior haedo,
== " Moecha putide, redde codicillos, ==
== redde, putida moecha, codicillos!" ==
== Sed nil proficimus, nihil mouetur. ==
Fordyce translates this line as "‘But we are making no progress; she isn’t worrying. You must change our plan and method, if you can make some progress that way’ […] with possum the idiom is entirely logical: the possibility is present, though the realization of it is future" (ad 42 line 21).


proficio, proficere, profeci, profectum - make headway
adservanda nigerrimis diligentius uvis),


ludere hanc sinit ut lubet, nec pili facit uni,


[[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
nec se sublevat ex sua parte; sed velut alnus


== Mutanda est ratio modusque vobis, ==
in fossa Liguri iacet suppernata securi,
== siquid proficere amplius potestis: ==
== " pudica et proba, redde codicillos." ==
Of course, pudica et proba is ironic here; Catullus is merely changing his methods in hopes that flattering her will be more productive than trying to shame her, and there is nothing to suggest that his anger has gone away (Thompson ad 42 line 24). The phrase "pretty please" might express this excessively pleading tone in English, more so that just a literal translation of the line.
[[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:45, 28 April 2008 (EDT)


= Poem 43 =
tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam,
== Salve, nec minimo puella naso ==
== nec bello pede nec nigris ocellis ==
== nec longis digitis nec ore sicco ==
== nec sane nimis elegante lingua. ==
== Decoctoris amica Formiani, ==
== ten provincia narrat esse bellam? ==
== Tecum Lesbia nostra comparatur? ==
== O saeclum insapiens et infacetum! ==


= Poem 44 =
talis iste meus stupor nil videt, nihil audit,
== O funde noster seu Sabine seu Tiburs ==
== ( nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est ==
== cordi Catullum laedere; at quibus cordi est, ==
== quovis Sabinum pignore esse contendunt), ==
== sed seu Sabine sive verius Tiburs, ==
== fui libenter in tua suburbana ==
== villa, malamque pectore expuli tussim, ==
== non inmerenti quam mihi meus venter, ==
== dum sumptuosas appeto, dedit, cenas. ==
== Nam, Sestianus dum volo esse conuiua, ==
== orationem in Antium petitorem ==
== plenam veneni et pestilentiae legi. ==
== Hic me gravedo frigida et frequens tussis ==
== quassait usque, dum in tuum sinum fugi, ==
== et me recuravi otioque et urtica. ==
== Quare refectus maximas tibi grates ==
== ago, meum quod non es ulta peccatum. ==
== Nec deprecor iam, si nefaria scripta ==
== Sesti recepso, quin gravedinem et tussim ==
== non mihi, sed ipsi Sestio ferat frigus, ==
== qui tunc vocat me, cum malum librum legi. ==


= Poem 45 =
ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit.
== Acmen Septimius suos amores ==
== tenens in gremio ' mea' inquit ' Acme, ==
== ni te perdite amo atque amare porro ==
== omnes sum assidue paratus annos, ==
== quantum qui pote plurimum perire, ==
== solus in Libya Indiaque tosta ==
== caesio veniam obvius leoni.' ==
== Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante ==
== dextra sternuit approbationem. ==
== At Acme leviter caput reflectens ==
== et dulcis pueri ebrios ocellos ==
== illo purpureo ore suaviata, ==
== ' sic' inquit ' mea vita Septimille, ==
== huic uni domino usque serviamus, ==
== ut multo mihi maior acriorque ==
== ignis mollibus ardet in medullis.' ==
== Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante ==
== dextra sternuit approbationem. ==
== Nunc ab auspicio bono profecti ==
== mutuis animis amant amantur. ==
== Unam Septimius misellus Acmen ==
== mavult quam Syrias Britanniasque: ==
== uno in Septimio fidelis Acme ==
== facit delicias libidinisque. ==
== Wquis ullos homines beatiores ==
== vidit, quis Venerem auspicatiorem? ==


= Poem 46 =
Nunc eum volo de tuo ponte mittere pronum,
== Iam ver egelidos refert tepores, ==
== iam caeli furor aequinoctialis ==
== iucundis Zephyri silescit aureis. ==
== Linquantur Phrygii, Catulle, campi ==
== nicaeaeque ager uber aestuosae: ==
== ad claras asiae volemus urbes. ==
== Iam mens praetrepidans avet vagari, ==
== iam laeti studio pedes vigescunt. ==
== O dulces comitum valete coetus, ==
== longe quos simul a domo profectos ==
== diversae varie viae reportant. ==


= Poem 47 =
si pote stolidum repente excitare veternum,
== Porci et Socration, duae sinistrae ==
== Pisonis, scabies famesque mundi, ==
== vos Veraniolo meo et Fabullo ==
== verpus praeposuit Priapus ille? ==
== Vos convivia lauta sumptuose ==
== de die facitis, mei sodales ==
== quaerunt in trivio vocationes? ==


= Poem 48 =
et supinum animum in gravi derelinquere caeno,
== Mellitos oculos tuos, Iuventi, ==
== si quis me sinat usque basiare, ==
== usque ad milia basiem trecenta ==
== nec numquam videar satur futurus, ==
== non si densior aridis aristis ==
== sit nostrae seges osculationis. ==


= Poem 49 =
ferream ut soleam tenaci in voragine mula.
== Disertissime Romuli nepotum, ==
== quot sunt quotque fuere, Marce Tulli, ==
== quotque post aliis erunt in annis, ==
== gratias tibi maximas Catullus ==
== agit pessimus omnium poeta, ==
== tanto pessimus omnium poeta, ==
== quanto tu optimus omnium patronus. ==


= Poem 50 =
==Poem 21==
== Hesterno, Licini, die otiosi ==
[[Cat21Vocab|Vocabulary for Poem 21]]
== multum lusimus in meis tabellis, ==
== ut convenerat esse delicatos: ==
== scribens versiculos uterque nostrum ==
== ludebat numero modo hoc modo illoc, ==
== reddens mutua per iocum atque vinum. ==
== Atque illinc abii tuo lepore ==
== incensus, Licini, facetiisque, ==
== ut nec me miserum cibus iuvaret ==
== nec somnus tegeret quiete ocellos, ==
== sed toto indomitus furore lecto ==
== versarer, cupiens videre lucem, ==
== ut tecum loquerer simulque ut essem. ==
== At defessa labore membra postquam ==
== semimortua lectulo iacebant, ==
== hoc, iucunde, tibi poema feci, ==
== ex quo perspiceres meum dolorem. ==
== Nunc audax cave sis, precesque nostras, ==
== oramus, cave despuas, ocelle, ==
== ne poenas Nemesis reposcat a te. ==
== Est vemens dea: laedere hanc caveto. ==


= Poem 51 =
Aureli, pater esuritionum,


Introduction, fairly literal translation, and commentary.
non harum modo, sed quot aut fuerunt


2008.  Erica G. Pitcairn. --[[User:Pitcaire|Pitcaire]]
aut sunt aut aliis erunt in annis,


pedicare cupis meos amores.


== [51]Introduction ==
nec clam: nam simul es, iocaris una,


Catullus 51 is clearly based off of a poem by Sappho, a Greek lyric poet during the second half of the 7th century B.C.  Sappho was well known, and well loved; in antiquity she was even sometimes called "the tenth muse".  She lived on the island Lesbos, and often wrote about the love between women or girls. Sappho is also attributed with the creation of the Sapphic Strophe, the form and meter recreated in poem 51. In the poem that Catullus loosely translates in poem 51, Sappho describes her reaction to watching a woman sit with a male suitor (Hornblower and Spawforth). 
haerens ad latus omnia experiris.


In Poem 51, Catullus makes some significant changes.  Most noticeably, he changes the gender of the poet, thus affecting the overall dynamics - particularly the relationship between the envied suitor and the poet. As Fordyce notes, "Catullus is not contrasting himself with someone more fortunate, but finding expression of his own rapture".
Frustra: nam insidias mihi instruentem


Some speculate that poem 51 is, chronologically, the first of the Lesbia poems. Clodia is generally thought to be the lover referred to as "Lesbia"; assigning a disguising pseudonym that had an equal amount of syllables as the actual name was a common practice in love poetry, to protect the identity of the beloved.  However, in the context of this poem (especially if it originate here) the pseudonym takes on a double meaning: being both a pseudonym, a tribute to his beloved by referring to the beauty contests held at Lesbia (Quinn), and a reference to the great poet Sappho herself (Quinn; Thomson). Wilkinson supposes that poem 51 was the first poem sent to Clodia, and that it functioned as a sort of test.  If she were in love with him, she would note Catullus's originality and deeper intentions.  On the other hand, if she was not interested in him, Catullus could escape embarrassment because the poem was, after all, "only" a translation of a famous poem - nothing too special, or with too much meaning.  This theory explains many of the departures from the original Greek, especially in the beginning.  In these first lines there is, according to Quinn, no apparent reason to diverge from the Greek.  However, these divergences would be the most notable, as the first few lines would be the most famous (Quinn).  
tangam te prior irrumatione.


Furthermore, Catullus only translates three strophes, adding a fourth that diverges from the original and is completely unique.  This fourth strophe is the main cause of controversy relating to this poem.  Whereas the first three strophes discuss Catullus's reactions to being violently in love with Lesbia, strophe four abruptly attributes his wild claims to merely the adverse affects of ''otium'' - the perilous state of having too much free-time.  Why the change of tone? Why the familiar, but cold, "moralizing soliloquy" (Fordyce)? Especially because it's tacked on to such a famous poem, it must have specific implications. Some scholars believe that it simply an accident of history, similar to the fate that befell other Catullus poems; in other instances, fragments of Catullus poems have been attributed to poems that they are not actually a part of (2b, 14b).  If something similar happened here, strophe four is the beginning of an original poem, and any more translation of Sappho that might have existed is now lost (Fordyce).
Atque id si faceres satur, tacerem:


Other scholars believe that it is not a mistake at all, but a conscious poetic choice.  They argue that despite the apparent differences isolated by modern scholars, it does, in fact, unite with the rest of the poem (Wray). 
nunc ipsum id doleo, quod esurire


Some, however, think that this section was added later: a bitter revision after the relationship went sour.  This theory relates poem 51 with poem 11.  Not only is poem 11 the only other Catullus poem written in sapphic strophe, it also repeats the telling ''identidem'' that occurs in line 3 (Quinn).  Poem 11, however, is very different in content.  Although it is dealing with Lesbia, it is through Furius and Aurelius that Catullus sends a message of scorn.  As such, it is often thought to be the final repudiation of Lesbia (Garrison).  In this scenario, Catullus re-read 51 in preparation for (or during) the writing of poem 11, and added the last strophe in disgust (Quinn).
meus iam puer et sitire discet.


== [51] Translation ==
Quare desine, dum licet pudico,


It seems to me that he is equal with a god,<br>
ne finem facias, sed irrumatus.
that he, if it is proper [to say], surpasses a god, <br>
he who, sitting across [from you], constantly<br>
watches you and hears you


==Poem 22==
[[Cat22Vocab|Vocabulary for Poem 22]]


sweetly laughing.  This snatches all the <br>
Suffenus iste, Vare, quem probe nosti,
sense from miserable me: for as soon as<br>
I look upon you, Lesbia, there is left for me nothing <br>
<of voice in the mouth,>


homo est venustus et dicax et urbanus,


but [my] tongue is numb,[and] a thin flame spreads<br>
idemque longe plurimos facit versus.
through my body; [my] ears ring with a sound <br>
that is yours completely; [my] eyes are covered <br>
by a double night.


Puto esse ego illi milia aut decem aut plura


Leisure, Catullus, is aggravating for you:<br>
perscripta, nec sic ut fit in palimpsesto
with leisure you rashly come forward and, to excess, desire riotously:<br>
leisure ruined the first kings<br>
and the wealthy cities.


== Ille mi par esse deo videtur, ==
relata: cartae regiae, novi libri,


Catullus repeats '''ille''', creating an emphasis on "the man" that does not exist in Sapho.
novi umbilici, lora rubra membranae,
<blockquote>
''"In Sappho he is merely a peg on which to hang the theme of envy...for [Catullus] the man is more important; ''<br>''[Catullus] hopes to supplant him, and succeed to his unique happiness"'' (Quinn)


</blockquote>
derecta plumbo et pumice omnia aequata.


Haec cum legas tu, bellus ille et urbanus


'''Par:''' ''par, paris.'' equal, comparable, fitting.
Suffenus unus caprimulgus aut fossor


'''Mi:''' abbreviated form of dative ''mihi''.
rursus videtur: tantum abhorret ac mutat.


Hoc quid putemus esse? Qui modo scurra


Indirect Statement Alert: Both ''esse'' and ''superare'' (line 2) are infinitives relying on ''videtur mi'' (it seems to me that...)
aut si quid hac re scitius videbatur,


== ille, si fas est, superare divos, ==
idem infaceto est infacetior rure,
This line is not directly from Sappho, but heightens the emotion unique to Catullus(Quinn).


simul poëmata attigit, neque idem umquam


'''Fas:''' ''fas (n).'' Indeclinable. Divine command or law; that which is proper, lawful or allowed.
aeque est beatus ac poëma cum scribit:


'''Si fas est:''' A conventional Roman formula of caution, lest the claim be offensive to the gods.  Here is possibly used to retain a serious tone in light of the hyperbole (Fordyce; Quinn).
tam gaudet in se tamque se ipse miratur.


== qui sedens adversus identidem te ==
Nimirum idem omnes fallimur, neque est quisquam


'''identidem:''' from ''idem et idem''. Repeatedly, continually.
quem non in aliqua re videre Suffenum


Whereas in Sappho the instance is specific, with ''identidem'' the situation becomes generalized (Fordyce).  This emphasizes the continuing relationship between Lesbia and her onlooker (''Ille...qui''), who's role will hopefully soon fall to Catullus.
possis. Suus cuique attributus est error;


== spectat et audit ==
sed non videmus manticae quod in tergo est.


== dulce ridentem, misero quod omnis ==
==Poem 23==
[[Cat23Vocab|Vocabulary for Poem 23]]


'''Dulce:''' adverb. sweetly.
Furi, cui neque servus est neque arca


'''Ridentem:''' ''rideo, ridere, risi, risum.'' Accusative participle acting as the direct object of ''audit''.
nec cimex neque araneus neque ignis,


'''Quod:''' ''qui, quae, quod.''  Relative summing up the past few lines (Quinn; Fordyce), and the subject of ''eripit'' (line 6).
verum est et pater et noverca, quorum


'''Misero:''' ''miser - era - erum.''  Wretched, unhappy, love-sick.  Dative agreeing with ''mihi'' (line 6).  This sentiment does not occur in Sappho.  It is typical Catullus, and a "stock epithet of the unhappy lover" (Quinn).  Some speculate that Catullus added it in order to introduce the poet early on as male - clearly an important distinction from the original Sappho (Thomson).
dentes vel silicem comesse possunt:


== eripit sensus mihi: nam simul te, ==
est pulcre tibi cum tuo parente


'''Sensus:''' ''sensus - us (m)''.  Sense: physically, emotionally, or intellectually.  Agrees with ''omnis'' in line 5 ("all feeling").
et cum coniuge lignea parentis.


== Lesbia, aspexi, nihil est super mi ==
Nec mirum: bene nam valetis omnes,


'''Super''': ''super'' is used adverbially, modifying ''est'' (Quinn). However, because there is no adverbial English equivalent, it might be easier to think of it as part of the verb ''supersum'', admittedly just a combination of ''super'' + ''est'' (Garrison; Thomson).
pulcre concoquitis, nihil timetis,


''supersum - esse - fui - futurus'': to be over and above, either as a remnant or a superfluity; to be left, remain.
non incendia, non graves ruinas,


'''Mi:''' see line 1.
non facta impia, non dolos veneni,


== <vocis in ore,> ==
non casus alios periculorum.


This line has been lost.  Based on context, however, various scholars have filled it in.  Almost all versions contain ''vocis''.  Here, we have Doering's rendition.  Other substitutions include ''vocis amanti'' by Meissner, ''guttere vocis'' by Westphal, and ''Lesbia vocis'' by Friedrich (Fordyce).  Although ''vocis in ore'' seems to be popular, Quinn explains that Friedrich's ''Lesbia vocis'' may account for the missing line, as it repeats ''Lesbia'' in the same position as in the previous line (right at the beginning).
Atqui corpora sicciora cornu


'''Vocis:''' ''vox, vocis (f)''.  Genitive ("nothing[nihil] of voice...")
aut siquid magis aridum est habetis


== lingua sed torpet, tenuis sub artus ==
sole et frigore et esuritione.


Note that Lucretius describes the symptoms of fear in language similar to that used here to describe the symptoms of love.
Quare non tibi sit bene ac beate?


'''Torpet:''' ''torpeo - ere.''  to be sluggish, inert, inactive, numb.
A te sudor abest, abest saliva,


'''Tenuis:''' ''tenuis - e (adj.)''  thin, subtle, fine. 
mucusque et mala pituita nasi.


'''Sub artus:''' ''artus - us''.  Usually found in the plural, meaning limbs or joints.  ''Sub artus'', then, is literally "under limbs", meaning through the whole body; right to the core.
Hanc ad munditiem adde mundiorem,


== flamma demanat, sonitu suopte ==
quod culus tibi purior salillo est,


'''Demanat:''' ''demano - are''. run or drip down.  From ''mano - are'': to flow, drip, or spread.
nec toto decies cacas in anno,


'''Suopte:''' ''suus - a - um'' + ''pte''. <br> ''-pte:'' strenthens the possession (''-met'' functions the same way).
atque id durius est faba et lapillis,


== tintinant aures, gemina teguntur ==
quod tu si manibus teras fricesque,


'''gemina:''' ''geminus - a - um.''  twin, double.  Because of the meter (assuming the text is "sound" - see note in line 12), ''gemina'' must not be a nominative going with ''lumina'', but an ablative agreeing with ''nocte''.
non umquam digitum inquinare posses.


== lumina nocte. ==
Haec tu commoda tam beata, Furi,


'''Lumina:''' ''lumen, luminis (n).''  Although it literally means "lights", Catullus often uses ''lumina'' to mean "lights of the eyes", or simply "eyes".  This is called metonymy, and happens because eyes are associated with and take in light.
noli spernere nec putare parvi,


'''gemina teguntur lumina nocte:''' literally "[my] eyes are covered by a double night".  Note how ''gemina'' and ''nocte'' quite literally surround ''teguntur lumina'' - the covered eyes.  This is a bold, sophisticated statement that "seems suspiciously out of place in a poem whose language is otherwise so simple" (Fordyce), and there has been some discussion as to whether or not this is, in fact, the correct latin.  If it is correct, however, it means that Catullus incorporated hints of an "Alexandrian conceit" (Fordyce).  For an insightful discussion of the frequently overlooked Hellenic traditions that are not strictly Sapphic but that possibly influence this poem, see Wray pages 89-106.
et sestertia quae soles precari


== Otium, Catulle, tibi molestum est: ==
centum desine: nam sat es beatus.


This line begins the controversial fourth strophe discussed in the introduction.  Introducing the concept of ''otium'' and addressing Catullus himself as the poet, it makes a severe break not only from Sappho, but also (arguably) from the beginning three strophes.
==Poem 24==
[[Cat24Vocab|Vocabulary for Poem 24]]


'''Molestum:''' ''molestus - a - um.'' burdensome, troublesome, annoying. <br>Interestingly, a ''tunica molesta'' (especially found in Juvenal) is a tunic imbued with flammable materials "put on condemned criminals and set alight" (Simpson).  Taking into account the fire imagery of lines 9 and 10, this perhaps has implications relating to ''otium'' and Catullus's poor situation.
O qui flosculus es Iuventiorum,


== otio exsultas nimiumque gestis: ==
non horum modo, sed quot aut fuerunt


'''Exsultas''' and '''gestis:''' Neither of these verbs translates well into English.  They both refer first to physical restlessness, with an implied emotional riot (Fordyce).
aut post hac aliis erunt in annis,


''exsulto - are:'' (freq. of exsilio) to leap up frequently or violently; to rejoice exceedingly.
mallem divitias Midae dedisses


''gestio - ire:'' exult, be excited, run riot; to desire eagerly, to long.
isti, cui neque servus est neque arca,


'''Nimium:''' subst. of ''nimius - a - um:'' very great, excessive.
quam sic te sineres ab illo amari.


== otium et reges prius et beatas ==
"Qui? Non est homo bellus?" inquies. Est.


'''Beatas:''' ''beatus - a - um.'' happy, blessed, and - in this case - wealthy.
Sed bello huic neque servus est neque arca.
 
participle of the verb ''beo - are:'' to bless, make happy, enrich.


== perdidit urbes. ==
Hoc tu quam lubet abice elevaque:


''Otium'' was thought to have adverse affects on a community.  Catullus laments it's adverse affects on individuals in other poems, but for more exposition on the overall social dynamic see Fraenkel on Horace 212-13 (Fordyce).
nec servum tamen ille habet neque arcam.


= Poem 52 =
==Poem 25==
== Quid est, Catulle? quid moraris emori? ==
[[Cat25Vocab|Vocabulary for Poem 25]]
== sella in curuli struma Nonius sedet, ==
== per consulatum peierat Vatinius: ==
== quid est, Catulle? quid moraris emori? ==


= Poem 53 =
Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo
== Risi nescio quem modo e corona, ==
== qui, cum mirifice Vatiniana ==
== meus crimina Calvus explicasset, ==
== admirans ait haec manusque tollens: ==
== " di magni, salaputium disertum!" ==


= Poem 54 =
vel anseris medullula vel imula oricilla
== Othionis caput oppido est pusillum, et eri rustice semilauta crura, ==
== subtile et leve peditum Libonis, si non omnia, displicere vellem ==
== tibi et Sufficio seni recocto... irascere iterum meis iambis ==
== inmerentibus, unice imperator. ==


= Poem 55 =
vel pene languido senis situque araneoso,
== Oramus, si forte non molestum est, ==
== demonstres ubi sint tuae tenebrae. ==
== Te Campo quaesivimus minore, ==
== te in Circo, te in omnibus libellis, ==
== te in templo summi Iovis sacrato. ==
== In Magni simul ambulatione ==
== femellas omnes, amice, prendi, ==
== quas vultu vidi tamen sereno. ==
== Avelte, sic ipse flagitabam, ==
== Camerium mihi pessimae puellae. ==
== Quaedam inquit, nudum reduc... ==
== ' en hic in roseis latet papillis.' ==
== Sed te iam ferre Herculi labos est; ==
== tanto te in fastu negas, amice. ==
== Dic nobis ubi sis futurus, ede ==
== audacter, committe, crede luci. ==
== Nunc te lacteolae tenent puellae? ==
== Si linguam clauso tenes in ore, ==
== fructus proicies amoris omnes. ==
== Verbosa gaudet Venus loquella. ==
== Vel, si vis, licet obseres palatum, ==
== dum vestri sim particeps amoris. ==


= Poem 56 =
idemque, Thalle, turbida rapacior procella,
== O rem ridiculam, Cato, et iocosam, ==
== dignamque auribus et tuo cachinno! ==
== ride quidquid amas, Cato, Catullum: ==
== res est ridicula et nimis iocosa. ==
== deprendi modo pupulum puellae ==
== trusantem; hunc ego, si placet Dionae, ==
== protelo rigida mea cecidi. ==


= Poem 57 =
cum diva Murcia arbitros ostendit oscitantes,
== Pulcre convenit improbis cinaedis, ==
== Mamurrae pathicoque Caesarique. ==
== Nec mirum: maculae pares utrisque, ==
== urbana altera et illa Formiana, ==
== impressae resident nec eluentur: ==
== morbosi pariter, gemelli utrique, ==
== uno in lecticulo erudituli ambo, ==
== non hic quam ille magis vorax adulter, ==
== riuales socii puellularum. ==
== Pulcre conuenit improbis cinaedis. ==


= Poem 58 =
remitte pallium mihi meum, quod involasti,
== Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa. ==
== illa Lesbia, quam Catullus unam ==
== plus quam se atque suos amavit omnes, ==
== nunc in quadriviis et angiportis ==
== glubit magnanimi Remi nepotes. ==


= Poem 59 =
sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos,
== Bononiensis Rufa Rufulum fellat, ==
== uxor Meneni, saepe quam in sepulcretis ==
== vidistis ipso rapere de rogo cenam, ==
== cum devolutum ex igne prosequens panem ==
== ab semiraso tunderetur ustore. ==


= Poem 60 =
inepte, quae palam soles habere tamquam avita.
== Num te leaena montibus Libystinis ==
 
== aut Scylla latrans infima inguinum parte ==
Quae nunc tuis ab unguibus reglutina et remitte,
== tam mente dura procreauit ac taetra, ==
 
== ut supplicis vocem in novissimo casu ==
ne laneum latusculum manusque mollicellas
== contemptam haberes, a nimis fero corde? ==
 
inusta turpiter tibi flagella conscribillent,
 
et insolenter aestues, velut minuta magno
 
deprensa navis in mari, vesaniente vento.
 
==Poem 26==
[[Cat26Vocab|Vocabulary for Poem 26]]
 
Furi, villula vestra non ad Austri
 
flatus opposita est neque ad Favoni
 
nec saevi Boreae aut Apheliotae,
 
verum ad milia quindecim et ducentos.
 
O ventum horribilem atque pestilentem!
 
==Poem 27==
[[Cat27Vocab|Vocabulary for Poem 27]]
 
Minister vetuli puer Falerni
 
inger mi calices amariores,
 
ut lex Postumiae iubet magistrae
 
ebrioso acino ebriosioris.
 
At vos quo lubet hinc abite, lymphae,
 
vini pernicies, et ad severos
 
migrate. Hic merus est Thyonianus.
 
==Poem 28==
[[Cat28Vocab|Vocabulary for Poem 28]]
 
Pisonis comites, cohors inanis,
 
aptis sarcinulis et expeditis,
 
Verani optime tuque mi Fabulle,
 
quid rerum geritis? Satisne cum isto
 
vappa frigoraque et famem tulistis?
 
Ecquidnam in tabulis patet lucelli
 
expensum, ut mihi, qui meum secutus
 
praetorem refero datum lucello?
 
O Memmi, bene me ac diu supinum
 
tota ista trabe lentus irrumasti.
 
Sed, quantum video, pari fuistis
 
casu: nam nihilo minore verpa
 
farti estis. Pete nobiles amicos!
 
At vobis mala multa di deaeque
 
dent, opprobria Romuli Remique.
 
==Poem 29==
[[Cat29Vocab|Vocabulary for Poem 29]]
 
Quis hoc potest videre, quis potest pati,
 
nisi impudicus et vorax et aleo,
 
Mamurram habere quod comata Gallia
 
habebat ante et ultima Britannia?
 
Cinaede Romule, haec videbis et feres?
 
Et ille nunc superbus et superfluens
 
perambulabit omnium cubilia,
 
ut albulus columbus aut Adoneus?
 
Cinaede Romule, haec videbis et feres?
 
Es impudicus et vorax et aleo.
 
Eone nomine, imperator unice,
 
fuisti in ultima occidentis insula,
 
ut ista vestra diffututa mentula
 
ducenties comesset et trecenties?
 
Quid est alid sinistra liberalitas?
 
Parum expatravit an parum elluatus est?
 
Paterna prima lancinata sunt bona,
 
secunda praeda Pontica, inde tertia
 
Hibera, quam scit amnis aurifer Tagus:
 
nunc Galliae timetur et Britanniae.
 
Quid hunc malum fovetis? Aut quid hic potest
 
nisi uncta devorare patrimonia?
 
Eone nomine urbis o piissimi
 
socer generque, perdidistis omnia?
 
==Poem 30==
[[Cat30Vocab|Vocabulary for Poem 30]]
 
Alfene immemor atque unanimis false sodalibus,
 
iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi?
 
Iam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide?
 
Nec facta impia fallacum hominum caelicolis placent.
 
Quae tu neglegis ac me miserum deseris in malis.
 
Eheu quid faciant, dic, homines cuive habeant fidem?
 
Verte tute iubebas animam tradere, inique, me
 
inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent.
 
Idem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaque
 
ventos irrita ferre ac nebulas aëreas sinis.
 
Si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit Fides,
 
quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui.
 
==Poem 31==
[[Cat31Vocab|Vocabulary for Poem 31]]
 
Paene insularum, Sirmio, insularumque
 
ocelle, quascumque in liquentibus stagnis
 
marique vasto fert uterque Neptunus,
 
quam te libenter quamque laetus inviso,
 
vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos
 
liquisse campos et videre te in tuto.
 
O quid solutis est beatius curis,
 
cum mens onus reponit, ac peregrino
 
labore fessi venimus larem ad nostrum,
 
desideratoque acquiescimus lecto?
 
Hoc est quod unum est pro laboribus tantis.
 
Salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude
 
gaudente; vosque, o Lydiae lacus undae,
 
ridete quidquid est domi cachinnorum.
 
==Poem 32==
[[Cat32Vocab|Vocabulary for Poem 32]]
 
Amabo, mea dulcis Ipsitilla,
 
meae deliciae, mei lepores,
 
iube ad te veniam meridiatum.
 
Et si iusseris, illud adiuvato,
 
ne quis liminis obseret tabellam,
 
neu tibi lubeat foras abire,
 
sed domi maneas paresque nobis
 
novem continuas fututiones.
 
Verum si quid ages, statim iubeto:
 
nam pransus iaceo et satur supinus
 
pertundo tunicamque palliumque.
 
==Poem 33==
[[Cat33Vocab|Vocabulary for Poem 33]]
 
O furum optime balneariorum
 
Vibenni pater et cinaede fili
 
(nam dextra pater inquinatiore),
 
culo filius est voraciore),
 
cur non exilium malasque in oras
 
itis, quandoquidem patris rapinae
 
notae sunt populo, et natis pilosas,
 
fili, non potes asse venditare?
 
==Poem 34==
[[Cat34Vocab|Vocabulary for Poem 34]]
 
Dianae sumus in fide
 
puellae et pueri integri:
 
Dianam pueri integri
 
:puellaeque canamus.
 
 
O Latonia, maximi
 
magna progenies Iovis,
 
quam mater prope Deliam
 
:deposivit olivam,
 
 
montium domina ut fores
 
silvarumque virentium
 
saltuumque reconditorum
 
:amniumque sonantum:
 
 
tu Lucina dolentibus
 
Iuno dicta puerperis,
 
tu potens Trivia et notho es
 
:dicta lumine Luna.
 
 
Tu cursu, dea, menstruo
 
metiens iter annuum,
 
rustica agricolae bonis
 
:tecta frugibus exples.
 
 
Sis quocumque tibi placet
 
sancta nomine, Romulique,
 
antique ut solita es, bona
 
:sospites ope gentem.
 
==Poem 35==
[[Cat35Vocab|Vocabulary for Poem 35]]
 
Poetae tenero, meo sodali,
 
velim Caecilio, papyre, dicas
 
Veronam veniat, Novi relinquens
 
Comi moenia Lariumque litus.
 
Nam quasdam volo cogitationes
 
amici accipiat sui meique.
 
Quare si sapiet viam vorabit,
 
quamvis candida milies puella
 
euntem revocet, manusque collo
 
ambas iniciens roget morari.
 
Quae nunc, si mihi vera nuntiantur,
 
illum deperit impotente amore.
 
Nam quo tempore legit incohatam
 
Dindymi dominam, ex eo misellae
 
ignes interiorem edunt medullam.
 
Ignosco tibi, Sapphica puella
 
musa doctior; est enim venuste
 
Magna Caecilio incohata Mater.
 
==Poem 36==
[[Cat36Vocab|Vocabulary for Poem 36]]
 
Annales Volusi, cacata carta,
 
votum solvite pro mea puella.
 
Nam sanctae Veneri Cupidinique
 
vovit, si sibi restitutus essem
 
desissemque truces vibrare iambos,
 
electissima pessimi poetae
 
scripta tardipedi deo daturam
 
infelicibus ustulanda lignis.
 
Et hoc pessima se puella vidit
 
iocosis lepide vovere divis.
 
Nunc o caeruleo creata ponto,
 
quae sanctum Idalium Uriosque apertos
 
quaeque Ancona Cnidumque harundinosam
 
colis quaeque Amathunta quaeque Golgos
 
quaeque Durrachium Hadriae tabernam,
 
acceptum face redditumque votum,
 
si non illepidum neque invenustum est.
 
At vos interea venite in ignem,
 
pleni ruris et inficetiarum.
 
annales Volusi, cacata carta.
 
==Poem 37==
[[Cat37Vocab|Vocabulary for Poem 37]]
 
Salax taberna vosque contubernales,
 
a pilleatis nona fratribus pila,
 
solis putatis esse mentulas vobis,
 
solis licere, quidquid est puellarum,
 
confutuere et putare ceteros hircos?
 
An, continenter quod sedetis insulsi
 
centum (an ducenti?) non putatis ausurum
 
me una ducentos irrumare sessores?
 
Atqui putate: namque totius vobis
 
frontem tabernae sopionibus scribam.
 
Puella nam mi, quae meo sinu fugit,
 
amata tantum quantum amabitur nulla,
 
pro qua mihi sunt magna bella pugnata,
 
consedit istic. Hanc boni beatique
 
omnes amatis, et quidem, quod indignum est,
 
omnes pusilli et semitarii moechi;
 
tu praeter omnes une de capillatis,
 
cuniculosae Celtiberiae fili,
 
Egnati, opaca quem bonum facit barba
 
et dens Hibera defricatus urina.
 
==Poem 38==
[[Cat38Vocab|Vocabulary for Poem 38]]
 
Malest, Cornifici, tuo Catullo,
 
malest, me hercule, et laboriose,
 
et magis magis in dies et horas.
 
Quem tu, quod minimum facillimumque est,
 
qua solatus es allocutione?
 
Irascor tibi. Sic meos amores?
 
Paulum quid lubet allocutionis,
 
maestius lacrimis Simonideis.
 
==Poem 39==
[[Cat39Vocab|Vocabulary for Poem 39]]
 
Egnatius, quod candidos habet dentes,
 
renidet usquequaque. Si ad rei ventum est
 
subsellium, cum orator excitat fletum,
 
renidet ille; si ad pii rogum fili
 
lugetur, orba cum flet unicum mater,
 
renidet ille. quidquid est, ubicumque est,
 
quodcumque agit, renidet: hunc habet morbum,
 
neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum.
 
Quare monendum est te mihi, bone Egnati.
 
Si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs
 
aut parcus Umber aut obesus Etruscus
 
aut Lanuvinus ater atque dentatus
 
aut Transpadanus, ut meos quoque attingam,
 
aut quilubet, qui puriter lavit dentes,
 
tamen renidere usquequaque te nollem:
 
nam risu inepto res ineptior nulla est.
 
Nunc Celtiber es: Celtiberia in terra,
 
quod quisque minxit, hoc sibi solet mane
 
dentem atque russam defricare gingivam,
 
ut, quo iste vester expolitior dens est,
 
hoc te amplius bibisse praedicet loti.
 
==Poem 40==
[[Cat40Vocab|Vocabulary for Poem 40]]
 
Quaenam te mala mens, miselle Ravide,
 
agit praecipitem in meos iambos?
 
Quis deus tibi non bene advocatus
 
vecordem parat excitare rixam?
 
An ut pervenias in ora vulgi?
 
Quid uis? Qualubet esse notus optas?
 
Eris, quandoquidem meos amores
 
cum longa voluisti amare poena.
 
==Poem 41==
[[Cat41Vocab|Vocabulary for Poem 41]]
 
Ameana puella defututa
 
tota milia me decem poposcit
 
ista turpiculo puella naso,
 
decoctoris amica Formiani.
 
Propinqui, quibus est puella curae,
 
amicos medicosque convocate:
 
non est sana puella, nec rogare
 
qualis sit solet aes imaginosum.
 
==Poem 42==
[[Cat42Vocab|Vocabulary for Poem 42]]
 
Adeste, hendecasyllabi, quot estis
 
omnes undique, quotquot estis omnes.
 
Iocum me putat esse moecha turpis,
 
et negat mihi vestra reddituram
 
pugillaria, si pati potestis.
 
Persequamur eam et reflagitemus.
 
Quae sit, quaeritis? Illa, quam videtis
 
turpe incedere, mimice ac moleste
 
ridentem catuli ore Gallicani.
 
Circumsistite eam, et reflagitate:
 
"Moecha putida, redde codicillos!
 
Redde, putida moecha, codicillos!"
 
Non assis facis? O lutum, lupanar,
 
aut si perditius potest quid esse.
 
Sed non est tamen hoc satis putandum.
 
Quod si non aliud potest, ruborem
 
ferreo canis exprimamus ore.
 
Conclamate iterum altiore voce
 
"Moecha putide, redde codicillos,
 
redde, putida moecha, codicillos!"
 
Sed nil proficimus, nihil movetur.
 
Mutanda est ratio modusque vobis,
 
siquid proficere amplius potestis:
 
"Pudica et proba, redde codicillos!"
 
==Poem 43==
[[Cat43Vocab|Vocabulary for Poem 43]]
 
Salve, nec minimo puella naso
 
nec bello pede nec nigris ocellis
 
nec longis digitis nec ore sicco
 
nec sane nimis elegante lingua,
 
decoctoris amica Formiani.
 
Ten provincia narrat esse bellam?
 
Tecum Lesbia nostra comparatur?
 
O saeclum insapiens et infacetum!
 
==Poem 44==
[[Cat44Vocab|Vocabulary for Poem 44]]
 
O funde noster seu Sabine seu Tiburs
 
(nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est
 
cordi Catullum laedere; at quibus cordi est,
 
quovis Sabinum pignore esse contendunt),
 
sed seu Sabine sive verius Tiburs,
 
fui libenter in tua suburbana
 
villa, malamque pectore expuli tussim,
 
non inmerenti quam mihi meus venter,
 
dum sumptuosas appeto, dedit, cenas.
 
Nam Sestianus dum volo esse conviva,
 
orationem in Antium petitorem
 
plenam veneni et pestilentiae legi.
 
Hic me gravedo frigida et frequens tussis
 
quassavit usque dum in tuum sinum fugi,
 
et me recuravi otioque et urtica.
 
Quare refectus maximas tibi grates
 
ago, meum quod non es ulta peccatum.
 
Nec deprecor iam, si nefaria scripta
 
Sesti recepso, quin gravedinem et tussim
 
non mi, sed ipsi Sestio ferat frigus,
 
qui tunc vocat me, cum malum librum legi.
 
==Poem 45==
[[Cat45Vocab|Vocabulary for Poem 45]]
 
Acmen Septimius suos amores
 
tenens in gremio "mea" inquit "Acme,
 
ni te perdite amo atque amare porro
 
omnes sum assidue paratus annos,
 
quantum qui pote plurimum perire,
 
solus in Libya Indiaque tosta
 
caesio veniam obvius leoni."
 
Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante
 
dextra sternuit approbationem.
 
At Acme leviter caput reflectens
 
et dulcis pueri ebrios ocellos
 
illo purpureo ore suaviata,
 
"Sic" inquit "mea vita Septimille,
 
huic uni domino usque serviamus,
 
ut multo mihi maior acriorque
 
ignis mollibus ardet in medullis."
 
Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante
 
dextra sternuit approbationem.
 
Nunc ab auspicio bono profecti
 
mutuis animis amant amantur.
 
Unam Septimius misellus Acmen
 
mavult quam Syrias Britanniasque:
 
uno in Septimio fidelis Acme
 
facit delicias libidinesque.
 
Quis ullos homines beatiores
 
vidit, quis Venerem auspicatiorem?
 
==Poem 46==
[[Cat46Vocab|Vocabulary for Poem 46]]
 
Iam ver egelidos refert tepores,
 
iam caeli furor aequinoctialis
 
iucundis Zephyri silescit auris.
 
Linquantur Phrygii, Catulle, campi
 
Nicaeaeque ager uber aestuosae:
 
ad claras Asiae volemus urbes.
 
Iam mens praetrepidans avet vagari,
 
iam laeti studio pedes vigescunt.
 
O dulces comitum valete coetus,
 
longe quos simul a domo profectos
 
diversae varie viae reportant.
 
==Poem 47==
[[Cat47Vocab|Vocabulary for Poem 47]]
 
Porci et Socration, duae sinistrae
 
Pisonis, scabies famesque mundi,
 
vos Veraniolo meo et Fabullo
 
verpus praeposuit Priapus ille?
 
Vos convivia lauta sumptuose
 
de die facitis, mei sodales
 
quaerunt in trivio vocationes?
 
==Poem 48==
[[Cat48Vocab|Vocabulary for Poem 48]]
 
Mellitos oculos tuos, Iuventi,
 
si quis me sinat usque basiare,
 
usque ad milia basiem trecenta
 
nec numquam videar satur futurus,
 
non si densior aridis aristis
 
sit nostrae seges osculationis.
 
==Poem 49==
[[Cat49Vocab|Vocabulary for Poem 49]]
 
Disertissime Romuli nepotum,
 
quot sunt quotque fuere, Marce Tulli,
 
quotque post aliis erunt in annis,
 
gratias tibi maximas Catullus
 
agit pessimus omnium poeta,
 
tanto pessimus omnium poeta
 
quanto tu optimus omnium patronus.
 
==Poem 50==
[[Cat50Vocab|Vocabulary for Poem 50]]
 
Hesterno, Licini, die otiosi
 
multum lusimus in meis tabellis,
 
ut convenerat esse delicatos:
 
scribens versiculos uterque nostrum
 
ludebat numero modo hoc modo illoc,
 
reddens mutua per iocum atque vinum.
 
Atque illinc abii tuo lepore
 
incensus, Licini, facetiisque,
 
ut nec me miserum cibus iuvaret
 
nec somnus tegeret quiete ocellos,
 
sed toto indomitus furore lecto
 
versarer, cupiens videre lucem,
 
ut tecum loquerer simulque ut essem.
 
At defessa labore membra postquam
 
semimortua lectulo iacebant,
 
hoc, iucunde, tibi poëma feci,
 
ex quo perspiceres meum dolorem.
 
Nunc audax cave sis, precesque nostras,
 
oramus, cave despuas, ocelle,
 
ne poenas Nemesis reposcat a te;
 
est vemens dea: laedere hanc caveto.
 
==Poem 51==
[[Cat51Vocab|Vocabulary for Poem 51]]
 
Ille mi par esse deo videtur,
 
ille, si fas est, superare divos,
 
qui sedens adversus identidem te
 
:spectat et audit
 
 
dulce ridentem, misero quod omnis
 
eripit sensus mihi: nam simul te,
 
Lesbia, aspexi, nihil est super mi
 
:vocis in ore   
 
 
lingua sed torpet, tenuis sub artus
 
flamma demanat, sonitu suopte
 
tintinant aures gemina, teguntur
 
:lumina nocte.
 
 
Otium, Catulle, tibi molestum est:
 
otio exsultas nimiumque gestis:
 
otium et reges prius et beatas
 
:perdidit urbes.
 
==Poem 52==
[[Cat52Vocab|Vocabulary for Poem 52]]
 
Quid est, Catulle? Quid moraris emori?
 
Sella in curuli struma Nonius sedet,
 
per consulatum peierat Vatinius:
 
quid est Catulle? Quid moraris emori?
 
==Poem 53==
[[Cat53Vocab|Vocabulary for Poem 53]]
 
Ris nescio quem modo e corona,
 
qui, cum mirifice Vatiniana
 
meus crimina Calvos explicasset
 
admirans ait haec manusque tollens,
 
"Di magni, salaputium disertum!"
 
==Poem 54==
[[Cat54Vocab|Vocabulary for Poem 54]]
 
Othonis caput oppido est pusillum;
 
Hirri rustica, semilauta crura,
 
subtile et leve peditum Libonis,
 
si non omnia; displicere vellem
 
tibi et Fufidio seni recocto...
 
irascere iterum meis iambis
 
inmerentibus, unice imperator.
 
==Poem 55==
[[Cat55Vocab|Vocabulary for Poem 55]]
 
Oramus, si forte non molestum est,
 
demonstres ubi sint tuae tenebrae.
 
Te Campo quaesivimus minore,
 
te in Circo, te in omnibus libellis,
 
te in templo summi Iovis sacrato.
 
In Magni simul ambulatione
 
femellas omnes, amice, prendi,
 
quas vultu vidi tamen sereno.
 
†auelte†, sic ipse flagitabam,
 
"Camerium mihi, pessimae puellae!"
 
Quaedam inquit, nudum reclusa pectus,
 
"En hic in roseis latet papillis."
 
Sed te iam ferre Herculi labos est;
 
tanto te in fastu negas, amice.
 
Dic nobis ubi sis futurus, ede
 
audacter, committe, crede luci.
 
Nunc te lacteolae tenent puellae?
 
Si linguam clauso tenes in ore,
 
fructus proicies amoris omnes.
 
Verbosa gaudet Venus loquella.
 
Vel, si vis, licet obseres palatum,
 
dum vestri sim particeps amoris.
 
==Poem 56==
[[Cat56Vocab|Vocabulary for Poem 56]]
 
O rem ridiculam, Cato, et iocosam,
 
dignamque auribus et tuo cachinno!
 
Ride quidquid amas, Cato, Catullum:
 
res est ridicula et nimis iocosa.
 
Deprendi modo pupulum puellae
 
trusantem; hunc ego, si placet Dionae,
 
pro telo rigida mea cecidi.
 
==Poem 57==
[[Cat57Vocab|Vocabulary for Poem 57]]
 
Pulcre convenit improbis cinaedis,
 
Mamurrae pathicoque Caesarique.
 
Nec mirum: maculae pares utrisque,
 
urbana altera et illa Formiana,
 
impressae resident nec eluentur:
 
morbosi pariter, gemelli utrique,
 
uno in lecticulo erudituli ambo,
 
non hic quam ille magis vorax adulter,
 
rivales socii et puellularum.
 
Pulcre convenit improbis cinaedis.
 
==Poem 58==
[[Cat58Vocab|Vocabulary for Poem 58]]
 
Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa,
 
illa Lesbia, quam Catullus unam
 
plus quam se atque suos amavit omnes,
 
nunc in quadriviis et angiportis
 
glubit magnanimi Remi nepotes.
 
==Poem 58b==
[[Cat58bVocab|Vocabulary for Poem 58b]]
 
Non custos si fingar ille Cretum,
 
non si Pegaseo ferar volatu,
 
non Ladas ego pinnipesve Perseus,
 
non Rhesi niveae citaeque bigae;
 
adde huc plumipedas volatilesque,
 
ventorumque simul require cursum,
 
quos iunctos, Cameri, mihi dicares:
 
defessus tamen omnibus medullis
 
et multis languoribus peresus
 
essem te mihi, amice, quaeritando.
 
==Poem 59==
[[Cat59Vocab|Vocabulary for Poem 59]]
 
Bononiensis Rufa Rufulum fellat,
 
uxor Meneni, saepe quam in sepulcretis
 
vidistis ipso rapere de rogo cenam,
 
cum devolutum ex igne prosequens panem
 
ab semiraso tunderetur ustore.
 
==Poem 60==
[[Cat60Vocab|Vocabulary for Poem 60]]
 
Num te leaena montibus Libystinis
 
aut Scylla latrans infima inguinum parte
 
tam mente dura procreavit ac taetra,
 
ut supplicis vocem in novissimo casu
 
contemptam haberes, a nimis fero corde?

Latest revision as of 18:04, 29 March 2011

Poem 1

Vocabulary for Poem 1

Cui dono lepidum novum libellum

arida modo pumice expolitum?

Corneli, tibi: namque tu solebas

meas esse aliquid putare nugas.

Iam tum, cum ausus es unus Italorum

omne aevum tribus explicare cartis

doctis, Iuppiter, et laboriosis!

Quare habe tibi quidquid hoc libelli

qualecumque, quod, o patrona virgo,

plus uno maneat perenne saeclo.

Poem 2

Vocabulary for Poem 2

Passer, deliciae meae puellae,

quicum ludere, quem in sinu tenere,

cui primum digitum dare appetenti

et acris solet incitare morsus,

cum desiderio meo nitenti

carum nescio quid lubet iocari

et solaciolum sui doloris,

credo ut tum gravis acquiescat ardor:

tecum ludere sicut ipsa possem

et tristis animi levare curas!

...

tam gratum est mihi quam ferunt puellae

pernici aureolum fuisse malum,

quod zonam soluit diu ligatam.

Poem 3

Vocabulary for Poem 3

Lugete, o Veneres Cupidinesque,

et quantum est hominum venustiorum:

passer mortuus est meae puellae,

passer, deliciae meae puellae,

quem plus illa oculis suis amabat-

nam mellitus erat suamque norat

ipsam tam bene quam puella matrem,

nec sese a gremio illius movebat,

sed circumsiliens modo huc modo illuc

ad solam dominam usque pipiabat.

qui nunc it per iter tenebricosum

illuc, unde negant redire quemquam.

At vobis male sit, malae tenebrae

Orci, quae omnia bella devoratis:

tam bellum mihi passerem abstulistis.

O factum male! o miselle passer!

Tua nunc opera meae puellae

flendo turgiduli rubent ocelli.

Poem 4

Vocabulary for Poem 4

Phaselus ille, quem videtis, hospites,

ait fuisse navium celerrimus,

neque ullius natantis impetum trabis

nequisse praeterire, sive palmulis

opus foret volare sive linteo.

Et hoc negat minacis Hadriatici

negare litus insulasve Cycladas

Rhodumque nobilem horridamque Thraciam

Propontida trucemve Ponticum sinum

(ubi iste post phaselus antea fuit

comata silua - nam Cytorio in iugo

loquente saepe sibilum edidit coma).

Amastri Pontica et Cytore buxifer,

tibi haec fuisse et esse cognitissima

ait phaselus, ultima ex origine

tuo stetisse dicit in cacumine,

tuo imbuisse palmulas in aequore;

et inde tot per impotentia freta

erum tulisse, laeva sive dextera

vocaret aura, sive utrumque Iuppiter

simul secundus incidisset in pedem;

neque ulla vota litoralibus deis

sibi esse facta, cum veniret a mari

novissimo hunc ad usque limpidum lacum.

sed haec prius fuere; nunc recondita

senet quiete seque dedicat tibi,

gemelle Castor et gemelle Castoris.

Poem 5

Vocabulary for Poem 5

Vivamus mea Lesbia, atque amemus,

rumoresque senum severiorum

omnes unius aestimemus assis!

Soles occidere et redire possunt;

nobis cum semel occidit brevis lux,

nox est perpetua una dormienda.

Da mi basia mille, deinde centum;

dein mille altera, dein secunda centum;

deinde usque altera mille, deinde centum.

Dein, cum milia multa fecerimus,

conturbabimus illa, ne sciamus,

aut ne quis malus invidere possit,

cum tantum sciat esse basiorum.

Poem 6

Vocabulary for Poem 6

Flavi, delicias tuas Catullo,

ni sint illepidae atque inelegantes,

velles dicere nec tacere posses.

Verum nescio quid febriculosi

scorti diligis: hoc pudet fateri.

Nam te non viduas iacere noctes

nequiquam tacitum cubile clamat

sertis ac Syrio fragrans olivo,

pulvinusque peraeque et hic et ille

attritus, tremulique quassa lecti

argutatio inambulatioque.

nam nil stupra valet, nihil tacere.

Cur? Non tam latera ecfututa pandas,

ni tu quid facias ineptiarum.

Quare, quidquid habes boni malique,

dic nobis. Volo te ac tuos amores

ad caelum lepido vocare versu.

Poem 7

Vocabulary for Poem 7

Quaeris, quot mihi basiationes

tuae, Lesbia, sint satis superque.

Quam magnus numerus Libyssae harenae

lasarpiciferis iacet Cyrenis

oraclum Iouis inter aestuosi

et Batti veteris sacrum sepulcrum;

aut quam sidera multa, cum tacet nox,

furtivos hominum vident amores:

tam te basia multa basiare

vesano satis et super Catullo est,

quae nec pernumerare curiosi

possint nec mala fascinare lingua.

Poem 8

Vocabulary for Poem 8

Miser Catulle, desinas ineptire,

et quod vides perisse perditum ducas.

Fulsere quondam candidi tibi soles,

cum ventitabas quo puella ducebat

amata nobis quantum amabitur nulla;

ibi illa multa cum iocosa fiebant

quae tu volebas nec puella nolebat,

fulsere vere candidi tibi soles.

Nunc iam illa non volt: tu quoque, impotens, noli,

nec quae fugit sectare, nec miser vive,

sed obstinata mente perfer, obdura.

Vale, puella! Iam Catullus obdurat,

nec te requiret, nec rogabit invitam.

At tu dolebis, cum rogaberis nulla.

Scelesta, vae te! Quae tibi manet vita?

Quis nunc te adibit? Cui videberis bella?

Quem nunc amabis? Cuius esse diceris?

Quem basiabis? Cui labella mordebis?

At tu, Catulle, destinatus obdura.

Poem 9

Vocabulary for Poem 9

Verani, omnibus e meis amicis

antistans mihi milibus trecentis,

venistine domum ad tuos penates

fratresque unanimos anumque matrem?

Venisti. O mihi nuntii beati!

Visam te incolumem audiamque Hiberum

narrantem loca, facta, nationes,

ut mos est tuus, applicansque collum

iucundum os oculosque suaviabor.

O quantum est hominum beatiorum,

quid me laetius est beatiusve?

Poem 10

Vocabulary for Poem 10

Varus me meus ad suos amores

visum duxerat e foro otiosum:

scortillum (ut mihi tum repente visum est)

non sane illepidum neque invenustum;

huc ut venimus, incidere nobis

sermones varii, in quibus, quid esset

iam Bithynia, quo modo se haberet,

et quonam mihi profuisset aere.

Respondi id quod erat: nihil neque ipsis

nec praetoribus esse nec cohorti,

cur quisquam caput unctius referret:

praesertim quibus esset irrumator

praetor, nec faceret pili cohortem.

"At certe tamen," inquiunt "quod illic

natum dicitur esse, comparasti

ad lecticam homines." Ego (ut puellae

unum me facerem beatiorem)

"Non" inquam "mihi tam fuit maligne,

ut, provincia quod mala incidisset,

non possem octo homines parare rectos."

(At mi nullus erat nec hic neque illic

fractum qui veteris pedem grabati

in collo sibi collocare posset.)

Hic illa, ut decuit cinaediorem,

"Quaeso," inquit "mihi, mi Catulle, paulum

istos commoda: nam volo ad Serapim

deferri." "Mane," inquii puellae,

"istud quod modo dixeram me habere ...

fugit me ratio: meus sodalis-

Cinna est Gaius - is sibi paravit.

Verum, utrum illius an mei, quid ad me?

Utor tam bene quam mihi pararim.

Sed tu insulsa male et molesta vivis,

per quam non licet esse neglegentem!"

Poem 11

Vocabulary for Poem 11

Furi et Aureli comites Catulli,

sive in extremos penetrabit Indos,

litus ut longe resonante Eoӓ

tunditur unda,


sive in Hyrcanos Arabasve molles,

seu Sagas sagittiferosve Parthos,

sive quae septemgeminus colorat

aequora Nilus,


sive trans altas gradietur Alpes,

Caesaris visens monimenta magni,

Gallicum Rhenum, horribile aequor ulti-

mosque Britannos,


omnia haec, quaecumque feret voluntas

caelitum, temptare simul parati,

pauca nuntiate meae puellae

non bona dicta:


cum suis vivat valeatque moechis,

quos simul complexa tenet trecentos,

nullum amans vere, sed identidem omnium

ilia rumpens;


nec meum respectet, ut ante, amorem,

qui illius culpa cecidit velut prati

ultimi flos, praetereunte postquam

tactus aratro est.

Poem 12

Vocabulary for Poem 12

Marrucine Asini, manu sinistra

non belle uteris, in ioco atque vino:

tollis lintea neglegentiorum.

Hoc salsum esse putas? Fugit te, inepte:

quamvis sordida res et invenusta est.

Non credis mihi? Crede Pollioni

fratri, qui tua furta vel talento

mutari velit; est enim leporum

differtus puer ac facetiarum.

Quare aut hendecasyllabos trecentos

exspecta, aut mihi linteum remitte,

quod non me movet aestimatione,

uerum est mnemosynum mei sodalis.

Nam sudaria Saetaba ex Hiberis

miserunt mihi muneri Fabullus

et Veranius; haec amem necesse est

ut Veraniolum meum et Fabullum.

Poem 13

Vocabulary for Poem 13

Cenabis bene, mi Fabulle, apud me

paucis, si tibi di favent, diebus -

si tecum attuleris bonam atque magnam

cenam, non sine candida puella

et vino et sale et omnibus cachinnis;

haec si, inquam, attuleris, venuste noster,

cenabis bene; nam tui Catulli

plenus sacculus est aranearum.

Sed contra accipies meros amores,

seu quid suavius elegantiusve est:

nam unguentum dabo, quod meae puellae

donarunt Veneres Cupidinesque;

quod tu cum olfacies, deos rogabis,

totum ut te faciant, Fabulle, nasum.

Poem 14

Vocabulary for Poem 14

Ni te plus oculis meis amarem,

iucundissime Calve, munere isto

odissem te odio Vatiniano:

nam quid feci ego quidve sum locutus,

cur me tot male perderes poetis?

Isti di mala multa dent clienti,

qui tantum tibi misit impiorum.

Quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertum

munus dat tibi Sulla litterator,

non est mi male, sed bene ac beate,

quod non dispereunt tui labores.

Di magni, horribilem et sacrum libellum!

Quem tu scilicet ad tuum Catullum

misti, continuo ut die periret,

Saturnalibus, optimo dierum!

Non non hoc tibi, salse, sic abibit.

Nam, si luxerit, ad librariorum

curram scrinia, Caesios, Aquinos,

Suffenum, omnia colligam venena,

ac te his suppliciis remunerabor.

Vos hinc interea valete abite

illuc, unde malum pedem attulistis,

saecli incommoda, pessimi poetae.

Poem 14b

Vocabulary for Poem 14b

Si qui forte mearum ineptiarum

lectores eritis manusque vestras

non horrebitis admovere nobis...

Poem 15

Vocabulary for Poem 15

Commendo tibi me ac meos amores,

Aureli. Veniam peto pudentem,

ut, si quicquam animo tuo cupisti,

quod castum expeteres et integellum,

conserves puerum mihi pudice,

non dico a populo - nihil veremur

istos, qui in platea modo huc modo illuc

in re praetereunt sua occupati -

verum a te metuo tuoque pene

infesto pueris bonis malisque.

Quem tu qua lubet, ut lubet, moueto

quantum vis, ubi erit foris paratum:

hunc unum excipio, ut puto, pudenter.

quod si te mala mens furorque vecors

in tantam impulerit, sceleste, culpam,

ut nostrum insidiis caput lacessas,

a tum te miserum malique fati!

Quem attractis pedibus patente porta

percurrent raphanique mugilesque.

Poem 16

Vocabulary for Poem 16

Pedicabo ego vos et irrumabo,

Aureli pathice et cinaede Furi,

qui me ex versiculis meis putastis,

quod sunt molliculi, parum pudicum.

Nam castum esse decet pium poetam

ipsum, versiculos nihil necesse est;

qui tum denique habent salem ac leporem,

si sunt molliculi ac parum pudici,

et quod pruriat incitare possunt,

non dico pueris, sed his pilosis

qui duros nequeunt movere lumbos.

Vos, quod milia multa basiorum

legistis, male me marem putatis?

Pedicabo ego vos et irrumabo.

Poem 17

Vocabulary for Poem 17

O Colonia, quae cupis ponte ludere longo,

et salire paratum habes, sed vereris inepta

crura ponticuli axulis stantis in redivivis,

ne supinus eat cavaque in palude recumbat:

sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat,

in quo vel Salisubsali sacra suscipiantur,

munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus.

Quendam municipem meum de tuo volo ponte

ire praecipitem in lutum per caputque pedesque,

verum totius ut lacus putidaeque paludis

lividissima maximeque est profunda vorago.

Insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar

bimuli tremula patris dormientis in ulna.

Cui cum sit viridissimo nupta flore puella

(et puella tenellulo delicatior haedo,

adservanda nigerrimis diligentius uvis),

ludere hanc sinit ut lubet, nec pili facit uni,

nec se sublevat ex sua parte; sed velut alnus

in fossa Liguri iacet suppernata securi,

tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam,

talis iste meus stupor nil videt, nihil audit,

ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit.

Nunc eum volo de tuo ponte mittere pronum,

si pote stolidum repente excitare veternum,

et supinum animum in gravi derelinquere caeno,

ferream ut soleam tenaci in voragine mula.

Poem 21

Vocabulary for Poem 21

Aureli, pater esuritionum,

non harum modo, sed quot aut fuerunt

aut sunt aut aliis erunt in annis,

pedicare cupis meos amores.

nec clam: nam simul es, iocaris una,

haerens ad latus omnia experiris.

Frustra: nam insidias mihi instruentem

tangam te prior irrumatione.

Atque id si faceres satur, tacerem:

nunc ipsum id doleo, quod esurire

meus iam puer et sitire discet.

Quare desine, dum licet pudico,

ne finem facias, sed irrumatus.

Poem 22

Vocabulary for Poem 22

Suffenus iste, Vare, quem probe nosti,

homo est venustus et dicax et urbanus,

idemque longe plurimos facit versus.

Puto esse ego illi milia aut decem aut plura

perscripta, nec sic ut fit in palimpsesto

relata: cartae regiae, novi libri,

novi umbilici, lora rubra membranae,

derecta plumbo et pumice omnia aequata.

Haec cum legas tu, bellus ille et urbanus

Suffenus unus caprimulgus aut fossor

rursus videtur: tantum abhorret ac mutat.

Hoc quid putemus esse? Qui modo scurra

aut si quid hac re scitius videbatur,

idem infaceto est infacetior rure,

simul poëmata attigit, neque idem umquam

aeque est beatus ac poëma cum scribit:

tam gaudet in se tamque se ipse miratur.

Nimirum idem omnes fallimur, neque est quisquam

quem non in aliqua re videre Suffenum

possis. Suus cuique attributus est error;

sed non videmus manticae quod in tergo est.

Poem 23

Vocabulary for Poem 23

Furi, cui neque servus est neque arca

nec cimex neque araneus neque ignis,

verum est et pater et noverca, quorum

dentes vel silicem comesse possunt:

est pulcre tibi cum tuo parente

et cum coniuge lignea parentis.

Nec mirum: bene nam valetis omnes,

pulcre concoquitis, nihil timetis,

non incendia, non graves ruinas,

non facta impia, non dolos veneni,

non casus alios periculorum.

Atqui corpora sicciora cornu

aut siquid magis aridum est habetis

sole et frigore et esuritione.

Quare non tibi sit bene ac beate?

A te sudor abest, abest saliva,

mucusque et mala pituita nasi.

Hanc ad munditiem adde mundiorem,

quod culus tibi purior salillo est,

nec toto decies cacas in anno,

atque id durius est faba et lapillis,

quod tu si manibus teras fricesque,

non umquam digitum inquinare posses.

Haec tu commoda tam beata, Furi,

noli spernere nec putare parvi,

et sestertia quae soles precari

centum desine: nam sat es beatus.

Poem 24

Vocabulary for Poem 24

O qui flosculus es Iuventiorum,

non horum modo, sed quot aut fuerunt

aut post hac aliis erunt in annis,

mallem divitias Midae dedisses

isti, cui neque servus est neque arca,

quam sic te sineres ab illo amari.

"Qui? Non est homo bellus?" inquies. Est.

Sed bello huic neque servus est neque arca.

Hoc tu quam lubet abice elevaque:

nec servum tamen ille habet neque arcam.

Poem 25

Vocabulary for Poem 25

Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo

vel anseris medullula vel imula oricilla

vel pene languido senis situque araneoso,

idemque, Thalle, turbida rapacior procella,

cum diva Murcia arbitros ostendit oscitantes,

remitte pallium mihi meum, quod involasti,

sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos,

inepte, quae palam soles habere tamquam avita.

Quae nunc tuis ab unguibus reglutina et remitte,

ne laneum latusculum manusque mollicellas

inusta turpiter tibi flagella conscribillent,

et insolenter aestues, velut minuta magno

deprensa navis in mari, vesaniente vento.

Poem 26

Vocabulary for Poem 26

Furi, villula vestra non ad Austri

flatus opposita est neque ad Favoni

nec saevi Boreae aut Apheliotae,

verum ad milia quindecim et ducentos.

O ventum horribilem atque pestilentem!

Poem 27

Vocabulary for Poem 27

Minister vetuli puer Falerni

inger mi calices amariores,

ut lex Postumiae iubet magistrae

ebrioso acino ebriosioris.

At vos quo lubet hinc abite, lymphae,

vini pernicies, et ad severos

migrate. Hic merus est Thyonianus.

Poem 28

Vocabulary for Poem 28

Pisonis comites, cohors inanis,

aptis sarcinulis et expeditis,

Verani optime tuque mi Fabulle,

quid rerum geritis? Satisne cum isto

vappa frigoraque et famem tulistis?

Ecquidnam in tabulis patet lucelli

expensum, ut mihi, qui meum secutus

praetorem refero datum lucello?

O Memmi, bene me ac diu supinum

tota ista trabe lentus irrumasti.

Sed, quantum video, pari fuistis

casu: nam nihilo minore verpa

farti estis. Pete nobiles amicos!

At vobis mala multa di deaeque

dent, opprobria Romuli Remique.

Poem 29

Vocabulary for Poem 29

Quis hoc potest videre, quis potest pati,

nisi impudicus et vorax et aleo,

Mamurram habere quod comata Gallia

habebat ante et ultima Britannia?

Cinaede Romule, haec videbis et feres?

Et ille nunc superbus et superfluens

perambulabit omnium cubilia,

ut albulus columbus aut Adoneus?

Cinaede Romule, haec videbis et feres?

Es impudicus et vorax et aleo.

Eone nomine, imperator unice,

fuisti in ultima occidentis insula,

ut ista vestra diffututa mentula

ducenties comesset et trecenties?

Quid est alid sinistra liberalitas?

Parum expatravit an parum elluatus est?

Paterna prima lancinata sunt bona,

secunda praeda Pontica, inde tertia

Hibera, quam scit amnis aurifer Tagus:

nunc Galliae timetur et Britanniae.

Quid hunc malum fovetis? Aut quid hic potest

nisi uncta devorare patrimonia?

Eone nomine urbis o piissimi

socer generque, perdidistis omnia?

Poem 30

Vocabulary for Poem 30

Alfene immemor atque unanimis false sodalibus,

iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi?

Iam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide?

Nec facta impia fallacum hominum caelicolis placent.

Quae tu neglegis ac me miserum deseris in malis.

Eheu quid faciant, dic, homines cuive habeant fidem?

Verte tute iubebas animam tradere, inique, me

inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent.

Idem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaque

ventos irrita ferre ac nebulas aëreas sinis.

Si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit Fides,

quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui.

Poem 31

Vocabulary for Poem 31

Paene insularum, Sirmio, insularumque

ocelle, quascumque in liquentibus stagnis

marique vasto fert uterque Neptunus,

quam te libenter quamque laetus inviso,

vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos

liquisse campos et videre te in tuto.

O quid solutis est beatius curis,

cum mens onus reponit, ac peregrino

labore fessi venimus larem ad nostrum,

desideratoque acquiescimus lecto?

Hoc est quod unum est pro laboribus tantis.

Salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude

gaudente; vosque, o Lydiae lacus undae,

ridete quidquid est domi cachinnorum.

Poem 32

Vocabulary for Poem 32

Amabo, mea dulcis Ipsitilla,

meae deliciae, mei lepores,

iube ad te veniam meridiatum.

Et si iusseris, illud adiuvato,

ne quis liminis obseret tabellam,

neu tibi lubeat foras abire,

sed domi maneas paresque nobis

novem continuas fututiones.

Verum si quid ages, statim iubeto:

nam pransus iaceo et satur supinus

pertundo tunicamque palliumque.

Poem 33

Vocabulary for Poem 33

O furum optime balneariorum

Vibenni pater et cinaede fili

(nam dextra pater inquinatiore),

culo filius est voraciore),

cur non exilium malasque in oras

itis, quandoquidem patris rapinae

notae sunt populo, et natis pilosas,

fili, non potes asse venditare?

Poem 34

Vocabulary for Poem 34

Dianae sumus in fide

puellae et pueri integri:

Dianam pueri integri

puellaeque canamus.


O Latonia, maximi

magna progenies Iovis,

quam mater prope Deliam

deposivit olivam,


montium domina ut fores

silvarumque virentium

saltuumque reconditorum

amniumque sonantum:


tu Lucina dolentibus

Iuno dicta puerperis,

tu potens Trivia et notho es

dicta lumine Luna.


Tu cursu, dea, menstruo

metiens iter annuum,

rustica agricolae bonis

tecta frugibus exples.


Sis quocumque tibi placet

sancta nomine, Romulique,

antique ut solita es, bona

sospites ope gentem.

Poem 35

Vocabulary for Poem 35

Poetae tenero, meo sodali,

velim Caecilio, papyre, dicas

Veronam veniat, Novi relinquens

Comi moenia Lariumque litus.

Nam quasdam volo cogitationes

amici accipiat sui meique.

Quare si sapiet viam vorabit,

quamvis candida milies puella

euntem revocet, manusque collo

ambas iniciens roget morari.

Quae nunc, si mihi vera nuntiantur,

illum deperit impotente amore.

Nam quo tempore legit incohatam

Dindymi dominam, ex eo misellae

ignes interiorem edunt medullam.

Ignosco tibi, Sapphica puella

musa doctior; est enim venuste

Magna Caecilio incohata Mater.

Poem 36

Vocabulary for Poem 36

Annales Volusi, cacata carta,

votum solvite pro mea puella.

Nam sanctae Veneri Cupidinique

vovit, si sibi restitutus essem

desissemque truces vibrare iambos,

electissima pessimi poetae

scripta tardipedi deo daturam

infelicibus ustulanda lignis.

Et hoc pessima se puella vidit

iocosis lepide vovere divis.

Nunc o caeruleo creata ponto,

quae sanctum Idalium Uriosque apertos

quaeque Ancona Cnidumque harundinosam

colis quaeque Amathunta quaeque Golgos

quaeque Durrachium Hadriae tabernam,

acceptum face redditumque votum,

si non illepidum neque invenustum est.

At vos interea venite in ignem,

pleni ruris et inficetiarum.

annales Volusi, cacata carta.

Poem 37

Vocabulary for Poem 37

Salax taberna vosque contubernales,

a pilleatis nona fratribus pila,

solis putatis esse mentulas vobis,

solis licere, quidquid est puellarum,

confutuere et putare ceteros hircos?

An, continenter quod sedetis insulsi

centum (an ducenti?) non putatis ausurum

me una ducentos irrumare sessores?

Atqui putate: namque totius vobis

frontem tabernae sopionibus scribam.

Puella nam mi, quae meo sinu fugit,

amata tantum quantum amabitur nulla,

pro qua mihi sunt magna bella pugnata,

consedit istic. Hanc boni beatique

omnes amatis, et quidem, quod indignum est,

omnes pusilli et semitarii moechi;

tu praeter omnes une de capillatis,

cuniculosae Celtiberiae fili,

Egnati, opaca quem bonum facit barba

et dens Hibera defricatus urina.

Poem 38

Vocabulary for Poem 38

Malest, Cornifici, tuo Catullo,

malest, me hercule, et laboriose,

et magis magis in dies et horas.

Quem tu, quod minimum facillimumque est,

qua solatus es allocutione?

Irascor tibi. Sic meos amores?

Paulum quid lubet allocutionis,

maestius lacrimis Simonideis.

Poem 39

Vocabulary for Poem 39

Egnatius, quod candidos habet dentes,

renidet usquequaque. Si ad rei ventum est

subsellium, cum orator excitat fletum,

renidet ille; si ad pii rogum fili

lugetur, orba cum flet unicum mater,

renidet ille. quidquid est, ubicumque est,

quodcumque agit, renidet: hunc habet morbum,

neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum.

Quare monendum est te mihi, bone Egnati.

Si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs

aut parcus Umber aut obesus Etruscus

aut Lanuvinus ater atque dentatus

aut Transpadanus, ut meos quoque attingam,

aut quilubet, qui puriter lavit dentes,

tamen renidere usquequaque te nollem:

nam risu inepto res ineptior nulla est.

Nunc Celtiber es: Celtiberia in terra,

quod quisque minxit, hoc sibi solet mane

dentem atque russam defricare gingivam,

ut, quo iste vester expolitior dens est,

hoc te amplius bibisse praedicet loti.

Poem 40

Vocabulary for Poem 40

Quaenam te mala mens, miselle Ravide,

agit praecipitem in meos iambos?

Quis deus tibi non bene advocatus

vecordem parat excitare rixam?

An ut pervenias in ora vulgi?

Quid uis? Qualubet esse notus optas?

Eris, quandoquidem meos amores

cum longa voluisti amare poena.

Poem 41

Vocabulary for Poem 41

Ameana puella defututa

tota milia me decem poposcit

ista turpiculo puella naso,

decoctoris amica Formiani.

Propinqui, quibus est puella curae,

amicos medicosque convocate:

non est sana puella, nec rogare

qualis sit solet aes imaginosum.

Poem 42

Vocabulary for Poem 42

Adeste, hendecasyllabi, quot estis

omnes undique, quotquot estis omnes.

Iocum me putat esse moecha turpis,

et negat mihi vestra reddituram

pugillaria, si pati potestis.

Persequamur eam et reflagitemus.

Quae sit, quaeritis? Illa, quam videtis

turpe incedere, mimice ac moleste

ridentem catuli ore Gallicani.

Circumsistite eam, et reflagitate:

"Moecha putida, redde codicillos!

Redde, putida moecha, codicillos!"

Non assis facis? O lutum, lupanar,

aut si perditius potest quid esse.

Sed non est tamen hoc satis putandum.

Quod si non aliud potest, ruborem

ferreo canis exprimamus ore.

Conclamate iterum altiore voce

"Moecha putide, redde codicillos,

redde, putida moecha, codicillos!"

Sed nil proficimus, nihil movetur.

Mutanda est ratio modusque vobis,

siquid proficere amplius potestis:

"Pudica et proba, redde codicillos!"

Poem 43

Vocabulary for Poem 43

Salve, nec minimo puella naso

nec bello pede nec nigris ocellis

nec longis digitis nec ore sicco

nec sane nimis elegante lingua,

decoctoris amica Formiani.

Ten provincia narrat esse bellam?

Tecum Lesbia nostra comparatur?

O saeclum insapiens et infacetum!

Poem 44

Vocabulary for Poem 44

O funde noster seu Sabine seu Tiburs

(nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est

cordi Catullum laedere; at quibus cordi est,

quovis Sabinum pignore esse contendunt),

sed seu Sabine sive verius Tiburs,

fui libenter in tua suburbana

villa, malamque pectore expuli tussim,

non inmerenti quam mihi meus venter,

dum sumptuosas appeto, dedit, cenas.

Nam Sestianus dum volo esse conviva,

orationem in Antium petitorem

plenam veneni et pestilentiae legi.

Hic me gravedo frigida et frequens tussis

quassavit usque dum in tuum sinum fugi,

et me recuravi otioque et urtica.

Quare refectus maximas tibi grates

ago, meum quod non es ulta peccatum.

Nec deprecor iam, si nefaria scripta

Sesti recepso, quin gravedinem et tussim

non mi, sed ipsi Sestio ferat frigus,

qui tunc vocat me, cum malum librum legi.

Poem 45

Vocabulary for Poem 45

Acmen Septimius suos amores

tenens in gremio "mea" inquit "Acme,

ni te perdite amo atque amare porro

omnes sum assidue paratus annos,

quantum qui pote plurimum perire,

solus in Libya Indiaque tosta

caesio veniam obvius leoni."

Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante

dextra sternuit approbationem.

At Acme leviter caput reflectens

et dulcis pueri ebrios ocellos

illo purpureo ore suaviata,

"Sic" inquit "mea vita Septimille,

huic uni domino usque serviamus,

ut multo mihi maior acriorque

ignis mollibus ardet in medullis."

Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante

dextra sternuit approbationem.

Nunc ab auspicio bono profecti

mutuis animis amant amantur.

Unam Septimius misellus Acmen

mavult quam Syrias Britanniasque:

uno in Septimio fidelis Acme

facit delicias libidinesque.

Quis ullos homines beatiores

vidit, quis Venerem auspicatiorem?

Poem 46

Vocabulary for Poem 46

Iam ver egelidos refert tepores,

iam caeli furor aequinoctialis

iucundis Zephyri silescit auris.

Linquantur Phrygii, Catulle, campi

Nicaeaeque ager uber aestuosae:

ad claras Asiae volemus urbes.

Iam mens praetrepidans avet vagari,

iam laeti studio pedes vigescunt.

O dulces comitum valete coetus,

longe quos simul a domo profectos

diversae varie viae reportant.

Poem 47

Vocabulary for Poem 47

Porci et Socration, duae sinistrae

Pisonis, scabies famesque mundi,

vos Veraniolo meo et Fabullo

verpus praeposuit Priapus ille?

Vos convivia lauta sumptuose

de die facitis, mei sodales

quaerunt in trivio vocationes?

Poem 48

Vocabulary for Poem 48

Mellitos oculos tuos, Iuventi,

si quis me sinat usque basiare,

usque ad milia basiem trecenta

nec numquam videar satur futurus,

non si densior aridis aristis

sit nostrae seges osculationis.

Poem 49

Vocabulary for Poem 49

Disertissime Romuli nepotum,

quot sunt quotque fuere, Marce Tulli,

quotque post aliis erunt in annis,

gratias tibi maximas Catullus

agit pessimus omnium poeta,

tanto pessimus omnium poeta

quanto tu optimus omnium patronus.

Poem 50

Vocabulary for Poem 50

Hesterno, Licini, die otiosi

multum lusimus in meis tabellis,

ut convenerat esse delicatos:

scribens versiculos uterque nostrum

ludebat numero modo hoc modo illoc,

reddens mutua per iocum atque vinum.

Atque illinc abii tuo lepore

incensus, Licini, facetiisque,

ut nec me miserum cibus iuvaret

nec somnus tegeret quiete ocellos,

sed toto indomitus furore lecto

versarer, cupiens videre lucem,

ut tecum loquerer simulque ut essem.

At defessa labore membra postquam

semimortua lectulo iacebant,

hoc, iucunde, tibi poëma feci,

ex quo perspiceres meum dolorem.

Nunc audax cave sis, precesque nostras,

oramus, cave despuas, ocelle,

ne poenas Nemesis reposcat a te;

est vemens dea: laedere hanc caveto.

Poem 51

Vocabulary for Poem 51

Ille mi par esse deo videtur,

ille, si fas est, superare divos,

qui sedens adversus identidem te

spectat et audit


dulce ridentem, misero quod omnis

eripit sensus mihi: nam simul te,

Lesbia, aspexi, nihil est super mi

vocis in ore


lingua sed torpet, tenuis sub artus

flamma demanat, sonitu suopte

tintinant aures gemina, teguntur

lumina nocte.


Otium, Catulle, tibi molestum est:

otio exsultas nimiumque gestis:

otium et reges prius et beatas

perdidit urbes.

Poem 52

Vocabulary for Poem 52

Quid est, Catulle? Quid moraris emori?

Sella in curuli struma Nonius sedet,

per consulatum peierat Vatinius:

quid est Catulle? Quid moraris emori?

Poem 53

Vocabulary for Poem 53

Ris nescio quem modo e corona,

qui, cum mirifice Vatiniana

meus crimina Calvos explicasset

admirans ait haec manusque tollens,

"Di magni, salaputium disertum!"

Poem 54

Vocabulary for Poem 54

Othonis caput oppido est pusillum;

Hirri rustica, semilauta crura,

subtile et leve peditum Libonis,

si non omnia; displicere vellem

tibi et Fufidio seni recocto...

irascere iterum meis iambis

inmerentibus, unice imperator.

Poem 55

Vocabulary for Poem 55

Oramus, si forte non molestum est,

demonstres ubi sint tuae tenebrae.

Te Campo quaesivimus minore,

te in Circo, te in omnibus libellis,

te in templo summi Iovis sacrato.

In Magni simul ambulatione

femellas omnes, amice, prendi,

quas vultu vidi tamen sereno.

†auelte†, sic ipse flagitabam,

"Camerium mihi, pessimae puellae!"

Quaedam inquit, nudum reclusa pectus,

"En hic in roseis latet papillis."

Sed te iam ferre Herculi labos est;

tanto te in fastu negas, amice.

Dic nobis ubi sis futurus, ede

audacter, committe, crede luci.

Nunc te lacteolae tenent puellae?

Si linguam clauso tenes in ore,

fructus proicies amoris omnes.

Verbosa gaudet Venus loquella.

Vel, si vis, licet obseres palatum,

dum vestri sim particeps amoris.

Poem 56

Vocabulary for Poem 56

O rem ridiculam, Cato, et iocosam,

dignamque auribus et tuo cachinno!

Ride quidquid amas, Cato, Catullum:

res est ridicula et nimis iocosa.

Deprendi modo pupulum puellae

trusantem; hunc ego, si placet Dionae,

pro telo rigida mea cecidi.

Poem 57

Vocabulary for Poem 57

Pulcre convenit improbis cinaedis,

Mamurrae pathicoque Caesarique.

Nec mirum: maculae pares utrisque,

urbana altera et illa Formiana,

impressae resident nec eluentur:

morbosi pariter, gemelli utrique,

uno in lecticulo erudituli ambo,

non hic quam ille magis vorax adulter,

rivales socii et puellularum.

Pulcre convenit improbis cinaedis.

Poem 58

Vocabulary for Poem 58

Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa,

illa Lesbia, quam Catullus unam

plus quam se atque suos amavit omnes,

nunc in quadriviis et angiportis

glubit magnanimi Remi nepotes.

Poem 58b

Vocabulary for Poem 58b

Non custos si fingar ille Cretum,

non si Pegaseo ferar volatu,

non Ladas ego pinnipesve Perseus,

non Rhesi niveae citaeque bigae;

adde huc plumipedas volatilesque,

ventorumque simul require cursum,

quos iunctos, Cameri, mihi dicares:

defessus tamen omnibus medullis

et multis languoribus peresus

essem te mihi, amice, quaeritando.

Poem 59

Vocabulary for Poem 59

Bononiensis Rufa Rufulum fellat,

uxor Meneni, saepe quam in sepulcretis

vidistis ipso rapere de rogo cenam,

cum devolutum ex igne prosequens panem

ab semiraso tunderetur ustore.

Poem 60

Vocabulary for Poem 60

Num te leaena montibus Libystinis

aut Scylla latrans infima inguinum parte

tam mente dura procreavit ac taetra,

ut supplicis vocem in novissimo casu

contemptam haberes, a nimis fero corde?