Catullus Poems-1-60: Difference between revisions

From Dickinson College Wiki
Jump to navigationJump to search
Stadap8 (talk | contribs)
Francese (talk | contribs)
 
(208 intermediate revisions by 8 users not shown)
Line 1: Line 1:
[[Catullus|Go back to list of Catullus' poems]]
==Poem 1==
[[Cat1Vocab|Vocabulary for Poem 1]]


= Poem 1 =
Cui dono lepidum novum libellum
Put an introductory note here.
== Cui dono lepidum novum libellum ==


lepidus -a -um: fine, elegant
arida modo pumice expolitum?


== arida modo pumice expolitum? ==
Corneli, tibi: namque tu solebas
jksjdf
s
djf
asjdf
a
sd


meas esse aliquid putare nugas.


[http://blog.dickinson.edu/?cat=815]
Iam tum, cum ausus es unus Italorum
[http://blog.dickinson.edu/?cat=815]


[[Media:Test.mp3]]
omne aevum tribus explicare cartis


== Corneli, tibi: namque tu solebas ==
doctis, Iuppiter, et laboriosis!
== meas esse aliquid putare nugas. ==


''commentary''
Quare habe tibi quidquid hoc libelli


'''first line'''
qualecumque, quod, o patrona virgo,
\
blah


blah
plus uno maneat perenne saeclo.


== Iam tum, cum ausus es unus Italorum '''could a few tabs be inserted here, then a line # (5)?'''==
==Poem 2==
[[Cat2Vocab|Vocabulary for Poem 2]]


== omne aevum tribus explicare cartis ==
Passer, deliciae meae puellae,
== Doctis, Iuppiter, et laboriosis! ==
== Quare habe tibi quidquid hoc libelli— ==
== qualecumque, quod, o patrona virgo, ==
== plus uno maneat perenne saeclo! ==


= Poem 2 =
quicum ludere, quem in sinu tenere,
== Passer, deliciae meae puellae, ==
== quicum ludere, quem in sinu tenere, ==
== cui primum digitum dare appetenti ==
== et acris solet incitare morsus, ==
Is passer the subject of solet?  I've got the sense, but I'm not sure how exactly to put it all together.  Can we possibly go over how pronouns work?


'''Actually puella is the subject, translate 'she is accustomed . . .''''
cui primum digitum dare appetenti


What case are acris and morsus? (I am thinking they must be genitive plural, but can't see how that makes sense...)
et acris solet incitare morsus,


'''both are accusative plural, objects of incitare. acris would be acres in prose; this is a poetic accusative plural form in the third declension. He does this again just below . . . tristis [=tristes]. . . curas. That final i is long.'''
cum desiderio meo nitenti


== cum desiderio meo nitenti ==
carum nescio quid lubet iocari
== carum nescio quid lubet iocari ==
== et solaciolum sui doloris, ==
== credo ut tum gravis acquiescat ardor: ==
== tecum ludere sicut ipsa possem ==
== et tristis animi levare curas! ==


= Poem 3 =
et solaciolum sui doloris,
== Lugete, o Veneres Cupidinesque, ==
== et quantum est hominum venustiorum: ==
== passer mortuus est meae puellae, ==
== passer, deliciae meae puellae, ==
== quem plus illa oculis suis amabat. ==
== nam mellitus erat suamque norat ==
== ipsam tam bene quam puella matrem, ==
== nec sese a gremio illius movebat, ==
== sed circumsiliens modo huc modo illuc ==
== ad solam dominam usque pipiabat. ==
== qui nunc it per iter tenebricosum ==
== illuc, unde negant redire quemquam. ==
== at vobis male sit, malae tenebrae ==
== Orci, quae omnia bella devoratis: ==
== tam bellum mihi passerem abstulistis ==
== o factum male! o miselle passer! ==
== tua nunc opera meae puellae ==
== flendo turgiduli rubent ocelli. ==


= Poem 4 =
credo ut tum gravis acquiescat ardor:
Catullus' literary epigram reveals the retirement of a trusted boat and dedicates it to Castor and Pollux.  Normally, literary epigrams are used to tell the story of a person, but Catullus jokingly writes an epigram for his phaselus. He personifies the boat to be comparable to an aging human being in numerous areas by giving it voice, little palms, and the ability to deny. Written in iambic senarii, the meter could perhaps also help describe how fast the little boat really was.  (Garrison Student's Catullus III edition)
== Phaselus ille, quem videtis, hospites, ==


phaselus- named after a Greek word used for bean pod; built for speed; Catullus either boat the bark to build the phaselus or built it himself (Garrison Student's Catullus III Edition)
tecum ludere sicut ipsa possem


hospites- vocative ("guests"); typical Greek epigram address to a passing stranger (Garrison Student's Catullus III edition)
et tristis animi levare curas!


== ait fuisse navium celerrimus, ==
...


celerrimus- because "celerrimus" is in an indirect statement, the proper case should be accusative (celerrimum); indirect statements usually take an accusative subject, but Catullus used a rare form that took the gender of phaselus (Garrison Student's Catullus III edition)
tam gratum est mihi quam ferunt puellae


== neque ullius natantis impetum trabis ==
pernici aureolum fuisse malum,


trabis- metonymy for boat (Garrison Student's Catullus III edition)
quod zonam soluit diu ligatam.


== nequisse praeterire, sive palmulis ==
==Poem 3==
[[Cat3Vocab|Vocabulary for Poem 3]]


palmulis- diminutive ("little palms"); hapax legomenon- only used in line 17 of poem 4 (Garrison Student's Catullus III edition)
Lugete, o Veneres Cupidinesque,


== opus foret volare sive linteo. ==
et quantum est hominum venustiorum:


linteo- translated as "linen cloth", it is a metonymy for canvas sail (Garrison Student's Catullus III edition)
passer mortuus est meae puellae,


== Et hoc negat minacis hadriatici ==
passer, deliciae meae puellae,


Lines 6-9 describe five areas in which the phaselus has traveled previously (Garrison Student's Catullus III edition)
quem plus illa oculis suis amabat-


== negare litus insulasve Cycladas ==
nam mellitus erat suamque norat
== Rhodumque nobilem horridamque Thraciam ==
== Propontida trucemve Ponticum sinum, ==


Propontida- Greek Accusative (Garrison Student's Catullus III edition)
ipsam tam bene quam puella matrem,


== ubi iste post phaselus antea fuit ==
nec sese a gremio illius movebat,
== comata silva; nam Cyrotio in iugo ==
Cytorus- the ridge in the area was known for its forests and provided much lumber for shipbuilding (Garrison Student's Catullus III edition)


== loquente saepe sibilum edidit coma. ==
sed circumsiliens modo huc modo illuc
== Amastri Pontica et Cytore buxifer, ==
buxifer- hapax legomenon; "boxwood bearing" (Garrison Student's Catullus III edition)


== tibi haec fuisse et esse cognitissima ==
ad solam dominam usque pipiabat.
== ait phaselus, ultima ex origine ==
== tuo stetisse dicit in cacumine, ==
== tuo imbuisse palmulas in aequore, ==


imbuisse palmulas- "to have dipped its little palms"; personification of the phaselus (Garrison Student's Catullus III edition)
qui nunc it per iter tenebricosum


== et inde tot per impotentia freta ==
illuc, unde negant redire quemquam.
== erum tulisse, laeva sive dextera ==
== vocaret aura, sive utrumque Iuppiter ==
== simul secundus incidisset in pedem; ==
== neque ulla vota litoralibus deis ==
== sibi esse facta, cum veniret a mari ==
sibi- dative of advantage (Garrison Student's Catullus III edition)


== novissimo hunc ad usque limpidum lacum. ==
At vobis male sit, malae tenebrae
== Sed haec prius fuere; nunc recondita ==
== senet quiete seque dedicat tibi, ==
== gemelle Castor et gemelle Castoris. ==
gemelle- vocative; "little twin"; diminutive of gemine
Castor and Pollux- know for the constellation of the Gemini in the stars


= Poem 5 =
Orci, quae omnia bella devoratis:


[[Image:497px-Gustav Klimt 017.jpg]]
tam bellum mihi passerem abstulistis.


===Introduction===
O factum male! o miselle passer!


In poem 5, passion is in the air between Catullus and Lesbia. Instead of listening to the snide comments of old strict men, Catullus encourages Lesbia to celebrate the love they have for each other and to  cherish the life they have together. Since death brings a perpetual sleep, Catullus remarks how life is too brief to waste on rumors.  Catullus declares that he and Lesbia shower each other with numerous kisses, so everyone, including the envious old men, will loose count.
Tua nunc opera meae puellae


The poem is in hendecasyllabic metre, and is one of Catullus' first poems about his beloved Lesbia.
flendo turgiduli rubent ocelli.


[[Image:6439a.jpg]]
==Poem 4==
[[Cat4Vocab|Vocabulary for Poem 4]]


===Translation===
Phaselus ille, quem videtis, hospites,


Lesbia, Let us live and let us love
ait fuisse navium celerrimus,


and let us not give a damn for all the mutterings of those
neque ullius natantis impetum trabis


more critical old men!
nequisse praeterire, sive palmulis


The sun each day rises and sets:
opus foret volare sive linteo.


For us mortals, the short day of life falls once and for all.
Et hoc negat minacis Hadriatici


We must sleep through an eternal night
negare litus insulasve Cycladas


Give me a thousand kisses, and then a hundred
Rhodumque nobilem horridamque Thraciam


then a thousand others, then a second hundred
Propontida trucemve Ponticum sinum


then a further thousand, then a hundred.
(ubi iste post phaselus antea fuit


Then once we've counted up many thousands,
comata silua - nam Cytorio in iugo


let's muddle all the totals, so that we don't know the number,
loquente saepe sibilum edidit coma).


nor can any bad person envy us
Amastri Pontica et Cytore buxifer,


Even if he knows the sum of kisses
tibi haec fuisse et esse cognitissima


ait phaselus, ultima ex origine


[[Image:561px-Kiss Briseis Painter Louvre G278.jpg]]
tuo stetisse dicit in cacumine,


== Vivamus mea Lesbia, atque amemus, ==
tuo imbuisse palmulas in aequore;


et inde tot per impotentia freta


Vivamus...Amemus: emphatic present subjective: Let us live...let us love! (Quinn,1973)
erum tulisse, laeva sive dextera


== rumoresque senum severiorum ==
vocaret aura, sive utrumque Iuppiter


''severiorum'': 'more critical than some' (Quinn, 1973)
simul secundus incidisset in pedem;


''rumoresque'': not 'gossip' but rather 'muttering' (Thomson, 1997).
neque ulla vota litoralibus deis


''Senex, senis'', m: old man
sibi esse facta, cum veniret a mari


== omnes unius aestimemus assis! ==
novissimo hunc ad usque limpidum lacum.


''as, assis'', m: a copper coin of negligible value; like a penny
sed haec prius fuere; nunc recondita


senet quiete seque dedicat tibi,


Lines 1-3 employ language of the account book. ''Assis'' and ''aestimemus'' represent value (Thomson, 1997).
gemelle Castor et gemelle Castoris.


==Poem 5==
[[Cat5Vocab|Vocabulary for Poem 5]]


Lines 2-3: Literal translation: 'and may we appraise all the rumors of rather strict old men at one penny!' By appraising the mutterings of old men with a penny, Quinn (1972) suggests how Catullus and Lesbia choose to ignore the rumors.
Vivamus mea Lesbia, atque amemus,


== soles occidere et redire possunt: ==
rumoresque senum severiorum


''Sol, solis'', m: the sun
omnes unius aestimemus assis!


''Soles'':= ' the sun each day' (Quinn, 1973)
Soles occidere et redire possunt;


== nobis cum semel occidit brevis lux, ==
nobis cum semel occidit brevis lux,


''Semel'': Colloquial reinforced by cum= 'once and for all' (Quinn, 1973)
nox est perpetua una dormienda.


''nobis'': dative of agent
Da mi basia mille, deinde centum;


''nobis'' with ''dormienda'' and ''occidit'': 'for us mortals' (Quinn, 1973)
dein mille altera, dein secunda centum;


The brief light of the sun is a symbol of human life (Quinn, 1973)
deinde usque altera mille, deinde centum.


''lux, lucis'', f: light
Dein, cum milia multa fecerimus,


== nox est perpetua una dormienda. ==
conturbabimus illa, ne sciamus,


Dormienda: gerundive with esse
aut ne quis malus invidere possit,


''Dormienda with nox est'': passive periphrastic construction
cum tantum sciat esse basiorum.


Dormio, ire, ivi, itum: sleep
==Poem 6==
[[Cat6Vocab|Vocabulary for Poem 6]]


== da mi basia mille, deinde centum, ==
Flavi, delicias tuas Catullo,


''Da'': present singular imperative of dare
ni sint illepidae atque inelegantes,


''Mille, pl. milia:'' a thousand
velles dicere nec tacere posses.


== dein mille altera, dein secunda centum, ==
Verum nescio quid febriculosi


''alter, era, erum'': a second, one or the other
scorti diligis: hoc pudet fateri.


[[Image:408px-DickseeRomeoandJuliet.jpg]]
Nam te non viduas iacere noctes


== deinde usque altera mille, deinde centum. ==
nequiquam tacitum cubile clamat
== dein, cum milia multa fecerimus, ==


''Fecerimus'': Future perfect indicative from ''facere''
sertis ac Syrio fragrans olivo,


The strong repetition in lines 7- 10 may symbolically relate to a sexual climax
pulvinusque peraeque et hic et ille


== conturbabimus illa, ne sciamus, ==
attritus, tremulique quassa lecti


''Conturbabimus'' goes with'' illa'' not ''sciamus''
argutatio inambulatioque.


''Conturbabimus'': future indicative; symbolizes the flurry of surrendering to passion (Quinn, 1973).
nam nil stupra valet, nihil tacere.


== aut ne quis malus inuidere possit, ==
Cur? Non tam latera ecfututa pandas,


''Invideo, ere, idi, isum'': to look at with ill will or envy
ni tu quid facias ineptiarum.


''quis malus'' refers back to ''senum''
Quare, quidquid habes boni malique,


dic nobis. Volo te ac tuos amores


ad caelum lepido vocare versu.


[[Image:Herculaneum fresco 001.jpg]]
==Poem 7==
[[Cat7Vocab|Vocabulary for Poem 7]]


== cum tantum sciat esse basiorum. ==
Quaeris, quot mihi basiationes


''Sciat'': Temporal; present subjective by attraction (Quinn, 1973).
tuae, Lesbia, sint satis superque.


''tantum...basiorum'': 'the sum of' (Thomson, 1997).
Quam magnus numerus Libyssae harenae


''cum tantum sciat esse basiorum'': Concessive Clause
lasarpiciferis iacet Cyrenis


When a ''cum'' clause is followed by ''tamen'', it makes cum mean 'although.'
oraclum Iouis inter aestuosi


= Poem 6 =
et Batti veteris sacrum sepulcrum;
== Flavi, delicias tuas Catullo, ==
== ni sint illepidae atque inelegantes, ==
== velles dicere nec tacere posses. ==
== Verum nescio quid febriculosi ==
== scorti diligis: hoc pudet fateri. ==
== Nam te non viduas iacere noctes ==
== nequiquam tacitum cubile clamat ==
== sertis ac Syrio fragrans olivo, ==
== pulvinusque peraeque et hic et ille ==
== attritus, tremulique quassa lecti ==
== argutatio inambulatioque. ==
== Nam ibi stat. Pudet nihil tacere. ==
== Cur? Non tam latera ecfututa pandas, ==
== ni tu quid facias ineptiarum. ==
== Quare, quidquid habes boni malique, ==
== dic nobis. Volo te ac tuos amores ==
== ad caelum lepido vocare versu. ==


= Poem 7 =
aut quam sidera multa, cum tacet nox,
== Quaeris, quot mihi basiationes ==
== tuae, Lesbia, sint satis superque. ==
== quam magnus numerus Libyssae harenae ==
== lasarpiciferis iacet Cyrenis ==
== oraclum Iovis inter aestuosi ==
== et Batti veteris sacrum sepulcrum; ==
== aut quam sidera multa, cum tacet nox, ==
== furtivos hominum vident amores: ==
== tam te basia multa basiare ==
== vesano satis et super Catullo est, ==
== quae nec pernumerare curiosi ==
== possint nec mala fascinare lingua. ==


= Poem 8 =
furtivos hominum vident amores:
== Miser Catulle, desinas ineptire, ==
== et quod vides perisse perditum ducas. ==
== Fulsere quondam candidi tibi soles, ==
== cum ventitabas quo puella ducebat ==
== amata nobis quantum amabitur nulla. ==
== Ibi illa multa cum iocosa fiebant, ==
== quae tu volebas nec puella nolebat, ==
== fulsere vere candidi tibi soles. ==
== Nunc iam illa non vult: tu quoque impotens noli, ==
== nec quae fugit sectare, nec miser vive, ==
== sed obstinata mente perfer, obdura. ==
== Vale puella, iam Catullus obdurat, ==
== nec te requiret nec rogabit invitam. ==
== At tu dolebis, cum rogaberis nulla. ==
== Scelesta, uae te, quae tibi manet uita? ==
== Quis nunc te adibit? cui videberis bella? ==
== Quem nunc amabis? Cuius esse diceris? ==
== Quem basiabis? Cui labella mordebis? ==
== At tu, Catulle, destinatus obdura. ==


= Poem 9 =
tam te basia multa basiare
== Verani, omnibus e meis amicis ==
== antistans mihi millibus trecentis, ==
== venistine domum ad tuos penates ==
== fratresque unanimos anumque matrem? ==
== Venisti. O mihi nuntii beati! ==
== Visam te incolumem audiamque Hiberum ==
== narrantem loca, facta, nationes, ==
== ut mos est tuus applicansque collum ==
== iucundum os oculosque suaviabor? ==
== O quantum est hominum beatiorum, ==
== quid me laetius est beatiusve? ==


= Poem 10 =
vesano satis et super Catullo est,
== Varus me meus ad suos amores ==
== visum duxerat e foro otiosum, ==
== scortillum, ut mihi tum repente visum est, ==
== non sane illepidum neque invenustum. ==
== Huc ut venimus, incidere nobis ==
== sermones varii: in quibus, quid esset ==
== iam Bithynia; quo modo se haberet; ==
== et quonum mihi profuisset aere. ==
== Respondi id quod erat, nihil neque ipsis ==
== nec praetoribus esse nec cohorti, ==
== cur quisquam caput unctius referret, ==
== praesertim quibus esset irrumator ==
== praetor, nec faceret pili cohortem. ==
== " At certe tamen" inquit " quod illic ==
== natum dicitur esse, comparasti ==
== ad lecticam homines." Ego, ut puellae ==
== unum me facerem beatiorem, ==
== " non" inquam " mihi tam fuit maligne, ==
== ut, provincia quod mala incidisset, ==
== non possem octo homines parare rectos." ==
== At mi nullus erat nec hic neque illic, ==
== fractum qui veteris pedem grabati ==
== in collo sibi collocare posset. ==
== Hic illa, ut decuit cinae diorem, ==
== " quaeso" inquit " mihi, mi Catulle, paulum ==
== istos commoda, nam volo ad Serapim ==
== deferri." " Mane," inquii puellae, ==
== " istud quod modo dixeram me habere, ==
== fugit me ratio: meus sodalis ==
== Cinna est Gaius - is sibi paravit; ==
== verum utrum illius an mei, quid ad me? ==
== Utor tam bene quam mihi pararim. ==
== Sed tu insulsa male et molesta vivis, ==
== per quam non licet esse neglegentem!" ==


= Poem 11 =
quae nec pernumerare curiosi
== Furi et Aureli comites Catulli, ==
== sive in extremos penetrabit Indos, ==
== litus ut longe resonante Eoa ==
== tunditur unda, ==
== sive in Hyrcanos Arabesue molles, ==
== seu Sagas sagittiferosue Parthos, ==
== sive quae septemgeminus colorat ==
== aequora Nilus, ==
== sive trans altas gradietur Alpes, ==
== Caesaris visens monimenta magni, ==
== Gallicum Rhenum horribile aequor ulti- ==
== mosque Britannos, ==
== omnia haec, quaecumque feret voluntas ==
== caelitum, temptare simul parati, ==
== pauca nuntiate meae puellae ==
== non bona dicta. ==
== cum suis vivat valeatque moechis, ==
== quos simul complexa tenet trecentos, ==
== nullum amans vere, sed identidem omnium ==
== ilia rumpens; ==
== nec meum respectet, ut ante, amorem, ==
== qui illius culpa cecidit uelut prati ==
== ultimi flos, praetereunte postquam ==
== tactus aratro est. ==


= Poem 12 =
possint nec mala fascinare lingua.
A poem of wit, this hendecasyllabic poem tells of an encounter between Catullus and Asinius Marrucine, who stole an important napkin from Catullus. Catullus is not so concerned with the price of the object as he is with the sentimental value of the napkin since it was a gift to him from his friends Fabullus and Veranius, abroad in Spain. After insulting Asinius for his lack of moral behavior, Catullus offers a choice: either return the napkin or Catullus will continue to write insulting poems about Asinius, soiling the reputation of Asinius. The poem tends to change tone throughout, first with contempt towards Asinius for his poor manners, then to complimentary, praising Pollio, Fabullus and Veranius.


'''Translation'''
==Poem 8==
[[Cat8Vocab|Vocabulary for Poem 8]]


Asinius Marrucines, you do not use your left hand
Miser Catulle, desinas ineptire,


well, at dinner parties:
et quod vides perisse perditum ducas.


you steal napkins of the careless.
Fulsere quondam candidi tibi soles,


Do you think this is clever? You're out of it, silly fool;
cum ventitabas quo puella ducebat


this thing is as dirty and unattractive as you like.
amata nobis quantum amabitur nulla;


You don't believe me? Believe your brother Pollio
ibi illa multa cum iocosa fiebant


who would like your thefts to be exchanged
quae tu volebas nec puella nolebat,


even for a large sum of money; for the boy is
fulsere vere candidi tibi soles.


filled of wit and cleverness.
Nunc iam illa non volt: tu quoque, impotens, noli,


Therefore either expect 300 insulting poems
nec quae fugit sectare, nec miser vive,


or return the napkin to me,
sed obstinata mente perfer, obdura.


which does not move me by a price
Vale, puella! Iam Catullus obdurat,


but it is a keepsake from my friend.
nec te requiret, nec rogabit invitam.


For Fabullus and Veranius sent me napkins
At tu dolebis, cum rogaberis nulla.


from Saetabis out of Spain as a gift;
Scelesta, vae te! Quae tibi manet vita?


it is essential that I love these as I love
Quis nunc te adibit? Cui videberis bella?


my little Veranius and Fabullus.
Quem nunc amabis? Cuius esse diceris?
== Marrucine Asini, manu sinistra ==
Asinius' cognomen is Marrucinus, yet word order does not matter except for metrical reasons (Quinn)


sinistra - refers to a hand which does dirty work
Quem basiabis? Cui labella mordebis?


== non belle uteris: in ioco atque vino ==
At tu, Catulle, destinatus obdura.
in ioco atque vino - literally in joke and wine, colloquially 'at dinner parties' (Quinn)


== tollis lintea neglegentiorum. ==
==Poem 9==
tollis is a polite euphemism for 'steal' meaning 'lift'
[[Cat9Vocab|Vocabulary for Poem 9]]
lintea - these are linen handkerchiefs carried and used for wiping the face or at meal's for wiping the hands (Fordyce). The Romans ate with their hands and continued until forks were introduced in the 15th century (Garrison).
neglegentiorum is in the plural and as so indicates that Asinius may be a habitual thief (Quinn).
== Hoc salsum esse putas? Fugit te, inepte: ==
salsum - 'clever' (Garrison)
Fugit te - the subject is not expressed and here it means 'you're out of it'


== quamvis sordida res et invenusta est. ==
Verani, omnibus e meis amicis
quamvis sordida - 'as tacky as you like'


invenusta - 'uncool' This was a popular word for Catullus and his friends. The term occurs in Catullus three times (Garrison)
antistans mihi milibus trecentis,


== Non credis mihi? Crede Pollioni ==
venistine domum ad tuos penates
Pollioni - most scholars agree this is Gaius Asinius Pollio, a friend of Virgil and Horace, and an orator and historian born in 76 B.C.


== fratri, qui tua furta vel talento ==
fratresque unanimos anumque matrem?
talento - abl. of price; a talent is a large sum of Greek money


== mutari velit - est enim leporum ==
Venisti. O mihi nuntii beati!
mutari velit - potential subjunctive; Pollio would like to pay off his brother's theft, but unfortunately can not (Quinn)


== differtus puer ac facetiarum. ==
Visam te incolumem audiamque Hiberum
starting with est in line 8, this is describing Pollio, who happened to have a witty sense of humor (Quinn)


== Quare aut hendecasyllabos trecentos ==
narrantem loca, facta, nationes,
This happens to be a hendecasyllabic poem, which further stresses the matter that if Catullus does not receive his napkin back, he will write more insulting poems about Asinius


== exspecta, aut mihi linteum remitte, ==
ut mos est tuus, applicansque collum
== quod me no movet aestimatione, ==
quod - relative pronoun


== verum est mnemosynum mei sodalis. ==
iucundum os oculosque suaviabor.
mei sodalis - translated as plural but written in singular because the plural form does not fit the lyric meter


mnemosynum - Greek word only used here in Latin (Garrison)
O quantum est hominum beatiorum,


== Nam sudaria Saetaba ex Hiberis ==
quid me laetius est beatiusve?
Saetaba - from Saetabis (modern-day Jativa) in Tarraconensis, Spain. Saetaba is the center of the Spanish linen industry and produced the finest flax in Europe. Here Hiberis is not in reference to the Ebro River (Hiberus) but Spain (Fordyce).


== miserunt mihi muneri Fabullus ==
==Poem 10==
miserunt - this tense suggests that Fabullus and Veranius are still abroad (Quinn)
[[Cat10Vocab|Vocabulary for Poem 10]]


muneri - dative of purpose 'as a gift'
Varus me meus ad suos amores


== Et Veranius; haec amem necesse est ==
visum duxerat e foro otiosum:
amem: subjunctive ut clause with an implied 'ut'


== ut Veraniolum meum et Fabullum. ==
scortillum (ut mihi tum repente visum est)


= Poem 13 =
non sane illepidum neque invenustum;
Catullus opens the poem as an invitation poem to his friend Fabullus, but it doesn’t take long to pick up on the parody. He completely inverts the rolls that host and guest take is dinner parties. Instead of announcing the menu he will be serving, he demands a list of things Fabullus most bring in order to dine well. However, in return to make up for the poor meal Catullus promises to give Fabullus ''meros amores'' in the form of an ''unguentum''. In true Catullus fashion, he finds a way to indirectly praise his lover, Lesbia. The poem is written in hendecasyllabics meter and is in the subgenre invitation poems.
== Cenabis bene, mi Fabulle, apud me ==
You will dine well, my Fabullus, at the house of mine


''Cenabis''- future tense denotes an invitation (Edmunds).
huc ut venimus, incidere nobis


== paucis, si tibi di favent, diebus, ==
sermones varii, in quibus, quid esset
in a few days, if the gods give favor to you-


''paucis...diebus'': hyperbaton emphasizes the vagueness of the invitation
iam Bithynia, quo modo se haberet,


== si tecum attuleris bonam atque magnam ==
et quonam mihi profuisset aere.
if you will have brought with you a good and big


''si tecum attuleris''... sets off a long of a future more vivid conditional clause
Respondi id quod erat: nihil neque ipsis


== cenam, non sine candida puella ==
nec praetoribus esse nec cohorti,
dinner, not without a beautiful girl


''candida''- Lit.: fair-skinned, which was an advantageous trait for women to have, implies beauty, wit, and charm (Garrison).
cur quisquam caput unctius referret:


''non sine''-litotes affirms the importance of a charming date (Garrison).
praesertim quibus esset irrumator


== et vino et sale et omnibus cachinnis. ==
praetor, nec faceret pili cohortem.
and wine and wit and all your laughter;


''sale''- means salt and wit (Garrison)
"At certe tamen," inquiunt "quod illic


== Haec si, inquam, attuleris, venuste noster, ==
natum dicitur esse, comparasti
if you will have brought these things, I say, our charming one,


''inquam'': I say
ad lecticam homines." Ego (ut puellae


''venuste noster'' implies that the dinner party is for urbane people (Bernstein)
unum me facerem beatiorem)


== cenabis bene; nam tui Catulli ==
"Non" inquam "mihi tam fuit maligne,
you will dine well; for your purse of Catullus


== plenus sacculus est aranearum. ==
ut, provincia quod mala incidisset,
is full of cobwebs.


''aranea, -ae,'' f.: cobweb
non possem octo homines parare rectos."


== Sed contra accipies meros amores, ==
(At mi nullus erat nec hic neque illic
But in return you will receive pure love,


''meros amores''- pure love;
fractum qui veteris pedem grabati


''merum, meri'', n.: is undiluted wine. At Roman dinner parties the host was charged with controlling the strength of the wine my mixing it with water. Merum means pure or undiluted.
in collo sibi collocare posset.)


== seu quid suavius elegantiusve est: ==
Hic illa, ut decuit cinaediorem,
or if what is more pleasant or more elegant:


== nam unguentum dabo, quod meae puellae ==
"Quaeso," inquit "mihi, mi Catulle, paulum
for I will give to you a perfume, which


''unguentum, -i'', n.: a fragrant ointment, perfume; because the ''unguentum'' is supplied by ''Venere Cupidinesque'' it has inherent erotic qualities. Most likely its a metaphor for Lesbia's beauty (Edmunds).
istos commoda: nam volo ad Serapim


== donarunt Veneres Cupidinesque; ==
deferri." "Mane," inquii puellae,
Venuses and Cupidsgave to my girl,


''donarunt''- syncope; full form donaverunt
"istud quod modo dixeram me habere ...


== quod tu cum olfacies, deos rogabis ==
fugit me ratio: meus sodalis-
which when you smell, you will ask the gods,


== totum ut te faciant, Fabulle, nasum. ==
Cinna est Gaius - is sibi paravit.
that they make you, Fabullus, a whole nose.


''ut te faciant''-jussive
Verum, utrum illius an mei, quid ad me?


''totum...nasum''- hyperbaton; emphasizes the desire to be a nose (Bernstein)
Utor tam bene quam mihi pararim.


= Poem 14 =
Sed tu insulsa male et molesta vivis,
== Ni te plus oculis meis amarem, ==
== iucundissime Calve, munere isto ==
== odissem te odio Vatiniano: ==
== nam quid feci ego quidve sum locutus, ==
== cur me tot male perderes poetis? ==
== Isti di mala multa dent clienti, ==
== qui tantum tibi misit impiorum. ==
== Quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertum ==
== munus dat tibi Sulla litterator, ==
== non est mi male, sed bene ac beate, ==
== quod non dispereunt tui labores. ==
== Di magni, horribilem et sacrum libellum! ==
== Quem tu scilicet ad tuum Catullum ==
== misti, continuo ut die periret, ==
== Saturnalibus, optimo dierum! ==
== Non non hoc tibi, false, sic abibit. ==
== Nam si luxerit ad librariorum ==
== curram scrinia, Caesios, Aquinos, ==
== Suffenum, omnia colligam venena. ==
== Ac te his suppliciis remunerabor. ==
== Vos hinc interea valete abite ==
== illuc, unde malum pedem attulistis, ==
== saecli incommoda, pessimi poetae. ==


= Poem 15 =
per quam non licet esse neglegentem!"
== Commendo tibi me ac meos amores, ==
== Aureli. Veniam peto pudentem, ==
== ut, si quicquam animo tuo cupisti, ==
== quod castum expeteres et integellum, ==
== conserves puerum mihi pudice, ==
== non dico a populo -- nihil veremur ==
== istos, qui in platea modo huc modo illuc ==
== in re praetereunt sua occupati -- ==
== verum a te metuo tuoque pene ==
== infesto pueris bonis malisque. ==
== Quem tu qua lubet, ut lubet moveto ==
== quantum vis, ubi erit foris paratum: ==
== hunc unum excipio, ut puto, pudenter. ==
== Quod si te mala mens furorque vecors. ==
== In tantam impulerit, sceleste, culpam, ==
== ut nostrum insidiis caput lacessas. ==
== A tum te miserum malique fati! ==
== Quem attractis pedibus patente porta ==
== percurrent raphanique mugilesque. ==


= Poem 16 =
==Poem 11==
== Pedicabo ego vos et irrumabo, ==
[[Cat11Vocab|Vocabulary for Poem 11]]
== Aureli pathice et cinaede Furi, ==
== qui me ex versiculis meis putastis, ==
== quod sunt molliculi, parum pudicum. ==


Is pudicum just a syncopated pudicorum (gen, masculine, pl)?
Furi et Aureli comites Catulli,


'''no, just accusative singular, agreeing with ''me'' in the previous line'''
sive in extremos penetrabit Indos,


== Nam castum esse decet pium poetam ==
litus ut longe resonante Eoӓ
== ipsum, versiculos nihil necesse est; ==
== qui tum denique habent salem ac leporem, ==
== si sunt molliculi ac parum pudici, ==
== et quod pruriat incitare possunt, ==
== non dico pueris, sed his pilosis ==
== qui duros nequeunt movere lumbos. ==
== Vos, quod milia multa basiorum ==
== legistis, male me marem putatis? ==
== Pedicabo ego vos et irrumabo. ==


= Poem 17 =
:tunditur unda,
== O Colonia, quae cupis ponte ludere longo, ==
== et salire paratum habes, sed vereris inepta ==
== crura ponticuli axulis stantis in redivivis, ==
== ne supinus eat cavaque in palude recumbat: ==
== sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat, ==
== in quo vel Salisubsali sacra suscipiantur, ==
== munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus. ==
== Quendam municipem meum de tuo volo ponte ==
== ire praecipitem in lutum per caputque pedesque, ==
== verum totius ut lacus putidaeque paludis ==
== lividissima maximeque est profunda vorago. ==
== Insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar ==
== bimuli tremula patris dormientis in ulna. ==
== cui cum sit viridissimo nupta flore puella ==
== et puella tenellulo delicatior haedo, ==
== adseruanda nigerrimis diligentius vuis, ==
== ludere hanc sinit ut lubet, nec pili facit uni, ==
== nec se sublevat ex sua parte, sed velut alnus ==
== in fossa Liguri iacet suppernata securi, ==
== tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam; ==
== talis iste meus stupor nil videt, nihil audit, ==
== ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit. ==
== Nunc eum volo de tuo ponte mittere pronum, ==
== si pote stolidum repente excitare veternum, ==
== et supinum animum in gravi derelinquere caeno, ==
== ferream ut soleam tenaci in voragine mula. ==


= Poem 18 =
= Poem 19 =
= Poem 20 =
= Poem 21 =
== Aureli, pater esuritionum, ==
== non harum modo, sed quot aut fuerunt ==
== aut sunt aut aliis erunt in annis, ==
== pedicare cupis meos amores. ==
== Nec clam: nam simul es, iocaris una, ==
== haerens ad latus omnia experiris. ==
== Frustra: nam insidias mihi instruentemtangam ==
== te prior irrumatione. ==
== Atque id si faceres satur, tacerem: ==
== nunc ipsum id doleo, quod esurire ==
== me me puer et sitire discet. ==
== Quare desine, dum licet pudico, ==
== ne finem facias, sed irrumatus. ==


= Poem 22 =
sive in Hyrcanos Arabasve molles,
== Suffenus iste, Vare, quem probe nostri, ==
== homo est venustus et dicax et urbanus, ==
== idemque longe plurimos facit versus. ==
== Puto esse ego illi milia aut decem aut plura ==
== perscripta, nec sic ut fit in palimpsesto ==
== relata: cartae regiae, novi libri, ==
== novi umbilici, lora rubra, membranae, ==
== derecta plumbo et pumice omnia aequata. ==
== Haec cum legas tu, bellus ille et urbanus ==
== suffenus unus caprimulgus aut fossor ==
== rursus videtur: tantum abhorret ac mutat. ==
== Hoc quid putemus esse? Qui modo scurra ==
== aut si quid hac re scitius videbatur, ==
== idem infaceto est infacetior rure, ==
== simul poemata attigit, neque idem umquam ==
== aeque est beatus ac poema cum scribit: ==
== tam gaudet in se tamque se ipse miratur. ==
== Nimirum idem omnes fallimur, neque est quisquam ==
== quem non in aliqua re videre Suffenum ==
== possis. Suus cuique attributus est error; ==
== sed non videmus manticae quod tergo est. ==


= Poem 23 =
seu Sagas sagittiferosve Parthos,
== Furi, cui neque servus est neque arca ==
== nec cimex neque araneus neque ignis, ==
== verum est et pater et noverca, quorum ==
== dentes vel silicem comesse possunt, ==
== est pulcre tibi cum tuo parente ==
== et cum coniuge lignea parentis. ==
== Nec mirum: bene nam valetis omnes, ==
== pulcre concoquitis, nihil timetis, ==
== non incendia, non graves ruinas, ==
== non facta impia, non dolos veneni, ==
== non casus alios periculorum. ==
== Atque corpora sicciora cornu ==
== aut siquid magis aridum est habetis ==
== sole et frigore et esuritione. ==
== Quare non tibi sit bene ac beate? ==
== A te sudor abest, abest saliva, ==
== mucusque et mala pituita nasi. ==
== Hanc ad munditiem adde mundiorem, ==
== quod culus tibi purior salillo est, ==
== nec toto decies cacas in anno; ==
== atque id durius est faba et lapillis. ==
== Quod tu si manibus teras fricesque, ==
== non umquam digitum inquinare posses ==
== haec tu commoda tam beata, Furi, ==
== noli spernere nec putare parui, ==
== et sestertia quae soles precari ==
== centum desine: nam sat es beatus. ==


= Poem 24 =
sive quae septemgeminus colorat
== O qui flosculus es Iuventiorum, ==
== non horum modo, sed quot aut fuerunt ==
== aut posthac aliis erunt in annis, ==
== mallem divitias Midae dedisses ==
== isti, cui neque servus est neque arca, ==
== quam sic te sineres ab illo amari. ==
== ' Qui? Non est homo bellus?' inquies. Est: ==
== sed bello huic neque seruus est neque arca. ==
== Hoc tu quam lubet abice elevaque: ==
== nec servum tamen ille habet neque arcam. ==


= Poem 25 =
:aequora Nilus,
== Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo ==
== vel anseris medullula vel imula oricilla ==
== vel pene languido senis situque araneoso, ==
== idemque, Thalle, turbida rapacior procella, ==
== cum diva mulier aries ostendit oscitantes, ==
== remitte pallium mihi meum, quod involasti, ==
== sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos, ==
== inepte, quae palam soles habere tamquam avita. ==
== Quae nunc tuis ab unguibus reglutina et remitte, ==
== ne laneum latusculum manusque mollicellas ==
== inusta turpiter tibi flagella conscribillent, ==
== et insolenter aestues, velut minuta magno ==
== deprensa navis in mari, vesaniente vento. ==


= Poem 26 =
== Furi, villula vestra non ad Austriflatus ==
== opposita est neque ad Favoni ==
== nec saevi Boreae aut Apheliotae, ==
== verum ad milia quindecim et ducentos. ==
== O ventum horribilem atque pestilentem! ==


= Poem 27 =
sive trans altas gradietur Alpes,
== Minister vetuli puer Falerni, ==
== inger mi calices amariores, ==
== ut lex Postumiae iubet magistrae ==
== ebrioso acino ebriosioris. ==
== at vos quo lubet hinc abite, lymphae, ==
== vini pernicies, et ad severos ==
== migrate. hic merus est Thyonianus. ==


= Poem 28 =
Caesaris visens monimenta magni,
== Pisonis comites, cohors inanis, ==
== aptis sarcinulis et expeditis, ==
== Verani optime tuque mi Fabulle, ==
== quid rerum geritis? Satisne cum isto ==
== vappa frigoraque et famem tulistis? ==
== Ecquidnam in tabulis patet lucelli ==
== expensum, ut mihi, qui meum secutus ==
== praetorem refero datum lucello? ==
== O Memmi, bene me ac diu supinum ==
== tota ista trabe lentus irrumasti. ==
== Sed, quantum video, pari fuistis ==
== casu: nam nihilo minore verpa ==
== farti estis. Pete nobiles amicos! ==
== At vobis mala multa di deaeque ==
== dent, opprobria Romuli Remique. ==


= Poem 29 =
Gallicum Rhenum, horribile aequor ulti-
== Quis hoc potest videre, quis potest pati, ==
== nisi impudicus et vorax et aleo, ==
== Mamurram habere quod Comata Gallia ==
== habebat uncti et ultima Britannia? ==
== cinaede Romule haec videbis et feres? ==
== et ille nunc superbus et superfluens ==
== perambulabit omnium cubilia, ==
== ut albulus columbus aut Adoneus? ==
== cinaede Romule, haec videbis et feres? ==
== es impudicus et vorax et aleo. ==
== eone nomine, imperator unice, ==
== fuisti in ultima occidentis insula, ==
== ut ista vestra diffututa mentula ==
== ducenties comesset aut trecenties? ==
== quid est alid sinistra liberalitas? ==
== parum expatrauit an parum elluatus est? ==
== paterna prima lancinata sunt bona, ==
== secunda praeda Pontica, inde tertia ==
== Hibera, quam scit amnis aurifer Tagus: ==
== nunc Galliae timetur et Britanniae. ==
== quid hunc malum fouetis? aut quid hic potest ==
== nisi uncta devorare patrimonia? ==
== eone nomine urbis opulentissime ==
== socer generque, perdidistis omnia? ==


= Poem 30 =
:mosque Britannos,
== Alfene immemor atque unanimis false sodalibus, ==
== iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi? ==
== iam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide? ==
== nec facta impia fallacum hominum caelicolis placent. ==
== quae tu neglegis ac me miserum deseris in malis. ==
== eheu quid faciant, dic, homines cuiue habeant fidem? ==
== certe tute iubebas animam tradere, inique, me ==
== inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent. ==
== idem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaque ==
== uentos irrita ferre ac nebulas aereas sinis. ==
== si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit Fides, ==
== quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui. ==


= Poem 31 =
== Paene insularum, Sirmio, Insularumque ==
== ocelle, quascumque in liquentibus stagnis ==
== marique vasto fert uterque neptunus, ==
== quam te libenter quamque laetus inviso, ==
== vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos ==
== liquisse campos et videre te in tuto. ==
== O quid solutis est beatius curis, ==
== cum mens onus reponit, ac peregrino ==
== labore fessi venimus larem ad nostrum, ==
== desideratoque acquiescimus lecto? ==
== Hoc est quod unum est pro laboribus tantis. ==
== Salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude ==
== gaudente; vosque, o Lydiae lacus undae, ==
== ridete quidquid est dome cachinnorum. ==


= Poem 32 =
omnia haec, quaecumque feret voluntas
== Amabo, mea dulcis Ipsitilla, ==
== meae deliciae, mei lepores, ==
== iube ad te veniam meridiatum. ==
== Et si iusseris, illud adivuato, ==
== ne quis liminis obseret tabellam, ==
== neu tibi lubeat foras abire, ==
== sed domi maneas paresque nobis ==
== novem continuas fututiones. ==
== Verum si quid ages, statim iubeto: ==
== nam pransus iaceo et satur supinus ==
== pertundo tunicamque palliumque. ==


= Poem 33 =
caelitum, temptare simul parati,
== O furum optime balneariorum ==
== Vibenni pater et cinaede fili ==
== ( nam dextra pater inquinatiore, ==
== culo filius est voraciore), ==
== cur non exilium malasque in oras ==
== itis? Quandoquidem patris rapinae ==
== notae sunt populo, et natis pilosas, ==
== fili, non potes asse venditare. ==


= Poem 34 =
pauca nuntiate meae puellae
===Introduction to Catullus 34===


Poem 34 is an uncharacteristic work of Catullus. Instead of celebrating emotion or his love for Lesbia he chooses to write in the form of a hymn. While it is contested among scholars whether this hymn was meant for actual performance, Catullus still maintains the traditional structure of a hymn.  A traditional hymn contains an introduction, invocation, celebration, and prayer. In this hymn/poem Catullus celebrates the Roman Goddess Diana. Through the voices of pure and chaste young boys and girls everything from Diana's origin, affiliations, and powers are celebrated. The hymn closes with the traditional prayer for the preservation of the Roman races. The meter is six separate stanzas of three glyconics with a pherecratean following. (Garrison)
:non bona dicta:


====Translation Catullus 34====


We are the chaste boys and girls
cum suis vivat valeatque moechis,


Under the tulage of Diana:
quos simul complexa tenet trecentos,


Let us chaste boys and girls
nullum amans vere, sed identidem omnium


Sing about Diana
:ilia rumpens;


O daughter of Latona, great daughter


Of greatest Jupiter,
nec meum respectet, ut ante, amorem,


Whose mother bore you
qui illius culpa cecidit velut prati


Under a Delian olive tree.
ultimi flos, praetereunte postquam


So that you might be mistress of the mountains
:tactus aratro est.


And of the vital woods
==Poem 12==
[[Cat12Vocab|Vocabulary for Poem 12]]


And hidden glades
Marrucine Asini, manu sinistra


And sounding river:
non belle uteris, in ioco atque vino:


You have been called Lucina
tollis lintea neglegentiorum.


Juno by women in the pain of childbirth,  
Hoc salsum esse putas? Fugit te, inepte:


You have been called powerful Trivia
quamvis sordida res et invenusta est.


And Luna by your borrowed light;
Non credis mihi? Crede Pollioni


You Goddess, by your monthly course
fratri, qui tua furta vel talento


Mark the journey of a year,
mutari velit; est enim leporum


You fill up the rustic houses of
differtus puer ac facetiarum.


Farmers with good crops.
Quare aut hendecasyllabos trecentos


May you be holy by whatever name
exspecta, aut mihi linteum remitte,


Pleases you, And as you have been
quod non me movet aestimatione,


Accustomed before, preserve the nation
uerum est mnemosynum mei sodalis.


Of Romulus with good power.
Nam sudaria Saetaba ex Hiberis


== Dianae sumus in fide ==
miserunt mihi muneri Fabullus


Lines 1-4 serve as an introduction. According to Garrison the introduction of a hymn, "identifies the performers and the object of their praise," which in this case are the young, pure boys and girls praising the Goddess Diana.
et Veranius; haec amem necesse est


''Dianae:'' The Goddess Diana is the is the Roman equivalent of Artemis.  In Roman mythology she is most commonly associated with the moon, fertility, and the woodlands as can be seen in this poem.  
ut Veraniolum meum et Fabullum.


''In fide:'' under the tutelage of. (Garrison)
==Poem 13==
[[Cat13Vocab|Vocabulary for Poem 13]]


[[Image:diana1.gif]]
Cenabis  bene, mi Fabulle, apud me


''Diana Bathing'', Antoine Watteau
paucis, si tibi di favent, diebus -


== puellae et pueri integri: ==
si tecum attuleris bonam atque magnam


''Integri:'' from, ''integrus, integra, integrum'' is traditionally defined as unmarried; however, an alternate definition is ‘having both parents alive’ which was a requirement from some religious ceremonies in the Roman religious tradition. (Quinn, 192).
cenam, non sine candida puella


== Dianam pueri integri ==
et vino et sale et omnibus cachinnis;


''Dianam:''accusative, translated "we sing about Diana."
haec si, inquam, attuleris, venuste noster,


== puellaeque cenamus. ==
cenabis bene; nam tui Catulli


== O latonia, maximi ==
plenus sacculus est aranearum.


Lines 5-12 serve as an invocation. According to Garrison a traditional hymn requires that the name and origin of the divine subject be addressed.
Sed contra accipies meros amores,


''Latonis:'' daughter of Latona. Latona is the Roman adaptation of the Greek Titan Leto. Leto is described to be "gentle to men and to the deathless gods." The original Greek myth is that Artemis and Apollo were the twin children of Zeus and Leto.  Leto is one of the very few Titans to have a substantial cult following. This is due primarily to the immense following of her children Artemis and Apollo.
seu quid suavius elegantiusve est:


[[Image:leto.jpg]]
nam unguentum dabo, quod meae puellae


Leto, late 6th century BC
donarunt Veneres Cupidinesque;


British Museum, London.
quod tu cum olfacies, deos rogabis,


== magna progenies Iovis, ==
totum ut te faciant, Fabulle, nasum.


''Jovis:''Jupiter is the Roman equivalent of the Greek Zeus. He was known as the most powerful of all the god as well as closely affiliated with the sky. Jupiter was the father of Romulus and Remus and the patron saint of Rome. (Oxford Classical Dictionary)
==Poem 14==
[[Cat14Vocab|Vocabulary for Poem 14]]


Ni te plus oculis meis amarem,


[[Image:jupiter.jpg]]
iucundissime Calve, munere isto


''Jupiter et Thétis'' by Jean Ingres, 1811.
odissem te odio Vatiniano:


== quam mater prope Delliam ==
nam quid feci ego quidve sum locutus,


''quam:'' introduces a relative clause.
cur me tot male perderes poetis?


[[Image:delos.jpg]]
Isti di mala multa dent clienti,
The Island of Delos


== deposivit oliviam, ==
qui tantum tibi misit impiorum.


''deposivit:'' deposuit from, depono, deponere, deposui/depoosivi,depositum = to lay down (in birth), (Thomson)
Quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertum


== monitum domina ut fores ==
munus dat tibi Sulla litterator,


In lines 13-20 all of the places referenced would be common locations associated with the Greek Goddess Artemis and the Roman equivalent Diana. (Thomson)
non est mi male, sed bene ac beate,


''ut:'' the beginning of a purpose clause, "so that"
quod non dispereunt tui labores.


[[Image:latin.jpg]]
Di magni, horribilem et sacrum libellum!


== silvarumque virentium ==
Quem tu scilicet ad tuum Catullum
== saltuumque reconditorum ==


''saltuum:'' Saltus, saltus (m.) = a wild rough woodland. (Fordyce)
misti, continuo ut die periret,


== amniumque sonantum: ==
Saturnalibus, optimo dierum!


''sonatum:'' sonatium for metrical purposes.
Non non hoc tibi, salse, sic abibit.


== tu Lucina dolentibus ==
Nam, si luxerit, ad librariorum
== Iunodicta puerperis, ==


Though Lunina and Juno are not commonly associated, in this passage Catullus is merging the two mythological figures and naming Diana, "Lucina Juno." There is much contention among scholars as to why Diana is referred to as "Lucina Juno" in this passage.(Quinn)
curram scrinia, Caesios, Aquinos,


''dolentibus...puerperis:'' dative of agent. (Quinn)
Suffenum, omnia colligam venena,


== tu potens Trivia et notho es ==
ac te his suppliciis remunerabor.


''Trivia:'' Trivia, also known as Hectate, is the goddess of the crossroads who is commonly associated with Diana.
Vos hinc interea valete abite
[[Image:hecate1.jpg]]


== dicta lumine Luna; ==
illuc, unde malum pedem attulistis,


''dicta:'' a more formal version of diceris. (Foredyce)
saecli incommoda, pessimi poetae.


''nothon...lumine:'' instrumental ablative.
==Poem 14b==
[[Cat14bVocab|Vocabulary for Poem 14b]]


"borrowed light" associates Diana with the moon.
Si qui forte mearum ineptiarum


== tu cursu, dea, menstruo ==
lectores eritis manusque vestras
== metiens iter annum, ==
== rustica agricolae bonis ==


''agricolae:'' dative
non horrebitis admovere nobis...


== tecta frugibus exples. ==
==Poem 15==
[[Cat15Vocab|Vocabulary for Poem 15]]


''tecta:'' tectum, i (n) = house
Commendo tibi me ac meos amores,


== Sis quocumque tibi placet ==
Aureli. Veniam peto pudentem,


Lines 21-24 serve as a prayer to preserve and protect the Roman race. In this poem Catullus maintains the ritual tradition of addressing the Goddess by all of her names. This tradition ensures that the multi-functioning deities of the roman tradition will address the specific problem of the individual who is praying. This final passage is described by Fordyce as “an escape clause.” This clause ensures that all the other names for Diana which the speaker omits are addressed and his prayers are heard and fulfilled. The escape clause attempts to prevent any inaccuracy which the poet could incur in addressing the god or goddess.
ut, si quicquam animo tuo cupisti,


''Sis:'' jussive.
quod castum expeteres et integellum,


== sancta nomine, Romulique, ==
conserves puerum mihi pudice,
== anitque ut solita es, bona ==


''antique:'' adverb
non dico a populo - nihil veremur


== sospites ope gentem. ==
istos, qui in platea modo huc modo illuc


''sospites:'' subjunctive jussive form of sospito, sospitare, sospitavi, sospitatus = to preserve.
in re praetereunt sua occupati -


= Poem 35 =
verum a te metuo tuoque pene
== Poete tenero, meo sodali, ==
== velim Caecilio, papyre, dicas ==
== Veronam veniat, Novi relinquens ==
== Comi moenia Lariumque litus: ==
== nam quasdam volo cogitationes ==
== amici accipiat sui meique. ==
== Quare, si sapiet, viam vorabit, ==
== quamvis candida milies puella ==
== euntum revocet, manusque collo ==
== ambas iniciens roget morari. ==
== Quae nunc, si mihi vera nuntiantur, ==
== illum deperit impotente amore: ==
== nam quo tempore legit incohatum ==
== Dindymi dominam, ex eo misellae ==
== ignes interiorem edunt medullam. ==
== Ignosco tibi, Sapphica puella ==
== musa doctior: est enim venuste ==
== Magna Caecilio incohata mater. ==


= Poem 36 =
infesto pueris bonis malisque.
== Annales Volusi, cacata carta, ==
== votum solvite pro mea puella. ==
== Nam sanctae Veneri Cupidinque ==
== vovit, si sibi restitutus essem ==
== dessemque truces vibrare iambos, ==
== electissima pessimi poetae ==
== scripta tardipedi deo daturam ==
== infelicibus ustulanda lignis. ==
== Et hoc pessima se puella vidit ==
== iocose lepide vovere divis. ==
== Nunc o caeruleo creata ponto, ==
== quae sanctum Idalium Uriosque apertos ==
== quaeque Ancona Cnidumque harundinosam ==
== colis quaeque Amanthunta quaeque Golgos ==
== quaeque Durrachium Hadriae tabernum, ==
== acceptum face redditumque votum, ==
== si non illepidum neque invenustum est. ==
== At vos interea venite in ignem, ==
== pleni ruris et infacetiarum ==
== annales Volusi, cacata carta. ==


= Poem 37 =
Quem tu qua lubet, ut lubet, moueto
== Salax taberna vosque contubernales, ==
== a pilleatis nona fratribus pila, ==
== solis putatis esse mentulas vobis, ==
== solis licere, quidquid est puellarum, ==
== confutuere et putare ceteros hircos? ==
== an, continenter quod sedetis insulsi ==
== centum an ducenti, non putatis ausurum ==
== me una ducentos irrumare sessores? ==
== atqui putate: namque totius vobis ==
== frontem tabernae sopionibus scribam. ==
== puella nam mi, quae meo sinu fugit, ==
== amata tantum quantum amabitur nulla, ==
== pro qua mihi sunt magna bella pugnata, ==
== consedit istic. hanc boni beatique ==
== omnes amatis, et quidem, quod indignum est, ==
== omnes pusilli et semitarii moechi; ==
== tu praeter omnes une de capillatis, ==
== cuniculosae Celtiberiae fili, ==
== Egnati. opaca quem bonum facit barba ==
== et dens Hibera defricatus urina. ==


= Poem 38 =
quantum vis, ubi erit foris paratum:
== Malest, Cornifici, tuo Catullo ==
== malest, me hercule, et laboriose, ==
== et magis magis in dies et horas. ==
== Quem tu, quod minimum facillimumque est, ==
== qua solatus es allocutione? ==
== Irascor tibi. Sic meos amores? ==
== Paulum quid lubet allocutionis, ==
== maestius lacrimis Simonideis. ==


= Poem 39 =
hunc unum excipio, ut puto, pudenter.
== Egnatius, quod candidos habet dentes, ==
== renidet usque quaque. Si ad rei ventum est ==
== subsellium, cum orator excitat fletum, ==
== renidet ille; si ad pii rogum fili ==
== lugetur, orba cum flet unicum mater, ==
== renidet ille. Quidquid est, ubicumque est, ==
== quodcumque agit, renidet: hunc habet morbum, ==
== neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum. ==
== Quare monendum est te mihi, bone Egnati. ==
== Si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs ==
== aut pinguis Vmber aut obesus Etruscus ==
== aut Lanuvinus ater atque dentatus ==
== aut Transpadanus, ut meos quoque attingam, ==
== aut quilubet, qui puriter lavit dentes, ==
== tamen renidere usque quaque te nollem: ==
== nam risu inepto res ineptior nulla est. ==
== Nunc Celtiber es: Celtiberia in terra, ==
== quod quisque minxit, hoc sibi solet mane ==
== dentem atque russam defricare gingivam, ==
== ut quo iste vester expolitior dens est, ==
== hoc te amplius bibisse praedicet loti. ==


= Poem 40 =
quod si te mala mens furorque vecors
== Quaenam te mala mens, miselle Ravide, ==
== agit praecipitem in meos iambos? ==
== Quis deus tibi non bene advocatus ==
== vecordem parat excitare rixam? ==
== An ut pervenias in ora vulgi? ==
== Quid vis? Qualubet esse notus optas? ==
== Eris, quandoquidem meos amores ==
== cum longa voluisti amare poena. ==


= Poem 41 =
in tantam impulerit, sceleste, culpam,
== Ameana puella defututa ==
== tota milia me decem poposcit, ==
== ista turpiculo puella naso, ==
== decoctoris amica Formiani. ==
== Propinqui, quibus est puella curae, ==
== amicos medicosque convocate: ==
== non est sana puella, nec rogare ==
== qualis sit solet aes imaginosum. ==


= Poem 42 =
ut nostrum insidiis caput lacessas,
===Introduction to Catullus 42===
Catullus 42 expresses the poet’s anger at a woman who refuses to return his writing tablets to him. In order to get the tablets back, Catullus blends his own habit of writing invective poems with the Roman custom of flagitatio, in which a crowd is paid to publicly harass a person, embarrassing him with scandalous vulgarities and insults until they give in to whatever the demands may be (Fraenkel 49). Historically, the critical approaches to 42 have reflected contemporary social norms, with some critics reading the vulgarity of the abuse as “a wry critique of flagitatio as a judicial institution” (Selden qtd in Wray 116), while more recent critics find it less difficult to believe that Catullus simply meant what he said (Wray 118). Failing to embarrass her into returning the tablets, Catullus tries a different tactic: flattering her. [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:13, 28 April 2008 (EDT)


===Translation===
a tum te miserum malique fati!
Come to me, poems, as many as you are


all of you, from all directions, all of you, as many as you are.
Quem attractis pedibus patente porta


The disgusting slut thinks I’m a joke,
percurrent raphanique mugilesque.


and says that she will not return your tablets to me,
==Poem 16==
[[Cat16Vocab|Vocabulary for Poem 16]]


how do you like that?
Pedicabo ego vos et irrumabo,


Let us harass her and shout our demands.
Aureli pathice et cinaede Furi,


Who is she, you ask? She, whom you see now,
qui me ex versiculis meis putastis,


strutting indecently, like a vulgar actress,
quod sunt molliculi, parum pudicum.


laughing annoyingly like an ugly dog showing its teeth.
Nam castum esse decet pium poetam


Surround her, and shout our demands:
ipsum, versiculos nihil necesse est;


“Foul slut, give back the tablets!
qui tum denique habent salem ac leporem,


Give them back, you foul slut!”
si sunt molliculi ac parum pudici,


You don’t care?  Oh, you mud, you whorehouse,
et quod pruriat incitare possunt,


or if there’s anything that could be more depraved, that’s what you are.
non dico pueris, sed his pilosis


But we must not, however, let it go at this.
qui duros nequeunt movere lumbos.


So if nothing else is possible,  
Vos, quod milia multa basiorum


let us wring a blush from her brazen dog’s face.
legistis, male me marem putatis?


Shout out again in a louder voice:
Pedicabo ego vos et irrumabo.


“Foul slut, give back the tablets!
==Poem 17==
[[Cat17Vocab|Vocabulary for Poem 17]]


Give them back, you foul slut!”
O Colonia, quae cupis ponte ludere longo,


But we’re getting nowhere, she is not moved at all.
et salire paratum habes, sed vereris inepta


Your method and your mode must be changed,  
crura ponticuli axulis stantis in redivivis,


if you’re going to make any further progress:
ne supinus eat cavaque in palude recumbat:


“Fine and chaste girl, pretty please, return the tablets!”
sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat,


[http://wiki.dickinson.edu/images/4/4d/Catullus_42.mp3 Listen to a recording of Catullus 42]
in quo vel Salisubsali sacra suscipiantur,


-Read by Tristan Deveney
munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus.


[[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:13, 28 April 2008 (EDT)
Quendam municipem meum de tuo volo ponte


== Adeste, hendecasyllabi, quot estis ==
ire praecipitem in lutum per caputque pedesque,
The choice of hendecasyllabics is deliberate, since they are "the proper metre for abuse" (Fordyce ad 42 line 1) which Catullus also uses against the napkin thief in 12. [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== omnes undique, quotquot estis omnes. ==
verum totius ut lacus putidaeque paludis
The repetition of omnes in this line "emphasizes the idea of all the hendecasyllables in the world" (Fordyce ad 42 line 2) and creates the image of a massive crowd in uproar, which Catullus is now unleashing.[[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== Iocum me putat esse moecha turpis, ==
lividissima maximeque est profunda vorago.
The exact identity of the "moecha turpis" is never provided, but the target was probably not Lesbia (Lenchantin qtd in Quinn ad 42 line 3). Quinn argues that it may have been Ameana of poems 41 and 43 (he describes her in his notes on 41 as " ‘the girlfriend of the bankrupt from Formiae’ that is, Mamurra" ). Fraenkel argues that we should resist this impulse to try to figure out who the woman is: "I try never to ask a question when I see that the poet is determined not to answer it" (49), implying that the strength of the poem lies in the vague nature of its target. [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== et negat mihi vestra reddituram ==
Insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar
There is disagreement among critics about whether the vestra should be nostra instead, depending on whether the tablets belong to the poems themselves or to Catullus and the poems.  Fraenkel believes it should be vestra, since "it is required by the legal or quasi-legal fiction on which the whole poem is based. The poems are themselves considered the legitimate owners of the codicilli" and therefore have a reason to be indignant(46). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== pugillaria, si pati potestis. ==
bimuli tremula patris dormientis in ulna.
Pugillaria, pugillarium n. pl. – writing tablets. Fordyce has a thorough description of what these tablets were like: “Pugillaria, called codicilli below and tabellae in 50 were wax-coated wooden tablets, with a rim to prevent rubbing, hinged together in pairs or sets by straps at the side, and used for writing which was not meant to be permanent” (ad 42 line 5). He also describes how they were used to send messages back and forth, with the answer to be written on the tablets by the recipient: this might have been the reason why the unnamed woman had them in the first place, even though it is never clearly explained in the poem itself. Fordyce speculates that Catullus might have been using them to send her a note proposing a romantic encounter (he notes that just such a use of pugillaria is found in Ovid). Her failure to reply or to return the tablets would then be a rejection of the poet’s advances (ad 42 line 5).  


Commentators vary slightly about the idiom of the second half of this line. Fordyce says that si pati potestis is "a current formula of indignation" something similar to "si dis placet, 'just imagine, if you please'" (ad 42 line 5). I prefer the more natural English translation by Quinn, of "how do you like that?"(ad 42 line 5).  [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
Cui cum sit viridissimo nupta flore puella


== Persequamur eam et reflagitemus. ==
(et puella tenellulo delicatior haedo,
Reflagito [1] – demand repeatedly in a loud voice.
Persequor, persequi, persecutus - harass.


Both verbs here are jussive subjunctives.
adservanda nigerrimis diligentius uvis),


Fraenkel describes flagitatio as a way for an offended person to “take the law into their own hands […] He gathers a boisterous crowd either in front of the housedoor of his adversary or in the market square or some other public place. The crowd is instructed to shout against the guilty man demanding that he should do what so far he has been unwilling to do. The shouting, in the most unflattering language, is performed in consise, roughly rhythmical phrases […] If the man happens to be indoors, his attackers will shout against the house-front; otherwise, they must waylay him in the street or the market square, surround him, deafen his ears with their incriminations and, in doing so, attract the curiosity of the neighbours and any passer-by. The fear of defamation—a formidable threat in a relatively small community—is more likely than not to induce the offender to yield to the accuser’s demand” (49). He also notes that, “To prevent his escape, his pursuers have to surround him, circumsistere. That is what the crowd of Catullus’ hendecasyllabic most efficiently achieves” (50). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
ludere hanc sinit ut lubet, nec pili facit uni,


== Quae sit, quaeritis? Illa, quam videtis ==
nec se sublevat ex sua parte; sed velut alnus
videtis – the sense here is "here she comes!" according to Quinn (ad 42 line 7). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== turpe incedere, mimice ac moleste ==
in fossa Liguri iacet suppernata securi,
Incedo, incedere, incessi – strut


Thompson notes that "Gait was regarded as a clue to the character" (Thompson ad 42 line 8). 
tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam,


Turpe is used adverbially (Fordyce ad 42 line 8)
talis iste meus stupor nil videt, nihil audit,


Mimice is also adverbial. According to Fordyce, it refers to “a vulgar comedienne [...] The mimus (the same word is used for the entertainment and the actor in it) was a popular farce originally imported from Magna Graecia and largely consisted of extempore impersonation and gesticulation [...] women, who were excluded from ‘regular’ drama, acted in the mime” (ad 42 line 8). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit.


== ridentem catuli ore Gallicani. ==
Nunc eum volo de tuo ponte mittere pronum,
The image here is of a snarling, ugly dog showing its teeth (Quinn ad 42 line 9), even though the woman is supposed to be laughing--she is not only stripped of charm and beauty (which, if we believe the argument that Catullus was originally trying to set up a romantic encounter, would otherwise have been the focus of one of his poems), but reduced to a sub-human animal. [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== Circumsistite eam, et reflagitate, ==
si pote stolidum repente excitare veternum,
== " moecha putida, redde codicillos, ==
== redde putida moecha, codicillos!" ==
Fraenkel: “The word-order of the first line, moecha putida, redde, is reversed in the second line, redde, putida moecha. We may call this a stylistic device of popular eloquence. It serves in a simple yet effective manner to express strong emotion” (48). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
== Non assis facis? O lutum, lupanar, ==
Assis facis: made of a penny’s (negligible) value; that is, she doesn’t care.
Quinn clarifies that these two lines are "an aside flung at the girl" (ad 42 lines 13-14) [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== aut si perditius potes quid esse. ==
et supinum animum in gravi derelinquere caeno,
perditior, perditius - more ruined or more corrupt (Quinn ad 42 line 14). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== Sed non est tamen hoc satis putandum. ==
ferream ut soleam tenaci in voragine mula.
non est tamen hoc : Fordyce translates this line as "what we have been doing is not enough after all (tamen)" (ad 42 line 15),
while Quinn describes the sense of the line as being closer to " ‘we must not let it go at this’ – i.e. give in” (ad 42 line 15). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)


== Quod si non aliud potest ruborem ==
==Poem 21==
== ferreo canis exprimamus ore. ==
[[Cat21Vocab|Vocabulary for Poem 21]]
ferreus, a, um - made of iron. Fordyce describes the meaning here as "a picturesque alternative for os durum; we use another metal and say ‘brazen’" (Fordyce ad 42 line 17).


exprimo, exprimere, expressi, expressm - Fordyce translates this as "‘let us wring a blush’"(ad 42 line 17) while
Aureli, pater esuritionum,
Quinn writes " ‘force upon’ – The word implies effort; it is also the word used of sculptors, etc., moulding the features of a portrait" (ad 42 line 17).


Fraenkel: “quod si non aliud potest, ruborem / ferreo canis exprimamus ore. If we want to recite these lines properly, the soft backsound of the English R will not do; we have to round our tongue and produce unashamedly a series of rolling and sustained Italian R’s. It is this sound above all that here suggests the ugliness of the dog. To the Roman ear the snarling of a dog was disagreeable; at an early stage they called R the ‘littera canina’” (48). [[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
non harum modo, sed quot aut fuerunt


== Conclamate iterum altiore uoce. ==
aut sunt aut aliis erunt in annis,
== " Moecha putide, redde codicillos, ==
== redde, putida moecha, codicillos!" ==
== Sed nil proficimus, nihil mouetur. ==
Fordyce translates this line as "‘But we are making no progress; she isn’t worrying. You must change our plan and method, if you can make some progress that way’ […] with possum the idiom is entirely logical: the possibility is present, though the realization of it is future" (ad 42 line 21).


proficio, proficere, profeci, profectum - make headway
pedicare cupis meos amores.


nec clam: nam simul es, iocaris una,


[[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:48, 28 April 2008 (EDT)
haerens ad latus omnia experiris.


== Mutanda est ratio modusque vobis, ==
Frustra: nam insidias mihi instruentem
== siquid proficere amplius potestis: ==
== " pudica et proba, redde codicillos." ==
Of course, pudica et proba is ironic here; Catullus is merely changing his methods in hopes that flattering her will be more productive than trying to shame her, and there is nothing to suggest that his anger has gone away (Thompson ad 42 line 24). The phrase "pretty please" might express this excessively pleading tone in English, more so that just a literal translation of the line.
[[User:Deveneyt|Deveneyt]] 18:45, 28 April 2008 (EDT)


= Poem 43 =
tangam te prior irrumatione.
== Salve, nec minimo puella naso ==
== nec bello pede nec nigris ocellis ==
== nec longis digitis nec ore sicco ==
== nec sane nimis elegante lingua. ==
== Decoctoris amica Formiani, ==
== ten provincia narrat esse bellam? ==
== Tecum Lesbia nostra comparatur? ==
== O saeclum insapiens et infacetum! ==


= Poem 44 =
Atque id si faceres satur, tacerem:
== O funde noster seu Sabine seu Tiburs ==
== ( nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est ==
== cordi Catullum laedere; at quibus cordi est, ==
== quovis Sabinum pignore esse contendunt), ==
== sed seu Sabine sive verius Tiburs, ==
== fui libenter in tua suburbana ==
== villa, malamque pectore expuli tussim, ==
== non inmerenti quam mihi meus venter, ==
== dum sumptuosas appeto, dedit, cenas. ==
== Nam, Sestianus dum volo esse conuiua, ==
== orationem in Antium petitorem ==
== plenam veneni et pestilentiae legi. ==
== Hic me gravedo frigida et frequens tussis ==
== quassait usque, dum in tuum sinum fugi, ==
== et me recuravi otioque et urtica. ==
== Quare refectus maximas tibi grates ==
== ago, meum quod non es ulta peccatum. ==
== Nec deprecor iam, si nefaria scripta ==
== Sesti recepso, quin gravedinem et tussim ==
== non mihi, sed ipsi Sestio ferat frigus, ==
== qui tunc vocat me, cum malum librum legi. ==


= Poem 45 =
nunc ipsum id doleo, quod esurire
== Acmen Septimius suos amores ==
== tenens in gremio ' mea' inquit ' Acme, ==
== ni te perdite amo atque amare porro ==
== omnes sum assidue paratus annos, ==
== quantum qui pote plurimum perire, ==
== solus in Libya Indiaque tosta ==
== caesio veniam obvius leoni.' ==
== Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante ==
== dextra sternuit approbationem. ==
== At Acme leviter caput reflectens ==
== et dulcis pueri ebrios ocellos ==
== illo purpureo ore suaviata, ==
== ' sic' inquit ' mea vita Septimille, ==
== huic uni domino usque serviamus, ==
== ut multo mihi maior acriorque ==
== ignis mollibus ardet in medullis.' ==
== Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante ==
== dextra sternuit approbationem. ==
== Nunc ab auspicio bono profecti ==
== mutuis animis amant amantur. ==
== Unam Septimius misellus Acmen ==
== mavult quam Syrias Britanniasque: ==
== uno in Septimio fidelis Acme ==
== facit delicias libidinisque. ==
== Wquis ullos homines beatiores ==
== vidit, quis Venerem auspicatiorem? ==


= Poem 46 =
meus iam puer et sitire discet.
== Iam ver egelidos refert tepores, ==
== iam caeli furor aequinoctialis ==
== iucundis Zephyri silescit aureis. ==
== Linquantur Phrygii, Catulle, campi ==
== nicaeaeque ager uber aestuosae: ==
== ad claras asiae volemus urbes. ==
== Iam mens praetrepidans avet vagari, ==
== iam laeti studio pedes vigescunt. ==
== O dulces comitum valete coetus, ==
== longe quos simul a domo profectos ==
== diversae varie viae reportant. ==


= Poem 47 =
Quare desine, dum licet pudico,
== Porci et Socration, duae sinistrae ==
== Pisonis, scabies famesque mundi, ==
== vos Veraniolo meo et Fabullo ==
== verpus praeposuit Priapus ille? ==
== Vos convivia lauta sumptuose ==
== de die facitis, mei sodales ==
== quaerunt in trivio vocationes? ==


= Poem 48 =
ne finem facias, sed irrumatus.
== Mellitos oculos tuos, Iuventi, ==
== si quis me sinat usque basiare, ==
== usque ad milia basiem trecenta ==
== nec numquam videar satur futurus, ==
== non si densior aridis aristis ==
== sit nostrae seges osculationis. ==


= Poem 49 =
==Poem 22==
== Disertissime Romuli nepotum, ==
[[Cat22Vocab|Vocabulary for Poem 22]]
== quot sunt quotque fuere, Marce Tulli, ==
== quotque post aliis erunt in annis, ==
== gratias tibi maximas Catullus ==
== agit pessimus omnium poeta, ==
== tanto pessimus omnium poeta, ==
== quanto tu optimus omnium patronus. ==


= Poem 50 =
Suffenus iste, Vare, quem probe nosti,
== Hesterno, Licini, die otiosi ==
== multum lusimus in meis tabellis, ==
== ut convenerat esse delicatos: ==
== scribens versiculos uterque nostrum ==
== ludebat numero modo hoc modo illoc, ==
== reddens mutua per iocum atque vinum. ==
== Atque illinc abii tuo lepore ==
== incensus, Licini, facetiisque, ==
== ut nec me miserum cibus iuvaret ==
== nec somnus tegeret quiete ocellos, ==
== sed toto indomitus furore lecto ==
== versarer, cupiens videre lucem, ==
== ut tecum loquerer simulque ut essem. ==
== At defessa labore membra postquam ==
== semimortua lectulo iacebant, ==
== hoc, iucunde, tibi poema feci, ==
== ex quo perspiceres meum dolorem. ==
== Nunc audax cave sis, precesque nostras, ==
== oramus, cave despuas, ocelle, ==
== ne poenas Nemesis reposcat a te. ==
== Est vemens dea: laedere hanc caveto. ==


= Poem 51 =
homo est venustus et dicax et urbanus,


Introduction, fairly literal translation, and commentary.
idemque longe plurimos facit versus.


2008.  Erica G. Pitcairn. --[[User:Pitcaire|Pitcaire]]
Puto esse ego illi milia aut decem aut plura


perscripta, nec sic ut fit in palimpsesto


== [51]Introduction ==
relata: cartae regiae, novi libri,


Catullus 51 is clearly based off of a poem by Sappho, a Greek lyric poet during the second half of the 7th century B.C.  Sappho was well known, and well loved; in antiquity she was even sometimes called "the tenth muse".  She lived on the island Lesbos, and often wrote about the love between women or girls. Sappho is also attributed with the creation of the Sapphic Strophe, the form and meter recreated in poem 51. In the poem that Catullus loosely translates in poem 51, Sappho describes her reaction to watching a woman sit with a male suitor (Hornblower and Spawforth). 
novi umbilici, lora rubra membranae,


In Poem 51, Catullus makes some significant changes.  Most noticeably, he changes the gender of the poet, thus affecting the overall dynamics - particularly the relationship between the envied suitor and the poet. As Fordyce notes, "Catullus is not contrasting himself with someone more fortunate, but finding expression of his own rapture".
derecta plumbo et pumice omnia aequata.


Some speculate that poem 51 is, chronologically, the first of the Lesbia poems. Clodia is generally thought to be the lover referred to as "Lesbia"; assigning a disguising pseudonym that had an equal amount of syllables as the actual name was a common practice in love poetry, to protect the identity of the beloved.  However, in the context of this poem (especially if it originate here) the pseudonym takes on a double meaning: being both a pseudonym, a tribute to his beloved by referring to the beauty contests held at Lesbia (Quinn), and a reference to the great poet Sappho herself (Quinn; Thomson). Wilkinson supposes that poem 51 was the first poem sent to Clodia, and that it functioned as a sort of test.  If she were in love with him, she would note Catullus's originality and deeper intentions.  On the other hand, if she was not interested in him, Catullus could escape embarrassment because the poem was, after all, "only" a translation of a famous poem - nothing too special, or with too much meaning.  This theory explains many of the departures from the original Greek, especially in the beginning.  In these first lines there is, according to Quinn, no apparent reason to diverge from the Greek.  However, these divergences would be the most notable, as the first few lines would be the most famous (Quinn).
Haec cum legas tu, bellus ille et urbanus


Furthermore, Catullus only translates three strophes, adding a fourth that diverges from the original and is completely unique.  This fourth strophe is the main cause of controversy relating to this poem.  Whereas the first three strophes discuss Catullus's reactions to being violently in love with Lesbia, strophe four abruptly attributes his wild claims to merely the adverse affects of ''otium'' - the perilous state of having too much free-time.  Why the change of tone? Why the familiar, but cold, "moralizing soliloquy" (Fordyce)? Especially because it's tacked on to such a famous poem, it must have specific implications. Some scholars believe that it simply an accident of history, similar to the fate that befell other Catullus poems; in other instances, fragments of Catullus poems have been attributed to poems that they are not actually a part of (2b, 14b).  If something similar happened here, strophe four is the beginning of an original poem, and any more translation of Sappho that might have existed is now lost (Fordyce).
Suffenus unus caprimulgus aut fossor


Other scholars believe that it is not a mistake at all, but a conscious poetic choice. They argue that despite the apparent differences isolated by modern scholars, it does, in fact, unite with the rest of the poem (Wray). 
rursus videtur: tantum abhorret ac mutat.


Some, however, think that this section was added later: a bitter revision after the relationship went sour.  This theory relates poem 51 with poem 11.  Not only is poem 11 the only other Catullus poem written in sapphic strophe, it also repeats the telling ''identidem'' that occurs in line 3 (Quinn).  Poem 11, however, is very different in content.  Although it is dealing with Lesbia, it is through Furius and Aurelius that Catullus sends a message of scorn.  As such, it is often thought to be the final repudiation of Lesbia (Garrison).  In this scenario, Catullus re-read 51 in preparation for (or during) the writing of poem 11, and added the last strophe in disgust (Quinn).
Hoc quid putemus esse? Qui modo scurra


== [51] Translation ==
aut si quid hac re scitius videbatur,


It seems to me that he is equal with a god,<br>
idem infaceto est infacetior rure,
that he, if it is proper [to say], surpasses a god, <br>
he who, sitting across [from you], constantly<br>
watches you and hears you


simul poëmata attigit, neque idem umquam


sweetly laughing.  This snatches all the <br>
aeque est beatus ac poëma cum scribit:
sense from miserable me: for as soon as<br>
I look upon you, Lesbia, there is left for me nothing <br>
<of voice in the mouth,>


tam gaudet in se tamque se ipse miratur.


but [my] tongue is numb,[and] a thin flame spreads<br>
Nimirum idem omnes fallimur, neque est quisquam
through my body; [my] ears ring with a sound <br>
that is yours completely; [my] eyes are covered <br>
by a double night.


quem non in aliqua re videre Suffenum


Leisure, Catullus, is aggravating for you:<br>
possis. Suus cuique attributus est error;
with leisure you rashly come forward and, to excess, desire riotously:<br>
leisure ruined the first kings<br>
and the wealthy cities.


== Ille mi par esse deo videtur, ==
sed non videmus manticae quod in tergo est.


Catullus repeats '''ille''', creating an emphasis on "the man" that does not exist in Sapho.
==Poem 23==
[[Cat23Vocab|Vocabulary for Poem 23]]
<blockquote>
''"In Sappho he is merely a peg on which to hang the theme of envy...for [Catullus] the man is more important; ''<br>''[Catullus] hopes to supplant him, and succeed to his unique happiness"'' (Quinn)


</blockquote>
Furi, cui neque servus est neque arca


nec cimex neque araneus neque ignis,


'''Par:''' ''par, paris.'' equal, comparable, fitting.
verum est et pater et noverca, quorum


'''Mi:''' abbreviated form of dative ''mihi''.
dentes vel silicem comesse possunt:


est pulcre tibi cum tuo parente


Indirect Statement Alert: Both ''esse'' and ''superare'' (line 2) are infinitives relying on ''videtur mi'' (it seems to me that...)
et cum coniuge lignea parentis.


== ille, si fas est, superare divos, ==
Nec mirum: bene nam valetis omnes,
This line is not directly from Sappho, but heightens the emotion unique to Catullus(Quinn).


pulcre concoquitis, nihil timetis,


'''Fas:''' ''fas (n).'' Indeclinable. Divine command or law; that which is proper, lawful or allowed.
non incendia, non graves ruinas,


'''Si fas est:''' A conventional Roman formula of caution, lest the claim be offensive to the gods.  Here is possibly used to retain a serious tone in light of the hyperbole (Fordyce; Quinn).
non facta impia, non dolos veneni,


== qui sedens adversus identidem te ==
non casus alios periculorum.


'''identidem:''' from ''idem et idem''. Repeatedly, continually.
Atqui corpora sicciora cornu


Whereas in Sappho the instance is specific, with ''identidem'' the situation becomes generalized (Fordyce).  This emphasizes the continuing relationship between Lesbia and her onlooker (''Ille...qui''), who's role will hopefully soon fall to Catullus.
aut siquid magis aridum est habetis


== spectat et audit ==
sole et frigore et esuritione.


== dulce ridentem, misero quod omnis ==
Quare non tibi sit bene ac beate?


'''Dulce:''' adverb. sweetly.
A te sudor abest, abest saliva,


'''Ridentem:''' ''rideo, ridere, risi, risum.'' Accusative participle acting as the direct object of ''audit''.
mucusque et mala pituita nasi.


'''Quod:''' ''qui, quae, quod.''  Relative summing up the past few lines (Quinn; Fordyce), and the subject of ''eripit'' (line 6).
Hanc ad munditiem adde mundiorem,


'''Misero:''' ''miser - era - erum.''  Wretched, unhappy, love-sick.  Dative agreeing with ''mihi'' (line 6).  This sentiment does not occur in Sappho.  It is typical Catullus, and a "stock epithet of the unhappy lover" (Quinn).  Some speculate that Catullus added it in order to introduce the poet early on as male - clearly an important distinction from the original Sappho (Thomson).
quod culus tibi purior salillo est,


== eripit sensus mihi: nam simul te, ==
nec toto decies cacas in anno,


'''Sensus:''' ''sensus - us (m)''.  Sense: physically, emotionally, or intellectually.  Agrees with ''omnis'' in line 5 ("all feeling").
atque id durius est faba et lapillis,


== Lesbia, aspexi, nihil est super mi ==
quod tu si manibus teras fricesque,


'''Super''': ''super'' is used adverbially, modifying ''est'' (Quinn). However, because there is no adverbial English equivalent, it might be easier to think of it as part of the verb ''supersum'', admittedly just a combination of ''super'' + ''est'' (Garrison; Thomson).
non umquam digitum inquinare posses.


''supersum - esse - fui - futurus'': to be over and above, either as a remnant or a superfluity; to be left, remain.
Haec tu commoda tam beata, Furi,


'''Mi:''' see line 1.
noli spernere nec putare parvi,


== <vocis in ore,> ==
et sestertia quae soles precari


This line has been lost.  Based on context, however, various scholars have filled it in.  Almost all versions contain ''vocis''.  Here, we have Doering's rendition.  Other substitutions include ''vocis amanti'' by Meissner, ''guttere vocis'' by Westphal, and ''Lesbia vocis'' by Friedrich (Fordyce).  Although ''vocis in ore'' seems to be popular, Quinn explains that Friedrich's ''Lesbia vocis'' may account for the missing line, as it repeats ''Lesbia'' in the same position as in the previous line (right at the beginning).
centum desine: nam sat es beatus.


'''Vocis:''' ''vox, vocis (f)''.  Genitive ("nothing[nihil] of voice...")
==Poem 24==
[[Cat24Vocab|Vocabulary for Poem 24]]


== lingua sed torpet, tenuis sub artus ==
O qui flosculus es Iuventiorum,


Note that Lucretius describes the symptoms of fear in language similar to that used here to describe the symptoms of love.
non horum modo, sed quot aut fuerunt


'''Torpet:''' ''torpeo - ere.''  to be sluggish, inert, inactive, numb.
aut post hac aliis erunt in annis,


'''Tenuis:''' ''tenuis - e (adj.)''  thin, subtle, fine. 
mallem divitias Midae dedisses


'''Sub artus:''' ''artus - us''.  Usually found in the plural, meaning limbs or joints.  ''Sub artus'', then, is literally "under limbs", meaning through the whole body; right to the core.
isti, cui neque servus est neque arca,


== flamma demanat, sonitu suopte ==
quam sic te sineres ab illo amari.


'''Demanat:''' ''demano - are''. run or drip down.  From ''mano - are'': to flow, drip, or spread.
"Qui? Non est homo bellus?" inquies. Est.


'''Suopte:''' ''suus - a - um'' + ''pte''. <br> ''-pte:'' strenthens the possession (''-met'' functions the same way).
Sed bello huic neque servus est neque arca.


== tintinant aures, gemina teguntur ==
Hoc tu quam lubet abice elevaque:


'''gemina:''' ''geminus - a - um.''  twin, double.  Because of the meter (assuming the text is "sound" - see note in line 12), ''gemina'' must not be a nominative going with ''lumina'', but an ablative agreeing with ''nocte''.
nec servum tamen ille habet neque arcam.


== lumina nocte. ==
==Poem 25==
[[Cat25Vocab|Vocabulary for Poem 25]]


'''Lumina:''' ''lumen, luminis (n).''  Although it literally means "lights", Catullus often uses ''lumina'' to mean "lights of the eyes", or simply "eyes".  This is called metonymy, and happens because eyes are associated with and take in light.
Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo


'''gemina teguntur lumina nocte:''' literally "[my] eyes are covered by a double night".  Note how ''gemina'' and ''nocte'' quite literally surround ''teguntur lumina'' - the covered eyes.  This is a bold, sophisticated statement that "seems suspiciously out of place in a poem whose language is otherwise so simple" (Fordyce), and there has been some discussion as to whether or not this is, in fact, the correct latin.  If it is correct, however, it means that Catullus incorporated hints of an "Alexandrian conceit" (Fordyce).  For an insightful discussion of the frequently overlooked Hellenic traditions that are not strictly Sapphic but that possibly influence this poem, see Wray pages 89-106.
vel anseris medullula vel imula oricilla


== Otium, Catulle, tibi molestum est: ==
vel pene languido senis situque araneoso,


This line begins the controversial fourth strophe discussed in the introduction.  Introducing the concept of ''otium'' and addressing Catullus himself as the poet, it makes a severe break not only from Sappho, but also (arguably) from the beginning three strophes.
idemque, Thalle, turbida rapacior procella,


'''Molestum:''' ''molestus - a - um.'' burdensome, troublesome, annoying. <br>Interestingly, a ''tunica molesta'' (especially found in Juvenal) is a tunic imbued with flammable materials "put on condemned criminals and set alight" (Simpson).  Taking into account the fire imagery of lines 9 and 10, this perhaps has implications relating to ''otium'' and Catullus's poor situation.
cum diva Murcia arbitros ostendit oscitantes,


== otio exsultas nimiumque gestis: ==
remitte pallium mihi meum, quod involasti,


'''Exsultas''' and '''gestis:''' Neither of these verbs translates well into English.  They both refer first to physical restlessness, with an implied emotional riot (Fordyce).
sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos,


''exsulto - are:'' (freq. of exsilio) to leap up frequently or violently; to rejoice exceedingly.
inepte, quae palam soles habere tamquam avita.


''gestio - ire:'' exult, be excited, run riot; to desire eagerly, to long.
Quae nunc tuis ab unguibus reglutina et remitte,


'''Nimium:''' subst. of ''nimius - a - um:'' very great, excessive.
ne laneum latusculum manusque mollicellas


== otium et reges prius et beatas ==
inusta turpiter tibi flagella conscribillent,


'''Beatas:''' ''beatus - a - um.'' happy, blessed, and - in this case - wealthy.
et insolenter aestues, velut minuta magno
 
participle of the verb ''beo - are:'' to bless, make happy, enrich.


== perdidit urbes. ==
deprensa navis in mari, vesaniente vento.


''Otium'' was thought to have adverse affects on a community.  Catullus laments it's adverse affects on individuals in other poems, but for more exposition on the overall social dynamic see Fraenkel on Horace 212-13 (Fordyce).
==Poem 26==
[[Cat26Vocab|Vocabulary for Poem 26]]


= Poem 52 =
Furi, villula vestra non ad Austri
== Quid est, Catulle? quid moraris emori? ==
== sella in curuli struma Nonius sedet, ==
== per consulatum peierat Vatinius: ==
== quid est, Catulle? quid moraris emori? ==


= Poem 53 =
flatus opposita est neque ad Favoni
== Risi nescio quem modo e corona, ==
== qui, cum mirifice Vatiniana ==
== meus crimina Calvus explicasset, ==
== admirans ait haec manusque tollens: ==
== " di magni, salaputium disertum!" ==


= Poem 54 =
nec saevi Boreae aut Apheliotae,
== Othionis caput oppido est pusillum, et eri rustice semilauta crura, ==
== subtile et leve peditum Libonis, si non omnia, displicere vellem ==
== tibi et Sufficio seni recocto... irascere iterum meis iambis ==
== inmerentibus, unice imperator. ==


= Poem 55 =
verum ad milia quindecim et ducentos.
== Oramus, si forte non molestum est, ==
== demonstres ubi sint tuae tenebrae. ==
== Te Campo quaesivimus minore, ==
== te in Circo, te in omnibus libellis, ==
== te in templo summi Iovis sacrato. ==
== In Magni simul ambulatione ==
== femellas omnes, amice, prendi, ==
== quas vultu vidi tamen sereno. ==
== Avelte, sic ipse flagitabam, ==
== Camerium mihi pessimae puellae. ==
== Quaedam inquit, nudum reduc... ==
== ' en hic in roseis latet papillis.' ==
== Sed te iam ferre Herculi labos est; ==
== tanto te in fastu negas, amice. ==
== Dic nobis ubi sis futurus, ede ==
== audacter, committe, crede luci. ==
== Nunc te lacteolae tenent puellae? ==
== Si linguam clauso tenes in ore, ==
== fructus proicies amoris omnes. ==
== Verbosa gaudet Venus loquella. ==
== Vel, si vis, licet obseres palatum, ==
== dum vestri sim particeps amoris. ==


= Poem 56 =
O ventum horribilem atque pestilentem!
== O rem ridiculam, Cato, et iocosam, ==
== dignamque auribus et tuo cachinno! ==
== ride quidquid amas, Cato, Catullum: ==
== res est ridicula et nimis iocosa. ==
== deprendi modo pupulum puellae ==
== trusantem; hunc ego, si placet Dionae, ==
== protelo rigida mea cecidi. ==


= Poem 57 =
==Poem 27==
== Pulcre convenit improbis cinaedis, ==
[[Cat27Vocab|Vocabulary for Poem 27]]
== Mamurrae pathicoque Caesarique. ==
== Nec mirum: maculae pares utrisque, ==
== urbana altera et illa Formiana, ==
== impressae resident nec eluentur: ==
== morbosi pariter, gemelli utrique, ==
== uno in lecticulo erudituli ambo, ==
== non hic quam ille magis vorax adulter, ==
== riuales socii puellularum. ==
== Pulcre conuenit improbis cinaedis. ==


= Poem 58 =
Minister vetuli puer Falerni
== Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa. ==
== illa Lesbia, quam Catullus unam ==
== plus quam se atque suos amavit omnes, ==
== nunc in quadriviis et angiportis ==
== glubit magnanimi Remi nepotes. ==


= Poem 59 =
inger mi calices amariores,
== Bononiensis Rufa Rufulum fellat, ==
== uxor Meneni, saepe quam in sepulcretis ==
== vidistis ipso rapere de rogo cenam, ==
== cum devolutum ex igne prosequens panem ==
== ab semiraso tunderetur ustore. ==


= Poem 60 =
ut lex Postumiae iubet magistrae
== Num te leaena montibus Libystinis ==
 
== aut Scylla latrans infima inguinum parte ==
ebrioso acino ebriosioris.
== tam mente dura procreauit ac taetra, ==
 
== ut supplicis vocem in novissimo casu ==
At vos quo lubet hinc abite, lymphae,
== contemptam haberes, a nimis fero corde? ==
 
vini pernicies, et ad severos
 
migrate. Hic merus est Thyonianus.
 
==Poem 28==
[[Cat28Vocab|Vocabulary for Poem 28]]
 
Pisonis comites, cohors inanis,
 
aptis sarcinulis et expeditis,
 
Verani optime tuque mi Fabulle,
 
quid rerum geritis? Satisne cum isto
 
vappa frigoraque et famem tulistis?
 
Ecquidnam in tabulis patet lucelli
 
expensum, ut mihi, qui meum secutus
 
praetorem refero datum lucello?
 
O Memmi, bene me ac diu supinum
 
tota ista trabe lentus irrumasti.
 
Sed, quantum video, pari fuistis
 
casu: nam nihilo minore verpa
 
farti estis. Pete nobiles amicos!
 
At vobis mala multa di deaeque
 
dent, opprobria Romuli Remique.
 
==Poem 29==
[[Cat29Vocab|Vocabulary for Poem 29]]
 
Quis hoc potest videre, quis potest pati,
 
nisi impudicus et vorax et aleo,
 
Mamurram habere quod comata Gallia
 
habebat ante et ultima Britannia?
 
Cinaede Romule, haec videbis et feres?
 
Et ille nunc superbus et superfluens
 
perambulabit omnium cubilia,
 
ut albulus columbus aut Adoneus?
 
Cinaede Romule, haec videbis et feres?
 
Es impudicus et vorax et aleo.
 
Eone nomine, imperator unice,
 
fuisti in ultima occidentis insula,
 
ut ista vestra diffututa mentula
 
ducenties comesset et trecenties?
 
Quid est alid sinistra liberalitas?
 
Parum expatravit an parum elluatus est?
 
Paterna prima lancinata sunt bona,
 
secunda praeda Pontica, inde tertia
 
Hibera, quam scit amnis aurifer Tagus:
 
nunc Galliae timetur et Britanniae.
 
Quid hunc malum fovetis? Aut quid hic potest
 
nisi uncta devorare patrimonia?
 
Eone nomine urbis o piissimi
 
socer generque, perdidistis omnia?
 
==Poem 30==
[[Cat30Vocab|Vocabulary for Poem 30]]
 
Alfene immemor atque unanimis false sodalibus,
 
iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi?
 
Iam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide?
 
Nec facta impia fallacum hominum caelicolis placent.
 
Quae tu neglegis ac me miserum deseris in malis.
 
Eheu quid faciant, dic, homines cuive habeant fidem?
 
Verte tute iubebas animam tradere, inique, me
 
inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent.
 
Idem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaque
 
ventos irrita ferre ac nebulas aëreas sinis.
 
Si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit Fides,
 
quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui.
 
==Poem 31==
[[Cat31Vocab|Vocabulary for Poem 31]]
 
Paene insularum, Sirmio, insularumque
 
ocelle, quascumque in liquentibus stagnis
 
marique vasto fert uterque Neptunus,
 
quam te libenter quamque laetus inviso,
 
vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos
 
liquisse campos et videre te in tuto.
 
O quid solutis est beatius curis,
 
cum mens onus reponit, ac peregrino
 
labore fessi venimus larem ad nostrum,
 
desideratoque acquiescimus lecto?
 
Hoc est quod unum est pro laboribus tantis.
 
Salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude
 
gaudente; vosque, o Lydiae lacus undae,
 
ridete quidquid est domi cachinnorum.
 
==Poem 32==
[[Cat32Vocab|Vocabulary for Poem 32]]
 
Amabo, mea dulcis Ipsitilla,
 
meae deliciae, mei lepores,
 
iube ad te veniam meridiatum.
 
Et si iusseris, illud adiuvato,
 
ne quis liminis obseret tabellam,
 
neu tibi lubeat foras abire,
 
sed domi maneas paresque nobis
 
novem continuas fututiones.
 
Verum si quid ages, statim iubeto:
 
nam pransus iaceo et satur supinus
 
pertundo tunicamque palliumque.
 
==Poem 33==
[[Cat33Vocab|Vocabulary for Poem 33]]
 
O furum optime balneariorum
 
Vibenni pater et cinaede fili
 
(nam dextra pater inquinatiore),
 
culo filius est voraciore),
 
cur non exilium malasque in oras
 
itis, quandoquidem patris rapinae
 
notae sunt populo, et natis pilosas,
 
fili, non potes asse venditare?
 
==Poem 34==
[[Cat34Vocab|Vocabulary for Poem 34]]
 
Dianae sumus in fide
 
puellae et pueri integri:
 
Dianam pueri integri
 
:puellaeque canamus.
 
 
O Latonia, maximi
 
magna progenies Iovis,
 
quam mater prope Deliam
 
:deposivit olivam,
 
 
montium domina ut fores
 
silvarumque virentium
 
saltuumque reconditorum
 
:amniumque sonantum:
 
 
tu Lucina dolentibus
 
Iuno dicta puerperis,
 
tu potens Trivia et notho es
 
:dicta lumine Luna.
 
 
Tu cursu, dea, menstruo
 
metiens iter annuum,
 
rustica agricolae bonis
 
:tecta frugibus exples.
 
 
Sis quocumque tibi placet
 
sancta nomine, Romulique,
 
antique ut solita es, bona
 
:sospites ope gentem.
 
==Poem 35==
[[Cat35Vocab|Vocabulary for Poem 35]]
 
Poetae tenero, meo sodali,
 
velim Caecilio, papyre, dicas
 
Veronam veniat, Novi relinquens
 
Comi moenia Lariumque litus.
 
Nam quasdam volo cogitationes
 
amici accipiat sui meique.
 
Quare si sapiet viam vorabit,
 
quamvis candida milies puella
 
euntem revocet, manusque collo
 
ambas iniciens roget morari.
 
Quae nunc, si mihi vera nuntiantur,
 
illum deperit impotente amore.
 
Nam quo tempore legit incohatam
 
Dindymi dominam, ex eo misellae
 
ignes interiorem edunt medullam.
 
Ignosco tibi, Sapphica puella
 
musa doctior; est enim venuste
 
Magna Caecilio incohata Mater.
 
==Poem 36==
[[Cat36Vocab|Vocabulary for Poem 36]]
 
Annales Volusi, cacata carta,
 
votum solvite pro mea puella.
 
Nam sanctae Veneri Cupidinique
 
vovit, si sibi restitutus essem
 
desissemque truces vibrare iambos,
 
electissima pessimi poetae
 
scripta tardipedi deo daturam
 
infelicibus ustulanda lignis.
 
Et hoc pessima se puella vidit
 
iocosis lepide vovere divis.
 
Nunc o caeruleo creata ponto,
 
quae sanctum Idalium Uriosque apertos
 
quaeque Ancona Cnidumque harundinosam
 
colis quaeque Amathunta quaeque Golgos
 
quaeque Durrachium Hadriae tabernam,
 
acceptum face redditumque votum,
 
si non illepidum neque invenustum est.
 
At vos interea venite in ignem,
 
pleni ruris et inficetiarum.
 
annales Volusi, cacata carta.
 
==Poem 37==
[[Cat37Vocab|Vocabulary for Poem 37]]
 
Salax taberna vosque contubernales,
 
a pilleatis nona fratribus pila,
 
solis putatis esse mentulas vobis,
 
solis licere, quidquid est puellarum,
 
confutuere et putare ceteros hircos?
 
An, continenter quod sedetis insulsi
 
centum (an ducenti?) non putatis ausurum
 
me una ducentos irrumare sessores?
 
Atqui putate: namque totius vobis
 
frontem tabernae sopionibus scribam.
 
Puella nam mi, quae meo sinu fugit,
 
amata tantum quantum amabitur nulla,
 
pro qua mihi sunt magna bella pugnata,
 
consedit istic. Hanc boni beatique
 
omnes amatis, et quidem, quod indignum est,
 
omnes pusilli et semitarii moechi;
 
tu praeter omnes une de capillatis,
 
cuniculosae Celtiberiae fili,
 
Egnati, opaca quem bonum facit barba
 
et dens Hibera defricatus urina.
 
==Poem 38==
[[Cat38Vocab|Vocabulary for Poem 38]]
 
Malest, Cornifici, tuo Catullo,
 
malest, me hercule, et laboriose,
 
et magis magis in dies et horas.
 
Quem tu, quod minimum facillimumque est,
 
qua solatus es allocutione?
 
Irascor tibi. Sic meos amores?
 
Paulum quid lubet allocutionis,
 
maestius lacrimis Simonideis.
 
==Poem 39==
[[Cat39Vocab|Vocabulary for Poem 39]]
 
Egnatius, quod candidos habet dentes,
 
renidet usquequaque. Si ad rei ventum est
 
subsellium, cum orator excitat fletum,
 
renidet ille; si ad pii rogum fili
 
lugetur, orba cum flet unicum mater,
 
renidet ille. quidquid est, ubicumque est,
 
quodcumque agit, renidet: hunc habet morbum,
 
neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum.
 
Quare monendum est te mihi, bone Egnati.
 
Si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs
 
aut parcus Umber aut obesus Etruscus
 
aut Lanuvinus ater atque dentatus
 
aut Transpadanus, ut meos quoque attingam,
 
aut quilubet, qui puriter lavit dentes,
 
tamen renidere usquequaque te nollem:
 
nam risu inepto res ineptior nulla est.
 
Nunc Celtiber es: Celtiberia in terra,
 
quod quisque minxit, hoc sibi solet mane
 
dentem atque russam defricare gingivam,
 
ut, quo iste vester expolitior dens est,
 
hoc te amplius bibisse praedicet loti.
 
==Poem 40==
[[Cat40Vocab|Vocabulary for Poem 40]]
 
Quaenam te mala mens, miselle Ravide,
 
agit praecipitem in meos iambos?
 
Quis deus tibi non bene advocatus
 
vecordem parat excitare rixam?
 
An ut pervenias in ora vulgi?
 
Quid uis? Qualubet esse notus optas?
 
Eris, quandoquidem meos amores
 
cum longa voluisti amare poena.
 
==Poem 41==
[[Cat41Vocab|Vocabulary for Poem 41]]
 
Ameana puella defututa
 
tota milia me decem poposcit
 
ista turpiculo puella naso,
 
decoctoris amica Formiani.
 
Propinqui, quibus est puella curae,
 
amicos medicosque convocate:
 
non est sana puella, nec rogare
 
qualis sit solet aes imaginosum.
 
==Poem 42==
[[Cat42Vocab|Vocabulary for Poem 42]]
 
Adeste, hendecasyllabi, quot estis
 
omnes undique, quotquot estis omnes.
 
Iocum me putat esse moecha turpis,
 
et negat mihi vestra reddituram
 
pugillaria, si pati potestis.
 
Persequamur eam et reflagitemus.
 
Quae sit, quaeritis? Illa, quam videtis
 
turpe incedere, mimice ac moleste
 
ridentem catuli ore Gallicani.
 
Circumsistite eam, et reflagitate:
 
"Moecha putida, redde codicillos!
 
Redde, putida moecha, codicillos!"
 
Non assis facis? O lutum, lupanar,
 
aut si perditius potest quid esse.
 
Sed non est tamen hoc satis putandum.
 
Quod si non aliud potest, ruborem
 
ferreo canis exprimamus ore.
 
Conclamate iterum altiore voce
 
"Moecha putide, redde codicillos,
 
redde, putida moecha, codicillos!"
 
Sed nil proficimus, nihil movetur.
 
Mutanda est ratio modusque vobis,
 
siquid proficere amplius potestis:
 
"Pudica et proba, redde codicillos!"
 
==Poem 43==
[[Cat43Vocab|Vocabulary for Poem 43]]
 
Salve, nec minimo puella naso
 
nec bello pede nec nigris ocellis
 
nec longis digitis nec ore sicco
 
nec sane nimis elegante lingua,
 
decoctoris amica Formiani.
 
Ten provincia narrat esse bellam?
 
Tecum Lesbia nostra comparatur?
 
O saeclum insapiens et infacetum!
 
==Poem 44==
[[Cat44Vocab|Vocabulary for Poem 44]]
 
O funde noster seu Sabine seu Tiburs
 
(nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est
 
cordi Catullum laedere; at quibus cordi est,
 
quovis Sabinum pignore esse contendunt),
 
sed seu Sabine sive verius Tiburs,
 
fui libenter in tua suburbana
 
villa, malamque pectore expuli tussim,
 
non inmerenti quam mihi meus venter,
 
dum sumptuosas appeto, dedit, cenas.
 
Nam Sestianus dum volo esse conviva,
 
orationem in Antium petitorem
 
plenam veneni et pestilentiae legi.
 
Hic me gravedo frigida et frequens tussis
 
quassavit usque dum in tuum sinum fugi,
 
et me recuravi otioque et urtica.
 
Quare refectus maximas tibi grates
 
ago, meum quod non es ulta peccatum.
 
Nec deprecor iam, si nefaria scripta
 
Sesti recepso, quin gravedinem et tussim
 
non mi, sed ipsi Sestio ferat frigus,
 
qui tunc vocat me, cum malum librum legi.
 
==Poem 45==
[[Cat45Vocab|Vocabulary for Poem 45]]
 
Acmen Septimius suos amores
 
tenens in gremio "mea" inquit "Acme,
 
ni te perdite amo atque amare porro
 
omnes sum assidue paratus annos,
 
quantum qui pote plurimum perire,
 
solus in Libya Indiaque tosta
 
caesio veniam obvius leoni."
 
Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante
 
dextra sternuit approbationem.
 
At Acme leviter caput reflectens
 
et dulcis pueri ebrios ocellos
 
illo purpureo ore suaviata,
 
"Sic" inquit "mea vita Septimille,
 
huic uni domino usque serviamus,
 
ut multo mihi maior acriorque
 
ignis mollibus ardet in medullis."
 
Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante
 
dextra sternuit approbationem.
 
Nunc ab auspicio bono profecti
 
mutuis animis amant amantur.
 
Unam Septimius misellus Acmen
 
mavult quam Syrias Britanniasque:
 
uno in Septimio fidelis Acme
 
facit delicias libidinesque.
 
Quis ullos homines beatiores
 
vidit, quis Venerem auspicatiorem?
 
==Poem 46==
[[Cat46Vocab|Vocabulary for Poem 46]]
 
Iam ver egelidos refert tepores,
 
iam caeli furor aequinoctialis
 
iucundis Zephyri silescit auris.
 
Linquantur Phrygii, Catulle, campi
 
Nicaeaeque ager uber aestuosae:
 
ad claras Asiae volemus urbes.
 
Iam mens praetrepidans avet vagari,
 
iam laeti studio pedes vigescunt.
 
O dulces comitum valete coetus,
 
longe quos simul a domo profectos
 
diversae varie viae reportant.
 
==Poem 47==
[[Cat47Vocab|Vocabulary for Poem 47]]
 
Porci et Socration, duae sinistrae
 
Pisonis, scabies famesque mundi,
 
vos Veraniolo meo et Fabullo
 
verpus praeposuit Priapus ille?
 
Vos convivia lauta sumptuose
 
de die facitis, mei sodales
 
quaerunt in trivio vocationes?
 
==Poem 48==
[[Cat48Vocab|Vocabulary for Poem 48]]
 
Mellitos oculos tuos, Iuventi,
 
si quis me sinat usque basiare,
 
usque ad milia basiem trecenta
 
nec numquam videar satur futurus,
 
non si densior aridis aristis
 
sit nostrae seges osculationis.
 
==Poem 49==
[[Cat49Vocab|Vocabulary for Poem 49]]
 
Disertissime Romuli nepotum,
 
quot sunt quotque fuere, Marce Tulli,
 
quotque post aliis erunt in annis,
 
gratias tibi maximas Catullus
 
agit pessimus omnium poeta,
 
tanto pessimus omnium poeta
 
quanto tu optimus omnium patronus.
 
==Poem 50==
[[Cat50Vocab|Vocabulary for Poem 50]]
 
Hesterno, Licini, die otiosi
 
multum lusimus in meis tabellis,
 
ut convenerat esse delicatos:
 
scribens versiculos uterque nostrum
 
ludebat numero modo hoc modo illoc,
 
reddens mutua per iocum atque vinum.
 
Atque illinc abii tuo lepore
 
incensus, Licini, facetiisque,
 
ut nec me miserum cibus iuvaret
 
nec somnus tegeret quiete ocellos,
 
sed toto indomitus furore lecto
 
versarer, cupiens videre lucem,
 
ut tecum loquerer simulque ut essem.
 
At defessa labore membra postquam
 
semimortua lectulo iacebant,
 
hoc, iucunde, tibi poëma feci,
 
ex quo perspiceres meum dolorem.
 
Nunc audax cave sis, precesque nostras,
 
oramus, cave despuas, ocelle,
 
ne poenas Nemesis reposcat a te;
 
est vemens dea: laedere hanc caveto.
 
==Poem 51==
[[Cat51Vocab|Vocabulary for Poem 51]]
 
Ille mi par esse deo videtur,
 
ille, si fas est, superare divos,
 
qui sedens adversus identidem te
 
:spectat et audit
 
 
dulce ridentem, misero quod omnis
 
eripit sensus mihi: nam simul te,
 
Lesbia, aspexi, nihil est super mi
 
:vocis in ore   
 
 
lingua sed torpet, tenuis sub artus
 
flamma demanat, sonitu suopte
 
tintinant aures gemina, teguntur
 
:lumina nocte.
 
 
Otium, Catulle, tibi molestum est:
 
otio exsultas nimiumque gestis:
 
otium et reges prius et beatas
 
:perdidit urbes.
 
==Poem 52==
[[Cat52Vocab|Vocabulary for Poem 52]]
 
Quid est, Catulle? Quid moraris emori?
 
Sella in curuli struma Nonius sedet,
 
per consulatum peierat Vatinius:
 
quid est Catulle? Quid moraris emori?
 
==Poem 53==
[[Cat53Vocab|Vocabulary for Poem 53]]
 
Ris nescio quem modo e corona,
 
qui, cum mirifice Vatiniana
 
meus crimina Calvos explicasset
 
admirans ait haec manusque tollens,
 
"Di magni, salaputium disertum!"
 
==Poem 54==
[[Cat54Vocab|Vocabulary for Poem 54]]
 
Othonis caput oppido est pusillum;
 
Hirri rustica, semilauta crura,
 
subtile et leve peditum Libonis,
 
si non omnia; displicere vellem
 
tibi et Fufidio seni recocto...
 
irascere iterum meis iambis
 
inmerentibus, unice imperator.
 
==Poem 55==
[[Cat55Vocab|Vocabulary for Poem 55]]
 
Oramus, si forte non molestum est,
 
demonstres ubi sint tuae tenebrae.
 
Te Campo quaesivimus minore,
 
te in Circo, te in omnibus libellis,
 
te in templo summi Iovis sacrato.
 
In Magni simul ambulatione
 
femellas omnes, amice, prendi,
 
quas vultu vidi tamen sereno.
 
†auelte†, sic ipse flagitabam,
 
"Camerium mihi, pessimae puellae!"
 
Quaedam inquit, nudum reclusa pectus,
 
"En hic in roseis latet papillis."
 
Sed te iam ferre Herculi labos est;
 
tanto te in fastu negas, amice.
 
Dic nobis ubi sis futurus, ede
 
audacter, committe, crede luci.
 
Nunc te lacteolae tenent puellae?
 
Si linguam clauso tenes in ore,
 
fructus proicies amoris omnes.
 
Verbosa gaudet Venus loquella.
 
Vel, si vis, licet obseres palatum,
 
dum vestri sim particeps amoris.
 
==Poem 56==
[[Cat56Vocab|Vocabulary for Poem 56]]
 
O rem ridiculam, Cato, et iocosam,
 
dignamque auribus et tuo cachinno!
 
Ride quidquid amas, Cato, Catullum:
 
res est ridicula et nimis iocosa.
 
Deprendi modo pupulum puellae
 
trusantem; hunc ego, si placet Dionae,
 
pro telo rigida mea cecidi.
 
==Poem 57==
[[Cat57Vocab|Vocabulary for Poem 57]]
 
Pulcre convenit improbis cinaedis,
 
Mamurrae pathicoque Caesarique.
 
Nec mirum: maculae pares utrisque,
 
urbana altera et illa Formiana,
 
impressae resident nec eluentur:
 
morbosi pariter, gemelli utrique,
 
uno in lecticulo erudituli ambo,
 
non hic quam ille magis vorax adulter,
 
rivales socii et puellularum.
 
Pulcre convenit improbis cinaedis.
 
==Poem 58==
[[Cat58Vocab|Vocabulary for Poem 58]]
 
Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa,
 
illa Lesbia, quam Catullus unam
 
plus quam se atque suos amavit omnes,
 
nunc in quadriviis et angiportis
 
glubit magnanimi Remi nepotes.
 
==Poem 58b==
[[Cat58bVocab|Vocabulary for Poem 58b]]
 
Non custos si fingar ille Cretum,
 
non si Pegaseo ferar volatu,
 
non Ladas ego pinnipesve Perseus,
 
non Rhesi niveae citaeque bigae;
 
adde huc plumipedas volatilesque,
 
ventorumque simul require cursum,
 
quos iunctos, Cameri, mihi dicares:
 
defessus tamen omnibus medullis
 
et multis languoribus peresus
 
essem te mihi, amice, quaeritando.
 
==Poem 59==
[[Cat59Vocab|Vocabulary for Poem 59]]
 
Bononiensis Rufa Rufulum fellat,
 
uxor Meneni, saepe quam in sepulcretis
 
vidistis ipso rapere de rogo cenam,
 
cum devolutum ex igne prosequens panem
 
ab semiraso tunderetur ustore.
 
==Poem 60==
[[Cat60Vocab|Vocabulary for Poem 60]]
 
Num te leaena montibus Libystinis
 
aut Scylla latrans infima inguinum parte
 
tam mente dura procreavit ac taetra,
 
ut supplicis vocem in novissimo casu
 
contemptam haberes, a nimis fero corde?

Latest revision as of 18:04, 29 March 2011

Poem 1

Vocabulary for Poem 1

Cui dono lepidum novum libellum

arida modo pumice expolitum?

Corneli, tibi: namque tu solebas

meas esse aliquid putare nugas.

Iam tum, cum ausus es unus Italorum

omne aevum tribus explicare cartis

doctis, Iuppiter, et laboriosis!

Quare habe tibi quidquid hoc libelli

qualecumque, quod, o patrona virgo,

plus uno maneat perenne saeclo.

Poem 2

Vocabulary for Poem 2

Passer, deliciae meae puellae,

quicum ludere, quem in sinu tenere,

cui primum digitum dare appetenti

et acris solet incitare morsus,

cum desiderio meo nitenti

carum nescio quid lubet iocari

et solaciolum sui doloris,

credo ut tum gravis acquiescat ardor:

tecum ludere sicut ipsa possem

et tristis animi levare curas!

...

tam gratum est mihi quam ferunt puellae

pernici aureolum fuisse malum,

quod zonam soluit diu ligatam.

Poem 3

Vocabulary for Poem 3

Lugete, o Veneres Cupidinesque,

et quantum est hominum venustiorum:

passer mortuus est meae puellae,

passer, deliciae meae puellae,

quem plus illa oculis suis amabat-

nam mellitus erat suamque norat

ipsam tam bene quam puella matrem,

nec sese a gremio illius movebat,

sed circumsiliens modo huc modo illuc

ad solam dominam usque pipiabat.

qui nunc it per iter tenebricosum

illuc, unde negant redire quemquam.

At vobis male sit, malae tenebrae

Orci, quae omnia bella devoratis:

tam bellum mihi passerem abstulistis.

O factum male! o miselle passer!

Tua nunc opera meae puellae

flendo turgiduli rubent ocelli.

Poem 4

Vocabulary for Poem 4

Phaselus ille, quem videtis, hospites,

ait fuisse navium celerrimus,

neque ullius natantis impetum trabis

nequisse praeterire, sive palmulis

opus foret volare sive linteo.

Et hoc negat minacis Hadriatici

negare litus insulasve Cycladas

Rhodumque nobilem horridamque Thraciam

Propontida trucemve Ponticum sinum

(ubi iste post phaselus antea fuit

comata silua - nam Cytorio in iugo

loquente saepe sibilum edidit coma).

Amastri Pontica et Cytore buxifer,

tibi haec fuisse et esse cognitissima

ait phaselus, ultima ex origine

tuo stetisse dicit in cacumine,

tuo imbuisse palmulas in aequore;

et inde tot per impotentia freta

erum tulisse, laeva sive dextera

vocaret aura, sive utrumque Iuppiter

simul secundus incidisset in pedem;

neque ulla vota litoralibus deis

sibi esse facta, cum veniret a mari

novissimo hunc ad usque limpidum lacum.

sed haec prius fuere; nunc recondita

senet quiete seque dedicat tibi,

gemelle Castor et gemelle Castoris.

Poem 5

Vocabulary for Poem 5

Vivamus mea Lesbia, atque amemus,

rumoresque senum severiorum

omnes unius aestimemus assis!

Soles occidere et redire possunt;

nobis cum semel occidit brevis lux,

nox est perpetua una dormienda.

Da mi basia mille, deinde centum;

dein mille altera, dein secunda centum;

deinde usque altera mille, deinde centum.

Dein, cum milia multa fecerimus,

conturbabimus illa, ne sciamus,

aut ne quis malus invidere possit,

cum tantum sciat esse basiorum.

Poem 6

Vocabulary for Poem 6

Flavi, delicias tuas Catullo,

ni sint illepidae atque inelegantes,

velles dicere nec tacere posses.

Verum nescio quid febriculosi

scorti diligis: hoc pudet fateri.

Nam te non viduas iacere noctes

nequiquam tacitum cubile clamat

sertis ac Syrio fragrans olivo,

pulvinusque peraeque et hic et ille

attritus, tremulique quassa lecti

argutatio inambulatioque.

nam nil stupra valet, nihil tacere.

Cur? Non tam latera ecfututa pandas,

ni tu quid facias ineptiarum.

Quare, quidquid habes boni malique,

dic nobis. Volo te ac tuos amores

ad caelum lepido vocare versu.

Poem 7

Vocabulary for Poem 7

Quaeris, quot mihi basiationes

tuae, Lesbia, sint satis superque.

Quam magnus numerus Libyssae harenae

lasarpiciferis iacet Cyrenis

oraclum Iouis inter aestuosi

et Batti veteris sacrum sepulcrum;

aut quam sidera multa, cum tacet nox,

furtivos hominum vident amores:

tam te basia multa basiare

vesano satis et super Catullo est,

quae nec pernumerare curiosi

possint nec mala fascinare lingua.

Poem 8

Vocabulary for Poem 8

Miser Catulle, desinas ineptire,

et quod vides perisse perditum ducas.

Fulsere quondam candidi tibi soles,

cum ventitabas quo puella ducebat

amata nobis quantum amabitur nulla;

ibi illa multa cum iocosa fiebant

quae tu volebas nec puella nolebat,

fulsere vere candidi tibi soles.

Nunc iam illa non volt: tu quoque, impotens, noli,

nec quae fugit sectare, nec miser vive,

sed obstinata mente perfer, obdura.

Vale, puella! Iam Catullus obdurat,

nec te requiret, nec rogabit invitam.

At tu dolebis, cum rogaberis nulla.

Scelesta, vae te! Quae tibi manet vita?

Quis nunc te adibit? Cui videberis bella?

Quem nunc amabis? Cuius esse diceris?

Quem basiabis? Cui labella mordebis?

At tu, Catulle, destinatus obdura.

Poem 9

Vocabulary for Poem 9

Verani, omnibus e meis amicis

antistans mihi milibus trecentis,

venistine domum ad tuos penates

fratresque unanimos anumque matrem?

Venisti. O mihi nuntii beati!

Visam te incolumem audiamque Hiberum

narrantem loca, facta, nationes,

ut mos est tuus, applicansque collum

iucundum os oculosque suaviabor.

O quantum est hominum beatiorum,

quid me laetius est beatiusve?

Poem 10

Vocabulary for Poem 10

Varus me meus ad suos amores

visum duxerat e foro otiosum:

scortillum (ut mihi tum repente visum est)

non sane illepidum neque invenustum;

huc ut venimus, incidere nobis

sermones varii, in quibus, quid esset

iam Bithynia, quo modo se haberet,

et quonam mihi profuisset aere.

Respondi id quod erat: nihil neque ipsis

nec praetoribus esse nec cohorti,

cur quisquam caput unctius referret:

praesertim quibus esset irrumator

praetor, nec faceret pili cohortem.

"At certe tamen," inquiunt "quod illic

natum dicitur esse, comparasti

ad lecticam homines." Ego (ut puellae

unum me facerem beatiorem)

"Non" inquam "mihi tam fuit maligne,

ut, provincia quod mala incidisset,

non possem octo homines parare rectos."

(At mi nullus erat nec hic neque illic

fractum qui veteris pedem grabati

in collo sibi collocare posset.)

Hic illa, ut decuit cinaediorem,

"Quaeso," inquit "mihi, mi Catulle, paulum

istos commoda: nam volo ad Serapim

deferri." "Mane," inquii puellae,

"istud quod modo dixeram me habere ...

fugit me ratio: meus sodalis-

Cinna est Gaius - is sibi paravit.

Verum, utrum illius an mei, quid ad me?

Utor tam bene quam mihi pararim.

Sed tu insulsa male et molesta vivis,

per quam non licet esse neglegentem!"

Poem 11

Vocabulary for Poem 11

Furi et Aureli comites Catulli,

sive in extremos penetrabit Indos,

litus ut longe resonante Eoӓ

tunditur unda,


sive in Hyrcanos Arabasve molles,

seu Sagas sagittiferosve Parthos,

sive quae septemgeminus colorat

aequora Nilus,


sive trans altas gradietur Alpes,

Caesaris visens monimenta magni,

Gallicum Rhenum, horribile aequor ulti-

mosque Britannos,


omnia haec, quaecumque feret voluntas

caelitum, temptare simul parati,

pauca nuntiate meae puellae

non bona dicta:


cum suis vivat valeatque moechis,

quos simul complexa tenet trecentos,

nullum amans vere, sed identidem omnium

ilia rumpens;


nec meum respectet, ut ante, amorem,

qui illius culpa cecidit velut prati

ultimi flos, praetereunte postquam

tactus aratro est.

Poem 12

Vocabulary for Poem 12

Marrucine Asini, manu sinistra

non belle uteris, in ioco atque vino:

tollis lintea neglegentiorum.

Hoc salsum esse putas? Fugit te, inepte:

quamvis sordida res et invenusta est.

Non credis mihi? Crede Pollioni

fratri, qui tua furta vel talento

mutari velit; est enim leporum

differtus puer ac facetiarum.

Quare aut hendecasyllabos trecentos

exspecta, aut mihi linteum remitte,

quod non me movet aestimatione,

uerum est mnemosynum mei sodalis.

Nam sudaria Saetaba ex Hiberis

miserunt mihi muneri Fabullus

et Veranius; haec amem necesse est

ut Veraniolum meum et Fabullum.

Poem 13

Vocabulary for Poem 13

Cenabis bene, mi Fabulle, apud me

paucis, si tibi di favent, diebus -

si tecum attuleris bonam atque magnam

cenam, non sine candida puella

et vino et sale et omnibus cachinnis;

haec si, inquam, attuleris, venuste noster,

cenabis bene; nam tui Catulli

plenus sacculus est aranearum.

Sed contra accipies meros amores,

seu quid suavius elegantiusve est:

nam unguentum dabo, quod meae puellae

donarunt Veneres Cupidinesque;

quod tu cum olfacies, deos rogabis,

totum ut te faciant, Fabulle, nasum.

Poem 14

Vocabulary for Poem 14

Ni te plus oculis meis amarem,

iucundissime Calve, munere isto

odissem te odio Vatiniano:

nam quid feci ego quidve sum locutus,

cur me tot male perderes poetis?

Isti di mala multa dent clienti,

qui tantum tibi misit impiorum.

Quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertum

munus dat tibi Sulla litterator,

non est mi male, sed bene ac beate,

quod non dispereunt tui labores.

Di magni, horribilem et sacrum libellum!

Quem tu scilicet ad tuum Catullum

misti, continuo ut die periret,

Saturnalibus, optimo dierum!

Non non hoc tibi, salse, sic abibit.

Nam, si luxerit, ad librariorum

curram scrinia, Caesios, Aquinos,

Suffenum, omnia colligam venena,

ac te his suppliciis remunerabor.

Vos hinc interea valete abite

illuc, unde malum pedem attulistis,

saecli incommoda, pessimi poetae.

Poem 14b

Vocabulary for Poem 14b

Si qui forte mearum ineptiarum

lectores eritis manusque vestras

non horrebitis admovere nobis...

Poem 15

Vocabulary for Poem 15

Commendo tibi me ac meos amores,

Aureli. Veniam peto pudentem,

ut, si quicquam animo tuo cupisti,

quod castum expeteres et integellum,

conserves puerum mihi pudice,

non dico a populo - nihil veremur

istos, qui in platea modo huc modo illuc

in re praetereunt sua occupati -

verum a te metuo tuoque pene

infesto pueris bonis malisque.

Quem tu qua lubet, ut lubet, moueto

quantum vis, ubi erit foris paratum:

hunc unum excipio, ut puto, pudenter.

quod si te mala mens furorque vecors

in tantam impulerit, sceleste, culpam,

ut nostrum insidiis caput lacessas,

a tum te miserum malique fati!

Quem attractis pedibus patente porta

percurrent raphanique mugilesque.

Poem 16

Vocabulary for Poem 16

Pedicabo ego vos et irrumabo,

Aureli pathice et cinaede Furi,

qui me ex versiculis meis putastis,

quod sunt molliculi, parum pudicum.

Nam castum esse decet pium poetam

ipsum, versiculos nihil necesse est;

qui tum denique habent salem ac leporem,

si sunt molliculi ac parum pudici,

et quod pruriat incitare possunt,

non dico pueris, sed his pilosis

qui duros nequeunt movere lumbos.

Vos, quod milia multa basiorum

legistis, male me marem putatis?

Pedicabo ego vos et irrumabo.

Poem 17

Vocabulary for Poem 17

O Colonia, quae cupis ponte ludere longo,

et salire paratum habes, sed vereris inepta

crura ponticuli axulis stantis in redivivis,

ne supinus eat cavaque in palude recumbat:

sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat,

in quo vel Salisubsali sacra suscipiantur,

munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus.

Quendam municipem meum de tuo volo ponte

ire praecipitem in lutum per caputque pedesque,

verum totius ut lacus putidaeque paludis

lividissima maximeque est profunda vorago.

Insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar

bimuli tremula patris dormientis in ulna.

Cui cum sit viridissimo nupta flore puella

(et puella tenellulo delicatior haedo,

adservanda nigerrimis diligentius uvis),

ludere hanc sinit ut lubet, nec pili facit uni,

nec se sublevat ex sua parte; sed velut alnus

in fossa Liguri iacet suppernata securi,

tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam,

talis iste meus stupor nil videt, nihil audit,

ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit.

Nunc eum volo de tuo ponte mittere pronum,

si pote stolidum repente excitare veternum,

et supinum animum in gravi derelinquere caeno,

ferream ut soleam tenaci in voragine mula.

Poem 21

Vocabulary for Poem 21

Aureli, pater esuritionum,

non harum modo, sed quot aut fuerunt

aut sunt aut aliis erunt in annis,

pedicare cupis meos amores.

nec clam: nam simul es, iocaris una,

haerens ad latus omnia experiris.

Frustra: nam insidias mihi instruentem

tangam te prior irrumatione.

Atque id si faceres satur, tacerem:

nunc ipsum id doleo, quod esurire

meus iam puer et sitire discet.

Quare desine, dum licet pudico,

ne finem facias, sed irrumatus.

Poem 22

Vocabulary for Poem 22

Suffenus iste, Vare, quem probe nosti,

homo est venustus et dicax et urbanus,

idemque longe plurimos facit versus.

Puto esse ego illi milia aut decem aut plura

perscripta, nec sic ut fit in palimpsesto

relata: cartae regiae, novi libri,

novi umbilici, lora rubra membranae,

derecta plumbo et pumice omnia aequata.

Haec cum legas tu, bellus ille et urbanus

Suffenus unus caprimulgus aut fossor

rursus videtur: tantum abhorret ac mutat.

Hoc quid putemus esse? Qui modo scurra

aut si quid hac re scitius videbatur,

idem infaceto est infacetior rure,

simul poëmata attigit, neque idem umquam

aeque est beatus ac poëma cum scribit:

tam gaudet in se tamque se ipse miratur.

Nimirum idem omnes fallimur, neque est quisquam

quem non in aliqua re videre Suffenum

possis. Suus cuique attributus est error;

sed non videmus manticae quod in tergo est.

Poem 23

Vocabulary for Poem 23

Furi, cui neque servus est neque arca

nec cimex neque araneus neque ignis,

verum est et pater et noverca, quorum

dentes vel silicem comesse possunt:

est pulcre tibi cum tuo parente

et cum coniuge lignea parentis.

Nec mirum: bene nam valetis omnes,

pulcre concoquitis, nihil timetis,

non incendia, non graves ruinas,

non facta impia, non dolos veneni,

non casus alios periculorum.

Atqui corpora sicciora cornu

aut siquid magis aridum est habetis

sole et frigore et esuritione.

Quare non tibi sit bene ac beate?

A te sudor abest, abest saliva,

mucusque et mala pituita nasi.

Hanc ad munditiem adde mundiorem,

quod culus tibi purior salillo est,

nec toto decies cacas in anno,

atque id durius est faba et lapillis,

quod tu si manibus teras fricesque,

non umquam digitum inquinare posses.

Haec tu commoda tam beata, Furi,

noli spernere nec putare parvi,

et sestertia quae soles precari

centum desine: nam sat es beatus.

Poem 24

Vocabulary for Poem 24

O qui flosculus es Iuventiorum,

non horum modo, sed quot aut fuerunt

aut post hac aliis erunt in annis,

mallem divitias Midae dedisses

isti, cui neque servus est neque arca,

quam sic te sineres ab illo amari.

"Qui? Non est homo bellus?" inquies. Est.

Sed bello huic neque servus est neque arca.

Hoc tu quam lubet abice elevaque:

nec servum tamen ille habet neque arcam.

Poem 25

Vocabulary for Poem 25

Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo

vel anseris medullula vel imula oricilla

vel pene languido senis situque araneoso,

idemque, Thalle, turbida rapacior procella,

cum diva Murcia arbitros ostendit oscitantes,

remitte pallium mihi meum, quod involasti,

sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos,

inepte, quae palam soles habere tamquam avita.

Quae nunc tuis ab unguibus reglutina et remitte,

ne laneum latusculum manusque mollicellas

inusta turpiter tibi flagella conscribillent,

et insolenter aestues, velut minuta magno

deprensa navis in mari, vesaniente vento.

Poem 26

Vocabulary for Poem 26

Furi, villula vestra non ad Austri

flatus opposita est neque ad Favoni

nec saevi Boreae aut Apheliotae,

verum ad milia quindecim et ducentos.

O ventum horribilem atque pestilentem!

Poem 27

Vocabulary for Poem 27

Minister vetuli puer Falerni

inger mi calices amariores,

ut lex Postumiae iubet magistrae

ebrioso acino ebriosioris.

At vos quo lubet hinc abite, lymphae,

vini pernicies, et ad severos

migrate. Hic merus est Thyonianus.

Poem 28

Vocabulary for Poem 28

Pisonis comites, cohors inanis,

aptis sarcinulis et expeditis,

Verani optime tuque mi Fabulle,

quid rerum geritis? Satisne cum isto

vappa frigoraque et famem tulistis?

Ecquidnam in tabulis patet lucelli

expensum, ut mihi, qui meum secutus

praetorem refero datum lucello?

O Memmi, bene me ac diu supinum

tota ista trabe lentus irrumasti.

Sed, quantum video, pari fuistis

casu: nam nihilo minore verpa

farti estis. Pete nobiles amicos!

At vobis mala multa di deaeque

dent, opprobria Romuli Remique.

Poem 29

Vocabulary for Poem 29

Quis hoc potest videre, quis potest pati,

nisi impudicus et vorax et aleo,

Mamurram habere quod comata Gallia

habebat ante et ultima Britannia?

Cinaede Romule, haec videbis et feres?

Et ille nunc superbus et superfluens

perambulabit omnium cubilia,

ut albulus columbus aut Adoneus?

Cinaede Romule, haec videbis et feres?

Es impudicus et vorax et aleo.

Eone nomine, imperator unice,

fuisti in ultima occidentis insula,

ut ista vestra diffututa mentula

ducenties comesset et trecenties?

Quid est alid sinistra liberalitas?

Parum expatravit an parum elluatus est?

Paterna prima lancinata sunt bona,

secunda praeda Pontica, inde tertia

Hibera, quam scit amnis aurifer Tagus:

nunc Galliae timetur et Britanniae.

Quid hunc malum fovetis? Aut quid hic potest

nisi uncta devorare patrimonia?

Eone nomine urbis o piissimi

socer generque, perdidistis omnia?

Poem 30

Vocabulary for Poem 30

Alfene immemor atque unanimis false sodalibus,

iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi?

Iam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide?

Nec facta impia fallacum hominum caelicolis placent.

Quae tu neglegis ac me miserum deseris in malis.

Eheu quid faciant, dic, homines cuive habeant fidem?

Verte tute iubebas animam tradere, inique, me

inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent.

Idem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaque

ventos irrita ferre ac nebulas aëreas sinis.

Si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit Fides,

quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui.

Poem 31

Vocabulary for Poem 31

Paene insularum, Sirmio, insularumque

ocelle, quascumque in liquentibus stagnis

marique vasto fert uterque Neptunus,

quam te libenter quamque laetus inviso,

vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos

liquisse campos et videre te in tuto.

O quid solutis est beatius curis,

cum mens onus reponit, ac peregrino

labore fessi venimus larem ad nostrum,

desideratoque acquiescimus lecto?

Hoc est quod unum est pro laboribus tantis.

Salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude

gaudente; vosque, o Lydiae lacus undae,

ridete quidquid est domi cachinnorum.

Poem 32

Vocabulary for Poem 32

Amabo, mea dulcis Ipsitilla,

meae deliciae, mei lepores,

iube ad te veniam meridiatum.

Et si iusseris, illud adiuvato,

ne quis liminis obseret tabellam,

neu tibi lubeat foras abire,

sed domi maneas paresque nobis

novem continuas fututiones.

Verum si quid ages, statim iubeto:

nam pransus iaceo et satur supinus

pertundo tunicamque palliumque.

Poem 33

Vocabulary for Poem 33

O furum optime balneariorum

Vibenni pater et cinaede fili

(nam dextra pater inquinatiore),

culo filius est voraciore),

cur non exilium malasque in oras

itis, quandoquidem patris rapinae

notae sunt populo, et natis pilosas,

fili, non potes asse venditare?

Poem 34

Vocabulary for Poem 34

Dianae sumus in fide

puellae et pueri integri:

Dianam pueri integri

puellaeque canamus.


O Latonia, maximi

magna progenies Iovis,

quam mater prope Deliam

deposivit olivam,


montium domina ut fores

silvarumque virentium

saltuumque reconditorum

amniumque sonantum:


tu Lucina dolentibus

Iuno dicta puerperis,

tu potens Trivia et notho es

dicta lumine Luna.


Tu cursu, dea, menstruo

metiens iter annuum,

rustica agricolae bonis

tecta frugibus exples.


Sis quocumque tibi placet

sancta nomine, Romulique,

antique ut solita es, bona

sospites ope gentem.

Poem 35

Vocabulary for Poem 35

Poetae tenero, meo sodali,

velim Caecilio, papyre, dicas

Veronam veniat, Novi relinquens

Comi moenia Lariumque litus.

Nam quasdam volo cogitationes

amici accipiat sui meique.

Quare si sapiet viam vorabit,

quamvis candida milies puella

euntem revocet, manusque collo

ambas iniciens roget morari.

Quae nunc, si mihi vera nuntiantur,

illum deperit impotente amore.

Nam quo tempore legit incohatam

Dindymi dominam, ex eo misellae

ignes interiorem edunt medullam.

Ignosco tibi, Sapphica puella

musa doctior; est enim venuste

Magna Caecilio incohata Mater.

Poem 36

Vocabulary for Poem 36

Annales Volusi, cacata carta,

votum solvite pro mea puella.

Nam sanctae Veneri Cupidinique

vovit, si sibi restitutus essem

desissemque truces vibrare iambos,

electissima pessimi poetae

scripta tardipedi deo daturam

infelicibus ustulanda lignis.

Et hoc pessima se puella vidit

iocosis lepide vovere divis.

Nunc o caeruleo creata ponto,

quae sanctum Idalium Uriosque apertos

quaeque Ancona Cnidumque harundinosam

colis quaeque Amathunta quaeque Golgos

quaeque Durrachium Hadriae tabernam,

acceptum face redditumque votum,

si non illepidum neque invenustum est.

At vos interea venite in ignem,

pleni ruris et inficetiarum.

annales Volusi, cacata carta.

Poem 37

Vocabulary for Poem 37

Salax taberna vosque contubernales,

a pilleatis nona fratribus pila,

solis putatis esse mentulas vobis,

solis licere, quidquid est puellarum,

confutuere et putare ceteros hircos?

An, continenter quod sedetis insulsi

centum (an ducenti?) non putatis ausurum

me una ducentos irrumare sessores?

Atqui putate: namque totius vobis

frontem tabernae sopionibus scribam.

Puella nam mi, quae meo sinu fugit,

amata tantum quantum amabitur nulla,

pro qua mihi sunt magna bella pugnata,

consedit istic. Hanc boni beatique

omnes amatis, et quidem, quod indignum est,

omnes pusilli et semitarii moechi;

tu praeter omnes une de capillatis,

cuniculosae Celtiberiae fili,

Egnati, opaca quem bonum facit barba

et dens Hibera defricatus urina.

Poem 38

Vocabulary for Poem 38

Malest, Cornifici, tuo Catullo,

malest, me hercule, et laboriose,

et magis magis in dies et horas.

Quem tu, quod minimum facillimumque est,

qua solatus es allocutione?

Irascor tibi. Sic meos amores?

Paulum quid lubet allocutionis,

maestius lacrimis Simonideis.

Poem 39

Vocabulary for Poem 39

Egnatius, quod candidos habet dentes,

renidet usquequaque. Si ad rei ventum est

subsellium, cum orator excitat fletum,

renidet ille; si ad pii rogum fili

lugetur, orba cum flet unicum mater,

renidet ille. quidquid est, ubicumque est,

quodcumque agit, renidet: hunc habet morbum,

neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum.

Quare monendum est te mihi, bone Egnati.

Si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs

aut parcus Umber aut obesus Etruscus

aut Lanuvinus ater atque dentatus

aut Transpadanus, ut meos quoque attingam,

aut quilubet, qui puriter lavit dentes,

tamen renidere usquequaque te nollem:

nam risu inepto res ineptior nulla est.

Nunc Celtiber es: Celtiberia in terra,

quod quisque minxit, hoc sibi solet mane

dentem atque russam defricare gingivam,

ut, quo iste vester expolitior dens est,

hoc te amplius bibisse praedicet loti.

Poem 40

Vocabulary for Poem 40

Quaenam te mala mens, miselle Ravide,

agit praecipitem in meos iambos?

Quis deus tibi non bene advocatus

vecordem parat excitare rixam?

An ut pervenias in ora vulgi?

Quid uis? Qualubet esse notus optas?

Eris, quandoquidem meos amores

cum longa voluisti amare poena.

Poem 41

Vocabulary for Poem 41

Ameana puella defututa

tota milia me decem poposcit

ista turpiculo puella naso,

decoctoris amica Formiani.

Propinqui, quibus est puella curae,

amicos medicosque convocate:

non est sana puella, nec rogare

qualis sit solet aes imaginosum.

Poem 42

Vocabulary for Poem 42

Adeste, hendecasyllabi, quot estis

omnes undique, quotquot estis omnes.

Iocum me putat esse moecha turpis,

et negat mihi vestra reddituram

pugillaria, si pati potestis.

Persequamur eam et reflagitemus.

Quae sit, quaeritis? Illa, quam videtis

turpe incedere, mimice ac moleste

ridentem catuli ore Gallicani.

Circumsistite eam, et reflagitate:

"Moecha putida, redde codicillos!

Redde, putida moecha, codicillos!"

Non assis facis? O lutum, lupanar,

aut si perditius potest quid esse.

Sed non est tamen hoc satis putandum.

Quod si non aliud potest, ruborem

ferreo canis exprimamus ore.

Conclamate iterum altiore voce

"Moecha putide, redde codicillos,

redde, putida moecha, codicillos!"

Sed nil proficimus, nihil movetur.

Mutanda est ratio modusque vobis,

siquid proficere amplius potestis:

"Pudica et proba, redde codicillos!"

Poem 43

Vocabulary for Poem 43

Salve, nec minimo puella naso

nec bello pede nec nigris ocellis

nec longis digitis nec ore sicco

nec sane nimis elegante lingua,

decoctoris amica Formiani.

Ten provincia narrat esse bellam?

Tecum Lesbia nostra comparatur?

O saeclum insapiens et infacetum!

Poem 44

Vocabulary for Poem 44

O funde noster seu Sabine seu Tiburs

(nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est

cordi Catullum laedere; at quibus cordi est,

quovis Sabinum pignore esse contendunt),

sed seu Sabine sive verius Tiburs,

fui libenter in tua suburbana

villa, malamque pectore expuli tussim,

non inmerenti quam mihi meus venter,

dum sumptuosas appeto, dedit, cenas.

Nam Sestianus dum volo esse conviva,

orationem in Antium petitorem

plenam veneni et pestilentiae legi.

Hic me gravedo frigida et frequens tussis

quassavit usque dum in tuum sinum fugi,

et me recuravi otioque et urtica.

Quare refectus maximas tibi grates

ago, meum quod non es ulta peccatum.

Nec deprecor iam, si nefaria scripta

Sesti recepso, quin gravedinem et tussim

non mi, sed ipsi Sestio ferat frigus,

qui tunc vocat me, cum malum librum legi.

Poem 45

Vocabulary for Poem 45

Acmen Septimius suos amores

tenens in gremio "mea" inquit "Acme,

ni te perdite amo atque amare porro

omnes sum assidue paratus annos,

quantum qui pote plurimum perire,

solus in Libya Indiaque tosta

caesio veniam obvius leoni."

Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante

dextra sternuit approbationem.

At Acme leviter caput reflectens

et dulcis pueri ebrios ocellos

illo purpureo ore suaviata,

"Sic" inquit "mea vita Septimille,

huic uni domino usque serviamus,

ut multo mihi maior acriorque

ignis mollibus ardet in medullis."

Hoc ut dixit, Amor sinistra ut ante

dextra sternuit approbationem.

Nunc ab auspicio bono profecti

mutuis animis amant amantur.

Unam Septimius misellus Acmen

mavult quam Syrias Britanniasque:

uno in Septimio fidelis Acme

facit delicias libidinesque.

Quis ullos homines beatiores

vidit, quis Venerem auspicatiorem?

Poem 46

Vocabulary for Poem 46

Iam ver egelidos refert tepores,

iam caeli furor aequinoctialis

iucundis Zephyri silescit auris.

Linquantur Phrygii, Catulle, campi

Nicaeaeque ager uber aestuosae:

ad claras Asiae volemus urbes.

Iam mens praetrepidans avet vagari,

iam laeti studio pedes vigescunt.

O dulces comitum valete coetus,

longe quos simul a domo profectos

diversae varie viae reportant.

Poem 47

Vocabulary for Poem 47

Porci et Socration, duae sinistrae

Pisonis, scabies famesque mundi,

vos Veraniolo meo et Fabullo

verpus praeposuit Priapus ille?

Vos convivia lauta sumptuose

de die facitis, mei sodales

quaerunt in trivio vocationes?

Poem 48

Vocabulary for Poem 48

Mellitos oculos tuos, Iuventi,

si quis me sinat usque basiare,

usque ad milia basiem trecenta

nec numquam videar satur futurus,

non si densior aridis aristis

sit nostrae seges osculationis.

Poem 49

Vocabulary for Poem 49

Disertissime Romuli nepotum,

quot sunt quotque fuere, Marce Tulli,

quotque post aliis erunt in annis,

gratias tibi maximas Catullus

agit pessimus omnium poeta,

tanto pessimus omnium poeta

quanto tu optimus omnium patronus.

Poem 50

Vocabulary for Poem 50

Hesterno, Licini, die otiosi

multum lusimus in meis tabellis,

ut convenerat esse delicatos:

scribens versiculos uterque nostrum

ludebat numero modo hoc modo illoc,

reddens mutua per iocum atque vinum.

Atque illinc abii tuo lepore

incensus, Licini, facetiisque,

ut nec me miserum cibus iuvaret

nec somnus tegeret quiete ocellos,

sed toto indomitus furore lecto

versarer, cupiens videre lucem,

ut tecum loquerer simulque ut essem.

At defessa labore membra postquam

semimortua lectulo iacebant,

hoc, iucunde, tibi poëma feci,

ex quo perspiceres meum dolorem.

Nunc audax cave sis, precesque nostras,

oramus, cave despuas, ocelle,

ne poenas Nemesis reposcat a te;

est vemens dea: laedere hanc caveto.

Poem 51

Vocabulary for Poem 51

Ille mi par esse deo videtur,

ille, si fas est, superare divos,

qui sedens adversus identidem te

spectat et audit


dulce ridentem, misero quod omnis

eripit sensus mihi: nam simul te,

Lesbia, aspexi, nihil est super mi

vocis in ore


lingua sed torpet, tenuis sub artus

flamma demanat, sonitu suopte

tintinant aures gemina, teguntur

lumina nocte.


Otium, Catulle, tibi molestum est:

otio exsultas nimiumque gestis:

otium et reges prius et beatas

perdidit urbes.

Poem 52

Vocabulary for Poem 52

Quid est, Catulle? Quid moraris emori?

Sella in curuli struma Nonius sedet,

per consulatum peierat Vatinius:

quid est Catulle? Quid moraris emori?

Poem 53

Vocabulary for Poem 53

Ris nescio quem modo e corona,

qui, cum mirifice Vatiniana

meus crimina Calvos explicasset

admirans ait haec manusque tollens,

"Di magni, salaputium disertum!"

Poem 54

Vocabulary for Poem 54

Othonis caput oppido est pusillum;

Hirri rustica, semilauta crura,

subtile et leve peditum Libonis,

si non omnia; displicere vellem

tibi et Fufidio seni recocto...

irascere iterum meis iambis

inmerentibus, unice imperator.

Poem 55

Vocabulary for Poem 55

Oramus, si forte non molestum est,

demonstres ubi sint tuae tenebrae.

Te Campo quaesivimus minore,

te in Circo, te in omnibus libellis,

te in templo summi Iovis sacrato.

In Magni simul ambulatione

femellas omnes, amice, prendi,

quas vultu vidi tamen sereno.

†auelte†, sic ipse flagitabam,

"Camerium mihi, pessimae puellae!"

Quaedam inquit, nudum reclusa pectus,

"En hic in roseis latet papillis."

Sed te iam ferre Herculi labos est;

tanto te in fastu negas, amice.

Dic nobis ubi sis futurus, ede

audacter, committe, crede luci.

Nunc te lacteolae tenent puellae?

Si linguam clauso tenes in ore,

fructus proicies amoris omnes.

Verbosa gaudet Venus loquella.

Vel, si vis, licet obseres palatum,

dum vestri sim particeps amoris.

Poem 56

Vocabulary for Poem 56

O rem ridiculam, Cato, et iocosam,

dignamque auribus et tuo cachinno!

Ride quidquid amas, Cato, Catullum:

res est ridicula et nimis iocosa.

Deprendi modo pupulum puellae

trusantem; hunc ego, si placet Dionae,

pro telo rigida mea cecidi.

Poem 57

Vocabulary for Poem 57

Pulcre convenit improbis cinaedis,

Mamurrae pathicoque Caesarique.

Nec mirum: maculae pares utrisque,

urbana altera et illa Formiana,

impressae resident nec eluentur:

morbosi pariter, gemelli utrique,

uno in lecticulo erudituli ambo,

non hic quam ille magis vorax adulter,

rivales socii et puellularum.

Pulcre convenit improbis cinaedis.

Poem 58

Vocabulary for Poem 58

Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa,

illa Lesbia, quam Catullus unam

plus quam se atque suos amavit omnes,

nunc in quadriviis et angiportis

glubit magnanimi Remi nepotes.

Poem 58b

Vocabulary for Poem 58b

Non custos si fingar ille Cretum,

non si Pegaseo ferar volatu,

non Ladas ego pinnipesve Perseus,

non Rhesi niveae citaeque bigae;

adde huc plumipedas volatilesque,

ventorumque simul require cursum,

quos iunctos, Cameri, mihi dicares:

defessus tamen omnibus medullis

et multis languoribus peresus

essem te mihi, amice, quaeritando.

Poem 59

Vocabulary for Poem 59

Bononiensis Rufa Rufulum fellat,

uxor Meneni, saepe quam in sepulcretis

vidistis ipso rapere de rogo cenam,

cum devolutum ex igne prosequens panem

ab semiraso tunderetur ustore.

Poem 60

Vocabulary for Poem 60

Num te leaena montibus Libystinis

aut Scylla latrans infima inguinum parte

tam mente dura procreavit ac taetra,

ut supplicis vocem in novissimo casu

contemptam haberes, a nimis fero corde?